Onvatbaar meubelstuk

Hypes, je ontkomt er niet aan. Wie een beetje van muziek houdt, struikelt over de bandjes die als snoepje van de week betiteld worden. Met name de Engelse pers heeft er een handje van bands, al dan niet uit chauvinistisch oogpunt, vanuit het niets de hemel in te schrijven. Als andere media, de radio en de consument het dan oppikken is er een hype geboren, die vaak even snel weer sterft. Sommige bands zijn zelfs al weer gevallen zodra hun naam in de kolommen van de muziekpers opduikt. Don't believe the hype, wil men dan ook wel eens zeggen. In het voetbal is het al niet anders.

Neem alleen al de eredivisie van dit seizoen. Het begon met Danko Lazovic, die als verschoppeling van Feyenoord een strooptocht door de Nederlandse strafschopgebieden begon en in dienst van Vitesse al vlot aan het scoren ging. Daarna was het de beurt aan de verrassende promovendus Excelsior. De Rotterdammers werden geprezen, waarbij vooral Luigi Bruins en Andwelé Slory volop in de schijnwerpers stonden. Slory dook zelfs in een enkele week op in vier verschillende kranten en tijdschriften om zijn verhaal te doen. De verbale vuilnisbelt uit Amsterdam hield de pers ook even bezig, toen Kenneth Perez, Wesley Sneijder, Henk ten Cate en John Jaakke zich vergaloppeerden.

Natuurlijk was daar ook nog FC Twente. Die ploeg dartelt momenteel door de eredivisie en is de grote verrassing van het seizoen. Vorig seizoen mocht FC Groningen die titel in ontvangst nemen, toen het team van Ron Jans zich met de topteams bleek te meten. Inmiddels lijkt de voornaamste uitdager voor de bepalende clubs in de eredivisie uit Enschede te komen. De Tukkers spelen herkenbaar voetbal, tonen spelvreugde en boeken goede resultaten. PSV verloor slechts één keer en dat was niet geheel toevallig bij FC Twente. De mannen van Fred Rutten speelden knap gelijk bij Ajax en moesten in eigen huis slechts punten toestaan aan Roda JC. Diverse concurrenten werden met speels gemak van het veld geblazen, met de 7-1 tegen FC Groningen als duidelijkste demonstratie van de mogelijkheden in Enschede.

Dus komen ook de spelers weer in beeld. Dan mag Robbie Wielaert uitleggen hoe blij hij is dat hij nu niet bij NAC is beland, maar bij Twente. Dan wordt het record van Sander Boschker nog breder uitgemeten dan anders het geval geweest was en krijgt Kennedy Bakirçioglu de nodige aandacht. Dan wijst men op de lichtvoetige middenvelders Karim El Ahmadi en Otman Bakkal, die als pleintjesvoetballers over de velden zwieren. Dan blijkt Luke Wilkshire ineens meer dan een vervelende schopper uit Australië die Giovanni van Bronckhorst onderuit kegelde. Dan is Blaise N'Kufo de maestro van de zestien en komt Orlando Engelaar zelfs in beeld bij het Nederlands elftal.

Consequent wordt ook de inbreng van Rutten geroemd. De voormalige assistent van Guus Hiddink kwam samen met René Eijkelkamp naar Enschede en nam de wetten van het topvoetbal mee naar het trainingsveld. Weg gemoedelijke ongedwongenheid, hier is de prestatiecultuur! Elke bal moet goed zijn, niemand kan verslappen en zie, het loont. Het is dat PSV vermoedelijk dacht met de naam Ronald Koeman, overigens ook een prima trainer, sneller exotische talenten aan zich te kunnen binden, want Rutten had niet misstaan als hoofdcoach in Eindhoven. Ineens roemen diverse voetballers hem in de voetbalpers als vakman. Zo gaat dat in de voetballerij. FC Twente zal nog even hot blijven, maar dan is het voorbij. Blijven de resultaten goed, dan treedt er een soort gewenning in. Als men terugzakt, zal iedereen roepen dat wel verwacht te hebben.

Binnen die stroom van aandacht zwemt er één voetballer een beetje tussendoor. Links achterin drijft hij af en toe weg van de oever, maar doorgaans zit hij veilig op de lijn waar voetballers op inzet een keurig zesje pakken. Jeroen Heubach is, met een tussenperiode bij MVV, aan zijn elfde seizoen in de hoofdmacht bezig. Geboren in Enschede en een soort cultfiguur door zijn bijnaam Heubach Hooligan. Bij lange na geen briljante voetballer en als je de huidige elf van Twente individueel zou toetsen, lijkt de kans dik aanwezig dat Heubach als minste uit de bus komt. Maar toch staat hij er altijd. Er kwamen andere linksbacks, maar Heubach kwam altijd weer aan zijn wedstrijden. Vorige week werd hij man van de wedstrijd en daar moest hij zelf om lachen. Jeroen Heubach doet wat hij moet doen, de ene keer iets beter en opvallender dan de andere keer. Omdat het zo hoort. De hype rond Twente zal wel overgaan, maar dit meubelstuk van Enschede blijft fier overeind. Onvatbaar voor alle invloeden van buitenaf. Een clubvoetballer, in goede en slechte tijden. Daarom verdient ook hij een beetje aandacht. En een lekker koud biertje na de wedstrijd, om de motor weer op gang te krijgen. Geloof niet in de hype, geloof in Jeroen Heubach!