Politiek statement
Op televisie zag ik Wouter Bos, onze duurbetaalde vice-minister-president en minister van Financiën, in een probleemwijk op zoek naar problemen. Op zoek naar een bruikbaar politiek statement om de honderd dagen durende zoektocht naar kabinetsplannen tot een succes te maken. Hij baalde ervan dat er haast niemand thuis was. Ja Wouter, het volk is wel gewoon aan het werk in tegenstelling tot ons kabinet. Jij liet je door één van de weinige wel aanwezigen uitgebreid informeren over de gevolgen van de aanwezigheid van langharig rupsentuig in de wijk. Ik ben benieuwd naar jullie oplossing. Uitzetten? Of krijgen eikenprocessierupsen een generaal pardon omdat ze al sinds begin jaren negentig wachten op een verblijfsvergunning?
Volgens ex-profvoetballer Mohammed Allach waren de rellen na afloop van Jong Oranje tegen Jong Marokko ook een politiek statement. Gevoel voor timing kan de relschoppers in ieder geval niet worden ontzegd. De landelijke tournee van de ideeënbus van de ministers liep net tegen haar einde aan. Ik hoop dat het kabinet dit statement weet om te zetten in een keiharde voetbalwet zodat dergelijke politieke statements voortaan flink bestraft kunnen worden. Dan is al dat nutteloze geweld na de nota bene door Jong Marokko gewonnen wedstrijd nog ergens goed voor geweest.
Een ander politiek statement kwam een week eerder uit Rotterdamse dierentuin Blijdorp. Bokito, ook al zo'n opgewonden standje, mengde zich onder het dierentuinpubliek. Hij sleepte zijn aanbidster met zich mee en hapte vervolgens honderd keer toe. Voor de reden van al deze agressie kwam Diergaarde Blijdorp al snel met een verklaring. Het was een politiek statement van Bokito. Bokito's eer werd viermaal per week gekrenkt door zijn slachtoffer.
Wat doet iemand vier keer per week in een dierentuin? Dieren provoceren? Van kijk mij eens vrij zijn en jullie lekker niet. Mijn laatste bezoek aan een dierentuin moet haast wel tijdens mijn lagere- dan wel middelbareschooltijd zijn geweest. Ik kan me dus ook maar moeilijk voorstellen dat een volwassen iemand er plezier aan beleeft om vier keer in de week een bezoek te brengen aan dezelfde dierentuin en steeds weer te gaan kijken naar Bokito. Ziekelijk. Echter, lijkt me dat niet verboden. Volgens de directie van Blijdorp was het wel een kwalijke zaak. "Eigen schuld," volgens de diergaarde. Ze keek hem immers recht in de ogen en dat mag niet. Dat vinden wilde dieren niet leuk. Kan Bokito niets aan doen, dat is zijn natuur. Dat alles had ze moeten weten natuurlijk. Dergelijk uitlokkend gedrag kun je in de mensenwereld al niet maken, laat staan in de wereld van mensapen
Ik kan het mis hebben, maar de gedachte achter een dierentuin is toch dat bezoekers de dieren kunnen aanschouwen? De directie van diezelfde dierentuin gaat waarschijnlijk ook voorbij aan het feit dat het opsluiten ook niet heel natuurlijk is. Zeker niet in het binnenverblijf. Ik heb deze week heel veel kenners aan het woord gehoord over het feit dat aapjes aankijken echt niet kan. Geen enkele kenner kwam op het idee dat het opsluiten van dergelijke wilde dieren met kort lontje misschien ook niet zo'n goed idee is. Alleen de Partij voor de Dieren liet dat geluid horen. Het zal wel aan dovemansoren gericht zijn, want Blijdorp is vooralsnog geen probleemwijk.
Nu is Bokito hot. Je komt een keer negatief in het nieuws en je bent een held. De Tokkies weten er alles van. Straks krijgen de relschoppers van na afloop van Jong Oranje tegen Jong Marokko ook nog een eigen kledinglijn. Iets met veel capuchons. Het is een kwestie van tijd voordat Bokito of één van relschoppers is te bewonderen in de "Happen naar Peijnenburg"-reclame. Ontbijtkoek, ik moet daar altijd zo van poepen. Zojuist heb ik daarom maar een grote boodschap gedaan. Niet iets vies hoor, het was een politiek statement dat je eens in de paar dagen gewoon moet maken. Aangezien Wouter Bos toch in de buurt was, heb ik hem meteen aan de oren getrokken om hem te confronteren met het feit dat er een hoop te verbeteren valt.
