Eva (DEEL 1)
Ik sta er een beetje doelloos bij. Het is twaalf uur 's nachts en hartstikke rustig. Met een biertje in mijn rechterhand, een peuk in de linker en met mijn rug tegen de muur geleund kijk ik de zaal rond. Hetgeen wat mijn oog waarneemt, is zeker niet verkeerd, maar ze loopt al met een andere kerel te klieren. Ik zoek opnieuw naar een dame die ik de rest van de avond in de gaten kan houden.Mannen kunnen dat. Met een biertje in de hand, stom rondkijken en zich toch niet vervelen. De rechtervoet beweegt mee op de maat van de muziek, zodat we nog enigszins aan het 'dansen' zijn.
Ik wil best uit mijn dak gaan, zelfs zónder een druppel alcohol op. Maar dan loop ik weer het risico die ene dame uit het oog te verliezen die ik de hele avond in de gaten zou houden. Dus gooi ik het maar op het feit dat ik pas echt los kan komen als ik veel bier op heb. Gelukkig ben ik de BOB, al moet één biertje kunnen. Hoef ik mezelf niet voor schut te zetten voor m'n kameraden.
Vrouwen kunnen dat niet. Althans, niet rustig leunend tegen de muur en een beetje jongens (of andere meisjes) checken. Nee, die moeten beweging hebben. Dansen. Alcohol is daarbij maar een bonus. Geen beweging = verveling.
Slecht teken is het dus ook als de dame in kwestie even moet gaan zitten. Die kakt dan gelijk helemaal in en dus kom je de rest van de avond de dansvloer niet meer op. Net wanneer je voldoende alcohol op hebt om een poging te durven wagen.
Me dit realiserende, zette ik me af van de muur en begon een beetje heen en weer te swingen. "Goh, ik voel 'em wel zitten!" schreeuwde ik naar mijn kameraad. Ik 'swingde' wat heen en weer, waarbij de, door mij nog steeds in de gaten gehouden dame, steeds wat dichterbij kwam. Plots draaide ze zich om en stootte (naar mijn aangeschoten aanziens: opzettelijk, uiteraard) met haar zij tegen mijn bier aan. De helft van deze goud-gele versnapering vond de weg naar de grond. Een ander deel vond het goed genoeg op mijn shirt.
Verschrikt keek ze me aan en begon al verontschuldigend over de vlek heen te wrijven. Zo nonchalant mogelijk (uiteraard) gaf ik aan dat het niks uitmaakte.
"Zal ik een nieuw biertje voor je halen anders?"
Voor ik kon antwoorden sleurde ze me al mee. Bij de bar aangekomen stak ze eerst haar hand naar me uit. "Eva" zei ze.
Het eerste, wel wat onbenullige contact was gelegd.
