Rowling, steek een Nimbus in je reet
Ja, ik weet het, dit is de tienduizendste column over Harry Potter deze week en er komen vast ook nog honderdduizend na mij. Laten we het er maar op houden dat ik een graantje mee wil pikken van die hype rond de tovenaarsleerling, een hype die nu al 10 jaar duurt. En voor we dat gezeik weer krijgen in de reacties: Ja, ik ben jaloers!Ik ben met name jaloers op de miljarden die Potter binnensleept. De boeken zijn wereldwijde bestsellers, de films brengen per stuk een miljard dollar op in de bioscoop, het dubbele als ze op DVD verschijnen en dan heb ik het nog niet eens gehad over de merchandise, tv-rechten, en games. En dat is knap. Voor een personage dat Rowling niet eens zelf heeft verzonnen.
Hoe dan ook, ik vind de films best prettig om te kijken. Al vijf maal bezocht ik de verfilming en elke keer wordt het beter, donkerder, spannender en de visuele effecten zijn steeds spectaculairder. En dat alles laat ik dan ook graag aan me voorbijtrekken in twee uur tijd.
De Potterfilms zijn ook lekker voorspelbaar. Je weet wie goed en wie slecht is. De goeien dragen een bril, hebben een raar accent, zijn dik, hebben rood haar en de slechten hebben blauwe ogen en blonde met gel strak naar achteren gekamde haren. Ik wed dat in de kroeg, waar Rowling naar verluidt moest zitten omdat gas en licht waren afgesloten bladiebladiebla, elke dag ‘Allo Allo’ op stond. In die serie zijn de goeien immers ook dik, hebben ze een accent en hebben de slechten blonde achterovergekamde haren en blauwe ogen. Toeval?
En dat soort duidelijkheid is handig, omdat je nu niet je buurvrouw hoeft aan te stoten om te vragen wie nu wie is. Potter heeft een bril, Malfoy heeft blonde haren. Duidelijk. Ook het plot is lekker makkelijk. Weeskind Potter heeft als baby een aanval van een enge man overleeft en die man wil alsnog zijn werk afmaken. En dat uitgesmeerd over zeven boeken en driemiljoen bladzijden. Rowlings hongerwinter duurde vast erg lang, zolang dat ze maar lang in de kroeg bleef hangen tot ze genoeg bladzijden had om de kachel een jaar mee op te stoken. Wat ze uiteraard niet deed, ze stuurde het op naar een uitgever.
Ik moet nog even kwijt dat ik dus geen boek over Potter heb gelezen. Uiteraard heb ik het wel geprobeerd, want ik hou van lezen, maar Rowlings boeken zijn uitermate slecht geschreven. Zo ben ik van nature allergisch voor Tom Swifty’s, oftewel woordspelingen en onnodige bijwoorden: ‘Ojee, ik voel nattigheid’, mompelde Ron droogjes. ‘Je toverstaf is te scherp’, riep Dumbledore bot.’ Maar omdat ik nog altijd zelf kan bepalen wat ik wel en niet lees had ik geen problemen met de boeken.
Waar ik echter wel problemen mee heb is die vreselijke hype die ons jaren terroriseert via de media. En die hype rond het zevende en laatste boek sloeg werkelijk alles. Twaalf maanden terug begon Rowling zelf die hype leven in te blazen door te melden dat er zeker twee hoofdpersonages dood zouden gaan. De buzz werd twaalf maanden lang vol gehouden, met de meest onzinnige trivia. Alle onzin die maar bedacht kon worden door Rowling werd de nieuwskanalen in ingepompt. Rowling moest zelf huilen bij het laatste hoofdstuk, haar man mocht ook niet weten hoe het afliep, Potters bril werd gesponsord door Hans Anders en compromitterende foto’s van Emma Watson met bezemsteel doken op in de computer van Karl Noten.
Maar daar bleef het niet bij. Uitgevers moesten geheimhouding zweren, de boeken werden vervoerd in stalen kooien en kranten mochten geen recensies plaatsen voor publicatie. Ik weet zeker dat die heks van een Rowling heeft geprobeerd om het internet uit de lucht te halen zodat niks kon lekken. Wat natuurlijk gebeurde. Een week voor publicatie verscheen het boek bladzijde voor bladzijde gefotografeerd op het internet. En Rowling beweerde dat een fan een nepversie had gepubliceerd. Alsof iemand een boek van 800 bladzijden, met een plot, dialogen en tekeningen laat opmaken en binden en dan bladzijde voor bladzijde gaat fotograferen. Maar Rowling is een slechte verliezer en zo jankte ze twee dagen voor publicatie dat je de magie van Potter alleen vast kon houden door het boek voor 18 euro te kopen. En dat zijn nog steeds 40 keiharde guldens, dames en heren.
Ik ben er helemaal klaar mee inmiddels. Laten we hopen dat dit de allerlaatste column is die men ooit over Rowling of Potter schrijft. Dat we nooit meer die debiele fans zien die in hun capeje en puntmuts een Potterboek gingen kopen om 1 uur ’s nachts. En laten we vooral hopen dat we nooit meer iets vernemen van J.K. Rowling haar kip met gouden eieren. De grens van wat we lezen over Rowling en Potters is bereikt. Helaas zette de schrijfster de deur alweer op een kier door een deel 8 niet uit te sluiten. Rowling, doe jezelf én ons een plezier, ga lekker in een kasteel wonen, laat je omringen door dwergen en lilliputters en steek een Nimbus in je reet. Maar doe het ons niet aan om nog één letter over Potter te schrijven. We hebben genoeg van je hype.
Ik wil er niks meer over lezen. Het enige wat ik nog zal meekrijgen van Harry Potter zijn de laatste twee speelfilms. Maar dat is vooral om te kijken of Emma Watson echt een lekker wijf wordt.
