Pink's Bush praat


Verbaasd door je brutale initiatief, enigszins gechoqueerd ook, schrijf ik je terug naar aanleiding van een aantal vragen die je mij stelt in je nummer "Dear Mr. President". Het raakt kant noch wal dat ik, leider van de wereld, jou, opgefokte twintiger met een paar hitjes, een paar miljoen en een paar miniscule borstjes, zélf moet beantwoorden, maar mijn persvoorlichter wilde de taak niet op zich nemen, dus zit ik zelf achter een Buckler en een laptop je futiele vraagjes te beantwoorden. Ik haal voor het gemak je songtekst even aan en beantwoord daarop direct je vragen.

What do you feel when you see all the homeless on the street?
Who do you pray for at night before you go to sleep?
What do you feel when you look in the mirror?
Are you proud?

Wat ik voel als ik daklozen op straat zie snuffelen tussen vuilnis, crack snuivend en portefeuilles stelend? Een intense haat en minachting voor hun schijnbare incompetentie iets te maken van hun leven. We bieden genoeg mogelijkheden tot reïntegratie in de samenleving, maar de moeite van het nemen van ook maar een simpel krantenwijkje weigeren ze. Als ze zich stoïcijns houden en alleen aan de bel trekken voor voedsel en een slaapplekje, kan ik er weinig mee. Eigen schuld.

Zoals iedereen wel weet is je tweede vraag compleet ridicuul. Ik bid tot God, de Vader van Jezus en George Bush Junior. Hij helpt me, hij sterkt me, en hij staat -godzijdank- aan onze kant. Dat je daarover twijfelt of het ook maar vraagt zie ik als een pertinente belediging; alsof ik tot iets anders zou kunnen bidden. Van Allah moet ik het niet hebben, dat had ik al wat langer door.

Als ik in de spiegel kijk zie ik een geweldige vent, humoristisch, steenrijk, oppermachtig en schuldig aan vrijwel elke misdaad die men kan begaan; gelukkig vergeeft God mij alles en dient het een hoger doel. Om de Taliban en Saddam aan te pakken is een paar vliegtuigen in het WTC, een raketje in het Pentagon, drieduizend doden en een hoop haatgezaai en ontkenning een kleinigheid. Ik zie in de spiegel de machtigste man op aarde. Ik zie... mij. Geweldig.

Ben ik trots? Ben je gek? Natuurlijk ben ik trots. Niet alleen kan ik met een paar gefakete intelligentiedienstrapporten miljarden mensen voor de gek houden, ik heb een machtig leger en zet het overal in om moslims te bashen, smerige ongelovigen, ik laat mijn land zometeen achter met een verdubbeling van de staatsschuld en economisch op de rand van de afgrond, hoge inflatie, woningprijzen, een verdriedubbelde olieprijs, daarnaast een compleet in de war geschopte wereld en meer doden op mijn geweten dan Saddam in drie keer zoveel tijd heeft kunnen verkrijgen. En ik kom er nog mee weg ook. Ja, ik ben trots. Heel erg trots. Op mijn eigen sluwheid.

How do you sleep while the rest of us cry?
How do you dream when a mother has no chance to say goodbye?
How do you walk with your head held high?
Can you even look me in the eye
And tell me why?

Als jij wilt huilen, moet je dat doen. Ik denk dat je je niet zoveel zorgen moet maken om de wereld: als ik het niet verneuk, doet de rest het wel. Dat je de schuld zo op mij afschuift, begrijp ik dan ook niet. Je tweede vraag van dit stanza behandel ik niet eens, die is zo uit de lucht gegrepen dat ik er niets mee kan.

Hoe ik met mijn hoofd omhoog loop? Zo heeft God ons geschapen, dom rund. We lopen nu eenmaal rechtop, bovendien is dat voor mij als kort mannetje nog een hele prestatie, waar ik ook al trots op ben. Ik zal je niet in je ogen kijken, omdat ik je dan waarschijnlijk op je kleine neusje ga bonken, puur van ergernis om je eigen stupiditeit.

Verder vraag je nog dingen als, "waarom ben ik niet tolerant jegens homofilie". Als je ziet hoe de Heer ons heeft geschapen, dan zie je ook dat mannen geen kutje hebben, en een kontgat éigenlijk te klein is om te penetreren. Daarom ben ik tegen homofilie. Bovendien vind ik het smerig. Dat je insinueert dat ik mijn dochter zou haten als zij homofiel, ofwel lesbisch, zou zijn, is ook ongegrond; homo's hebben iets tevéél, waar lesbi's iets te weinig hebben. Daar moet je ze in helpen, de nodige attributen verlenen, alles filmen en op Porntube posten. Ondertussen moet je wel opletten dat ze niet in tuinbroeken gaan lopen en een Roxette-kapsel bijhouden. Dán wordt het namelijk wel vies. Als mijn dochter bevers wil sabbelen, dan moet ze dat lekker doen.

Nee, mevrouw Roze, ik begrijp werkelijk niets van je kritiek en je halfslachtige gevraag. Waarom ga je eigenlijk niet bij jezelf te rade wat er aan jou mis is? Ik heb nog wel een paar vragen, zal ze alleen niet inzingen.

Why do you look like a filthy guy to me
Why didn't you have breast-implants when you had the money
Why do you keep writing crappy music
Are you ignorant?

En wat is "Pink" nou voor een slecht gekozen artiestennaam? Misschien koos je die maar omdat niemand je plaatjes zou kopen als je gewoon Alicia Moore zou heten? Ben je misschien familie van die andere bash-lutser, Michael?

Nee, Alicia, ik zou nóóit een wandeling met jou maken. Ik heb wel wat beters te doen. Een wereld regeren, bijvoorbeeld. Irritant zeikwijf.

Vriendelijke groet,

Meneer de President

P.S.: hoewel ik ook van hem niet zo'n fan ben, raakte de destijds hippie-linkse Boudewijn de Groot een veel gevoeligere snaar op een veel mooiere manier met zijn “Meneer de President, slaap zacht”, dan jij met je drie hersencellen en je brugklasrijmelarij ooit zult kunnen. Pot.