Nostalgie

Eigenlijk wil ik binnenkort weer gaan sporten, maar dat stel ik nog even uit, daar ik er geen zin in heb om tussen alle ' ik-wil-snel-afslanken-nu-het-zonnetje-schijnt-types’ op een fiets of ander apparaat me in het door mijzelf gesubsidieerde zweet te werken. Mijn abonnement zal namelijk ongetwijfeld weer met een jaar verlengd zijn. In september zullen de meeste mensen hun goede zomerse voornemens naar een volgend jaar of een ander leven hebben doorgeschoven en kan ik met een gerust hart naar de sportschool gaan. Het liefste ga ik dan rond een uurtje of negen 's morgens sporten. Dan zijn er veel bejaarden en er is niets leuker om met hen de herhaling van ‘Goede Tijden Slechte Tijden’ te kijken. Misschien kom in Nel dan nog wel tegen, een leuk mens van in de tachtig, maar meer bij de tijd dan menig persoon in mijn omgeving, al zou haar voor Alzheimer rijpe leeftijd anders doen vermoeden.

Ik volg ’Goede Tijden’ gelukkig al lang niet meer, maar het is leuk om met Nel herinneringen op te halen en te kankeren over hoe slecht die serie nu wel niet is. Ja, dat waren nog eens goede tijden met figuren als Rien Hoogendoorn, Helen Helmink, Peter Kelder, Daniel Daniels (goed verzonnen!), Dokter Simon en de dochter van de bedenker van Alfred Jodukus Kwak als Linda. Nel is bovendien ook zeer ontzet over het niveau van kinderseries tegenwoordig. Met haar oudste kleinkinderen kon ze tenminste nog naar kwalitatief goede series kijken, zoals naar die aandoenlijke Boes met zijn vriendin Dolly het schildpadje en de onberekenbare gorilla Shampoo. ' Rock 'n Roll en over de loopband zing ik met je mee, ik laat me niet koeieneren', zingt ze nog weleens nostalgisch op de loopband als ze van 2.5km per uur naar 3km per uur gaat wandelen. Ze praat ook altijd over Teddy Ruckspin en zijn kornuiten Woelie, Tweeg en Elbie of over Niels Holgerson, dat kereltje dat met een gans voor Karl Noten op de vlucht is. Ovide vond ze toen al een iets mindere serie, al waren de slang Pie en zijn lollylikkende vogelvriend Zozo wel ijzersterke karakters. Dan was Dommel toch een stuk beter! Ik verdenk Nel ervan dat zij meer dan vriendschappelijke gevoelens heeft voor Semafoor, maar dit terzijde. Ducktales was een serie naar haar hart en ze had ook een zwak voor David de Kabouter, die zijn seksuele frustraties op zijn Liza botvierde door zijn neus tegen de hare te bewegen. Geil mannetje, die David!

Tegenwoordig kijkt Nel geen kinderseries meer met haar jongste kleinkinderen, die zitten liever achter een laptop foto's van Sinterklaas te fotoshoppen totdat hij lijkt op Kabouter Plop. Het schijnt overigens dat Kabouter Plop zo ver gezonken is(kan het nog verder?), dat Frans Bauer in Kabouterplopland een plaatsje heeft gekregen. Was het niet Paul de Leeuw die Andre Hazes eens in een kabouterpakje op liet komen om samen ‘Droomland’ te zingen? Andre deed dat gratis, al zal Rochel het daar wel niet mee eens zijn geweest. Maris zal Frans wel meer onder de duim hebben, want zwakzinnige Frans wordt door haar kort gehouden. Dat met Hazes was tenminste nog grappig. De Fransbauerkabouter wekt spontaan weeën op, zo zei Nel de laatste keer dat ik haar sprak nog tegen me. Ik ben het verdomd vaak met Nel eens. Zeker wanneer het kinderseries betreft. Over politiek heb ik eens een gesprek proberen te starten met haar, maar Nel is nog van de oude stempel en vindt dat je dat voor jezelf moet houden. Ik gok dat ze als vrome katholiek (ze viert nog steeds Carnaval als de boze heks Eucalypta) CDA stemt. Maar wat maakt het ook uit, ze is samen met mij een van de weinige mensen die zich opwindt over de kinderseries van weleer. Nu die belspelletjes van de buis verdwijnen, hopen Nel en ik dat ze daarvoor in de plaats die topseries gaan herhalen. Dan hoef ik ook niet meer zo vroeg mijn bed uit om te gaan sporten!