Je maintiendrai
Op mijn brievenbus prijkt een Nee/Nee sticker. Dus geen reclame en geen huis-aan-huis bladen. Niet mijn keuze overigens maar die van de voorgaande eigenaar. Wel mijn keuze trouwens er geen energie in te steken om er verandering in te brengen. Dat is zo te zien al wel eens geprobeerd want de sticker is verminkt. En dus zet mijn brievenbus bezorgers van reclame en huis-aan-huis bladen aan het denken. Geen ja, geen nee maar een 'misschien'. Met als gevolg dat de ene bezorger de brievenbus wel vult, de ander na lang twijfelen zijn pols door de opening wringt om zijn stapeltje terug te halen en weer een ander aanbelt met de vraag of zijn boodschap nu wel of niet gewenst is.Voor elektronische brievenbussen bestaat zo'n sticker niet. Alleen een Ja sticker. En met name op de brievenbussen van Hotmail schijnt te staan: Ja, ik ben geïnteresseerd in penisvergrotingen en in Viagra. Gelukkig belandt de meeste post al meteen bij het digitale oud papier, maar soms sluipt er wel eens één doorheen. Meestal dirigeer ik die dan weer direct naar de afdeling ongewenst maar soms dwingt mijn nieuwsgierigheid me om er ééntje open te klikken. Zoals afgelopen week.
Ik zag dat ik - geboren en getogen in Nederland - de trotse eigenaar was van een profiel op de Franse datingsite van Meetic, de eigenaar van het Nederlandse Lexa. Boer zoekt vrouw en Sander cherche une femme française. Ik stond in Frankrijk al weer even geregistreerd als zoekende ziel. Bijzonder sympathique van de Fransen maar eerlijk gezegd zat ik toch niet zo te wachten op verzoekjes à la: voulez-vous coucher avec moi ce soir. Dus ik mail mon amis met de mededeling dat er een account bestaat waar ten onrechte mijn e-mailadres aan gekoppeld is. Ik mailde in het Engels dus kreeg keurig in het Frans antwoord van onze fervente taalvirtuozen. Nu kan ik in het Frans best een stokbrood bestellen, zelfs compleet met du vin et du Boursin maar een e-mailtje van een half A4'tje met instructies gaat mij boven de alpinopet. Excusez-moi.
Ik gaf niet op. Ik ben Nederlander dus mijn motto is: Je maintiendrai. Ik besloot mijn e-mail daarom maar te richten aan de Nederlandse helpdesk. Je zou immers verwachten dat het makkelijker communiceren is met mensen die dezelfde taal spreken. Dat viel echter vies tegen. Mijn eerste e-mail werd beloond met Nederlandstalige instructies over hoe ik me kon uitschrijven. En dat is knap onhandig als het een Frans account betreft. Tevens kreeg ik de vraag waarom ik me wilde uitschrijven. Geduldig antwoordde ik met de vraag of zij de boel zelf wilden opruimen. Ondertussen was ik voor de zekerheid alvast begonnen met een LOI-cursus Frans omdat ik mijn hoop in de Nederlandse helpdesk begon te verliezen nadat ik van onze liefdesmakelaars als antwoord een volledige beschrijving kreeg van hoe ik naar partners kon zoeken op Meetic.
Ik voelde dat ik zo dichtbij was dat er van opgeven geen sprake kon zijn. Helaas was er behalve een Frans nummer nergens een telefoonnummer van Meetic te vinden. Dus e-mailde ik maar weer. Na wederom mijn verzoek per e-mail kreeg ik van een dame te horen dat de boodschap duidelijk was. Vol begrip antwoordde ze dat ze begreep dat ik mijn account (dat niet mijn account was) wilde laten opheffen. Helaas kon ze dat niet doen vanwege de veiligheid. Veiligheid? Ik kon door het klikken op een link in het Franse e-mailtje zonder gebruikersnaam en wachtwoord inloggen. Vervolgens kon ik het wachtwoord wijzigen zonder dat ik het oude wachtwoord hoefde in te voeren. Mijn fiets zonder slot is nog beter beveiligd.
Ondertussen had ik al lang naar Frankrijk kunnen rijden voor een nacht met een Française. Het duurde me allemaal wat te lang, tijd voor zwaarder geschut. Aangezien ik toch zonder enige vorm van beveiliging toegang had tot het account dat ik niet had aangemaakt, besloot ik om hier maar (mis)gebruik van te maken. Het e-mailadres waarop ik berichten van Meetic binnenkreeg was immers ook wijzigbaar. De enige vorm van beveiliging die er was, was dat ik jammerlijk geen e-mailadres van een Meetic-medewerker kon invoeren. Verder was alles mogelijk. Ik vroeg advies aan de helpdesk. Wie zou ik kunnen verblijden met een Meetic-account? Chirac? George W. Bush? Onze eigen Jan Peter? De redactie van een scherp consumentenprogramma? Keuzes te over. Bij de helpdesk konden ze ook niet kiezen. Daarom hebben ze uit angst dat het account bij een nog grotere gek dan ik terecht kwam toch maar het bewuste Franse account opgeheven. Merci beaucoup! De aanhouder wint.
