ERROR
Alkmaar, Nederland, 13:08.
Ik moet hem nodig eens ontdooien dacht ik, terwijl ik het derde meergranenbrood in de vriezer propte. Maar alleen al de gedachte aan dat ***werkje deed mij allerlei andere dingen verzinnen om mijn zinnen te verzetten. Natuurlijk, ik moest mijn mail nog bekijken! Ik spurtte naar boven en pakte mijn laptop voor deze tot spoedklus verheven bezigheid. Verheugd zag ik dat mijn inbox een nieuwe bewoner had. De naam van de nieuweling deed weliswaar vermoeden dat hij behoorde tot het spamvolk, maar om zeker te zijn dat ik mijn zwans niet kon verlengen door het eten van een botersnoepje of door hem drie keer tegen de klok in te draaien, opende ik hem toch maar even. Althans, dat was de bedoeling. Maar ondanks de naar mijn mening bescheiden opdracht vond Windows het nodig om in staking te gaan. Nu was deze werkweigering niet nieuw voor mij, maar het kwam dit keer wel op een zéér vervelend moment. Een crashende computer terwijl de vriezer smeekt om ontdooid te worden... het leven kan hard zijn. 'Daar gaat mijn vrije dag', schoot het door mijn hoofd, en desolaat sloeg ik met mijn rechtervuist op de eikenhouten eettafel. Danig geschrokken door de doffe dreun perste mijn laptop er een pop-up schermpje uit. Microsoft Internet Explorer has encountered a problem and needs to close. Deze mededeling moet al honderden keren op mijn beeldscherm hebben geprijkt, maar toch nam ik hem nu pas voor het eerst in me op. Zoals ook de normaliter door mij klakkeloos aangeklikte knop een boodschap scheen te bevatten. Don't Send was zwart omrand, ten teken dat het gebruikelijk was hem te prefereren boven zijn tweelingbroer die pal naast hem stond. Maar zoveel commotie in mijn doorgaans vlekkeloze leventje wekte rebellie op, en ik neigde ditmaal naar de underdog. Op de achtergrond bromde de vriezer, alsof hij mij eveneens wilde overtuigen die optie te kiezen. En ik hoorde mezelf zeggen "Als Bill Gates mijn vrije dag wil verpesten moet hij er voor boeten ook!" En dus klikte ik Send Error Report.
Redmond, Washington USA, 7:08AM.
Jack kwam binnen met twee koffie. Eentje voor zichzelf, de ander voor Malcolm, die in de drie jaar dat ze het bureau deelden een goede vriend was geworden. Zoals altijd begeleid door z'n vaste zinnetje "One portion of caffein" wilde hij de oersterke koffie overhandigen aan zijn collega, toen plotseling de gebruikelijke sereniteit danig werd verstoord. "Listen guys, we've got a message from drulovic of the Netherlands!!" Het was Brian, ook wel 'the mailman' genoemd omdat hij degene was die alle inkomende error reports ontving. "He sends us an error report." Malcolm veerde op, het was immers ruim 11 maanden geleden dat the mailman het laatste error report binnen had gekregen. Met een rappe ontwijkende manoeuvre wist Jack, die nog steeds achter hem stond met twee bekertjes hete koffie in zijn handen, de schade te beperken tot enkele druppels op het pasgestoomde colbert van zijn collega. Brians luide stem had schijnbaar de reikwijdte van het gehele kantoor, want binnen de kortste keren stonden alle medewerkers van de afdeling om de computer van Brian. "Read us the message Brian!" En zo werd, terwijl ik de vriezer aan het ontdooien was, aan de andere kant van de oceaan mijn zorgvuldig getypte error report hardop voorgedragen aan de nieuwsgierige Microsoft medewerkers. "Hello, I experienced a problem with my Hotmail. I couldn't open a penis enlargement mail. To cut a long story short: thanks to Microsoft, I am doomed to defreeze my freezer." Hoewel ik onzeker was geweest over het huis-tuin-en-keuken-Engels, leek de boodschap duidelijk over te zijn gekomen. "We have to inform Watson!" schreeuwden Jack en Malcolm in koor. "Hello Mr Watson, we have received an error report from Alkmaar" vertelde Brian op onzekere toon door de telefoon tegen zijn meerdere. "That's pretty important!" zei deze op zijn beurt, en ging meteen aan de slag met dit grote probleem. En zo ging het balletje rollen. De daaropvolgende uren ging de belangrijke foutmelding van 'Mr drulovic' de gehele hiërarchische structuur van het bedrijf door. In de lunchpauze waren niet de verkiezingen of de stijgende olieprijs het gesprek van de dag, nee, het was mijn error report. En terwijl duizenden mensen tegelijkertijd hun broodjes nuttigden, was er op het immense complex nog één iemand heel druk bezig. "Are you sure you don't wanna have lunch, Mr Gates?" "No, thanks, I have some work to do." En om 12:58PM, net voordat de Microsoft kudde zich weer in gang zette richting hun werkplek, legde hij de laatste hand aan de nieuwste Windows Edition. Windows 08, the drulovic edition.
Had ik trouwens al gezegd dat ik tijdens het ontdooien van de vriezer nogal eens wegdroom, of anderszins verzink in irreële gedachtekronkels?
Redmond, Washington, 18:00PM.
"Listen Jack, we had 10.246 error reports in our junk-mail folder today!" "Hahaha, are there still losers who think that someone will read them? Hahahahaha"
