Relaties en mobieltjes
De moderne tijd stelt zwaardere eisen aan liefdesrelaties. Iedereen heeft een mobiele telefoon. Ooit een technische hoogstandje, ontworpen om in tijden van nood mensenlevens te redden, maakt de mobiel tegenwoordig het leven van menig partner zuur. Het is niet dat dit moedwillig gedaan wordt, wees maar niet bang; het is gewoon zo dat de mobiele telefoon nog niet is ingeburgerd in de relatiecultuur die wij mensen er op na houden. Duizenden jaren lang heeft de mens de liefde bedreven zonder al te veel communicatie, en nu opeens vraagt dit fenomeen dat eigenlijk pas tien jaar bestaat om een nieuwe aanpak...Een relatie 'an sich' is eigenlijk vrij simpel. Het is een cliché, maar ik gooi hem er toch nog even door: 'het gaat om geven en nemen.' Alle handelingen tussen twee geliefden zijn gericht op een gezonde uitwisseling van TLC (tender love & care). De ene keer heb je wat TLC nodig, en de andere keer heb je TLC te veel en wil je dat botvieren op jouw welwillende partner. Liefde is een werkwoord zegt men wel eens... In het volgende voorbeeld, waarmee ik mijn punt wil verduidelijken, heeft de vrouw het nodig en wil de man het geven:
Eva heeft even een baaldag. Dat hebben we allemaal wel eens, gewoon even het gevoel dat alles tegenzit en niets en niemand mee wil werken. Zoals het hoort voelt ze zich aan het einde van de dag niet voldaan en misschien zelfs wel een beetje leeg. De dag is nog niet af, gelukkig kan wat TLC wonderen doen in deze situatie, dus ze belt Adam op.
Adam heeft wel een leuke dag gehad, hij is lekker met zijn vrienden naar de stad geweest en heeft succesvol zijn mannelijkheid verdedigd tijdens de wekelijkse vriendschappelijke potjes tafelvoetbal en poolen. Aan het einde van de dag zit Adam, samen met zijn vrienden, nog even na te genieten van de mooie dag die achter hem ligt. Maar hij voelt toch dat er iets mist. Daar gaat zijn telefoon, het is Eva.
In eerste ogenblikken van het gesprek hoort Adam dat er iets niet helemaal in de haak is. Het duurt vijf minuten voordat Adam weet hoe de vork in de steel zit, en het duurt drie kwartier voordat Eva haar (hele) verhaal heeft kunnen doen. Tijdens het gesprek is Adam uiteraard aardig en begrijpend en probeert hij adequaat te reageren op de gespreksstof die hij toegeworpen krijgt. Hieruit volgt de reactie (samengevat): “Schat, ik begrijp wat je bedoelt… Wat een baaldag zeg! En ook dat nog?! Jeetje, echt heel naar voor je. Morgen zal het vast beter worden.”
De reactie is uitmuntend en vol van TLC, maar toch is Eva niet helemaal overtuigd dat Adam de ernst van de situatie inziet. Hij zegt het wel, maar zij 'voelt' het niet. En dat is natuurlijk altijd zo met liefde, je kan het niet beschrijven, je moet het voelen. Eva heeft echt iets nodig, namelijk een momentje, helemaal voor haarzelf waarbij ze voelt dat Adam zijn volledige aandacht wil geven. Anders is het geen legitieme TLC. Helaas moest Adam tijdens het gesprek ook afscheid nemen van zijn vrienden, de rekening betalen, de bus halen, schrikken van een brommer die over de stoep van achter kwam, zijn sleutels zoeken en zijn hond begroeten. En zoals wij allen weten is multitasken niet het sterkste punt van Adam en dit pikt Eva natuurlijk op. Ongenoegen valt haar ten deel en een ongemakkelijk en vooral ook nutteloos vervolggesprek volgt.
“Ik heb vaak het gevoel dat je mij niet begrijpt...”
Zoals in het voorbeeld is beschreven, bevindt Eva zich in een geestelijke staat waarbij ze het gevoel heeft dat niemand mee wil werken vandaag. Deze vooronderstelling vertroebelt haar perceptie van het telefoongesprek. Eva is namelijk niet helemaal op de hoogte van de situatie waarin Adam zich bevindt. Door de discrepantie die is ontstaan tussen de verwachting en de uiteindelijke beleving van het gesprek staat Adam opeens in het rijtje van mensen die vandaag niet mee willen werken. Helaas voor Adam kan Eva dankzij dit kleine communicatiewonder het ongenoegen van een hele dag projecteren op haar (gespreks-)partner. En zoals iedereen weet, ophangen is geen optie.
Als het gesprek ten einde loopt is Adam ook ongelukkig. Hij begon het gesprek optimistisch, met goede moed en de intentie om Eva gelukkig te maken zoals een goede man dat betaamt te doen, door te luisteren en te begrijpen. Maar ondanks zijn inspanningen en door zijn beschonken toestand heeft hij geen van de voorgenomen doelen kunnen behalen en sluit hij zijn dag af met een domper. Hij is blijkbaar toch geen goede man, en als hij niet snel leert hoe hij deze situaties moet aanpakken, gaat zijn relatie naar de knoppen.
Conclusie: gebruik een mobiele telefoon waar hij voor bedoeld is; het overbrengen van boodschappen van praktische orde. Vertellen dat de melk op is, is iets van een totaal andere orde dan het geruststellen van je partner. Laat je niet misleiden door de schijngeruststelling die beloofd wordt als je jouw partner gaat bellen. Jullie zitten allebei in een eigen belevingswereld, een plotselinge omschakeling is voor de meeste mensen te veel. Een gesprek, vooral die met je partner, moet je goed in zijn context kunnen plaatsen. Voor TLC is - net als voor seks - non-verbale communicatie gewoon het beste medium.
Slaap een nachtje, en wacht tot je elkaar in het echt kan ontmoeten. Want een kus, een blik of een knuffel zegt meer dan duizend woorden gericht tegen een plastic ding...
