Staatskloterij

Een jaar ben ik nu vaste speler van de Staatsloterij. Ik wilde het wel eens proberen, meedoen met een loterij. Staatsloterij, dat leek mij wel betrouwbaar. De eerste maanden gingen prima. Ik won dan wel geen duizenden euro’s, laat staan de Jackpot, maar ik maakte ook geen verlies. Een paar keer 25 euro en ik had mijn inleg er wel weer uit.

Na de zomer heb ik eigenlijk niets meer gewonnen, behalve korting op extra loten. Als ik de uitslag bekeek, zag ik steeds dat mijn eindcijfer het armzaligste van allemaal is. Ik doe automatisch mee, dus ik kan mijn eindcijfer niet kiezen. Dat maakt het alleen maar frustrerend. Nu blijkt dat de Staatsloterij de prijzen niet uitkeert over de verkochte loten, maar over alle loten. Een beetje fatsoenlijke, eerlijke loterij trekt een nummer en als niemand dat nummer heeft, trekt de notaris (die is voor de show, verder niets) nog een nummer. De prijzen gaan eruit. Niet bij de Staatsloterij. Rijk worden? Vrijwillig belasting betalen!

Andere gold dream. Twee keer ben ik in het casino geweest. De eerste keer had ik geluk met de fruitautomaat en nam ik honderd euro winst mee naar huis. De tweede keer kostte mij de kamelenrace tweehonderd euro. Ik heb een toen paar dingen geleerd over het casino.

Speltip één: Neem nooit een pinpas mee. Daar krijg je gegarandeerd spijt van. Als je na een uur al je losgeld kwijt bent, ga dan gewoon naar huis. Speltip twee: Geef geen rondje als je met vrienden bent. Ook dat kost je veel geld. Schrik er niet van als je vrienden allemaal zo’n cocktail willen proeven. Maar ook het bier en de cola zijn er niet bepaald volgens Roemeens tarief. Speltip drie: Ga met de auto. Dan mag je en (hopelijk) ga je niet drinken. Alcohol maakt je losser. Dat is leuk in de 013, de Bijlmer Bierhal, bij Sensation Anycolor (daar heb je het nodig), een wedstrijd van behoudend PSV of als je met je ouders naar Seth Saaikema (tourt die nog dan?) moet. Niet in het casino. Speltip vier: Speel Blackjack gewoon thuis.

Wil ik dan rijk worden? Nouja, het heeft zijn voordelen. Je kunt de vrouw van je dromen kopen, de hele wereld over reizen met beenruimte, een mooi huisje met boompje en beestje aanschaffen. Je zeurt niet meer over de benzineprijzen. En als je zeurt over de files, dan kun je altijd nog in het rustige, relaxte gedeelte van de trein gaan zitten. Je weet wel, een onderdeel van onze maatschappij dat nog onderscheid maakt in klassen. Bovendien, je hoeft niet meer te kiezen als je lekkere Belgische biertjes wilt inslaan bij de slijter. Geld maakt niet per definitie gelukkig, maar je kunt er wel geluk mee kopen.

Als je gefrustreerd bent door je verlies in de Staatsloterij is er nu een ander spelletje waarmee je kans maakt op een mooi geldbedrag. Loterijverlies is een organisatie die de Staatsloterij voor de rechter daagt, omdat de Staatsloterij dus niet-verkochte loten mee laat spelen. Doel: je krijgt je inleg in de Staatsloterij terug en daarbij een schadevergoeding.

Kijk, dáár hebben we wat aan. Een organisatie die de Staatsterreur wil aanpakken. Een club mensen die opkomt voor gedupeerden. Toch zit er een addertje onder het gras. Zeg maar een ratelslang onder een golfbaan. Een tien meter lange python onder een bakje tuinkers. Je moet 25 euro ‘administratiekosten’ betalen. Als je met meer dan één lot mee hebt gespeeld, komt daar nog eens tien euro per lot bij.  Ook een half lot wordt even voor het gemak tot een heel lot gerekend. Toch even paar uurtjes overwerken, als je tien jaar lang met twee (halve) loten meegespeeld hebt.

‘No cure, no pay’. Ooowww, dus dan krijg ik alles terug als het proces faalt. Python wordt een regenworm. Helaas, bij een overwinning, gaat vijftien procent van de schadevergoeding naar de organisatie. Nu maar hopen dat de schadevergoeding hoog genoeg is, anders verdienen we er natuurlijk ook niets aan. Overigens zie ik op de site van Loterijverlies nergens staan dat ik ook de administratiekosten terug zal krijgen bij verlies van de zaak.

Ik twijfel. Inleggen, of niet? Ik twijfel, net als bij de Lotto, de Postcodeloterij en de Bankgiroloterij. Zal ik inleggen? Het kost me geld, maar wat zal ik balen als ik succes gehad zou hebben. Loterijverlies is gewoon zelf een kansspel. Je kunt gokken op hoe een rechtszaak tegen een gokbedrijf zal verlopen. Een proces tegen de staat, ach, dat verlies je toch. Lachwekkend: wat nou als de overheid dit ook als kansspel ziet? Dat je dus belasting moet betalen over een bedrag dat je gewonnen hebt met een rechtszaak tegen een staatsbedrijf.

Nee, ik wil er niets meer mee te maken hebben. Met de Staatsloterij niet. Die hebben me toch een beetje bedrogen. Hoewel ik zelf natuurlijk wel had kunnen uitrekenen dat de kans groter is dat ik door een zwarte ijsbeer met een houten poot uitgenodigd word op een beachparty met vijftien Somalische multimiljonairs die in Viëtnam gevochten hebben in een zwembad met witte bonen in tomatensaus. Aan de Postcodeloterij begin ik zeker niet. Ligt aan de zielige hongernegertjes van Caroline, die weerhouden me. ‘Wat hebben ze een honger en wat wordt mijn Gooise kont maar dikker.’ Eigenlijk zou er eens gewed moeten worden op wat zij verdient voor één uur medelijden acteren. Plus eten, drinken, reiskostenvergoeding, puppyservice.

En die onzin met die stickers op een aanvraagformuliertje plakken, wie heeft dat ooit verzonnen? Eén zegel voor een koffertje, twee voor twee koffertjes. Ik wil die knutselpakketjes helemaal niet. Hoe komt de Postcodeloterij eigenlijk aan mijn adres?

Ik hoor wel eens, op tv wekelijks, dat mensen voor de goede doelen meedoen. Ga toch koken! Zondag heb geld gedoneerd aan een goed doel. Althans, ik sponsor een leuke actie voor een schooltje of zoiets. De vrijwilligster in kwestie gaat veertig kilometer lopen, op blote voeten. Je kunt per gelopen kilometer sponsoren. Dat noem ik inzet en daar ga ik wel in mee. Ik gok het erop, dat ze na vijf kilometer met blaren de handdoek gooit (cliché van de maand, het blijft maar terugkomen) en dat het me dus niet zoveel gekost heeft. Ik gok het, ik hoop het niet natuurlijk voor dat schooltje.

Holland Casino hoeft ook niet bang te zijn. Mijn pokerface staat strak de andere kant op gericht. Speltip vijf: Ga niet naar het casino. Loterijverlies sla ik maar over. De Lotto, daar hebben we het maar niet over. Ik praat liever niet over de balletjes van Robert ten Brink.  Ik word wel rijk op mijn manier: Fok!-columns schrijven.