Dierenpartij niet beschaafd

De Partij voor de Dieren lijkt hoge ogen te gooien bij de komende verkiezingen. Ze krijgen volgens de officiële peilingen minstens een zetel, mogelijk meer. Optimistisch als iedere partij voor een verkiezing, gokken ze zelf op minimaal vijf zetels in het parlement. De PvdD is een allemansvriend, want een indrukwekkend aantal sympathisanten, lijstduwers- en trekkers prijken op de ledenlijst. Zowel links georiënteerde bekende Nederlanders, als rechts bekendstaande hardliners omarmen de strijd van de actiepartij. Te denken valt daarbij aan de schrijvers Maarten 't Hart en Jan Wolkers, de professoren Bob Smalhout en Paul Cliteur, maar ook Georgina Verbaan, Martin Gaus, Mensje van Keulen en Rudy Kousbroek, om maar eens wat te noemen. Naast de bekende namen, is de PvdD in het gelukkige bezit van een groot aantal royale sponsors. De combinatie creativiteit en geld staat dus garant voor een succesvolle verkiezingscampagne.

Ook Kees van Kooten is actief betrokken bij de one-issue partij, die absoluut zo niet genoemd wil worden. Want, zo verwoordt van Kooten het: 'Wie beschaafd omgaat met dieren, gaat ook beschaafd om met elkaar.' En ik denk dat hij daarmee het standpunt van de partij bondig en juist samenvat. Maar de creatieve en intellectuele reputatie van Kees van Kooten ten spijt, dit is natuurlijk baarlijke nonsens. Op het moment dat dierenvriend Martin Gaus zoiets beweert, kan ik mezelf er nog overheen zetten en denken: 'Ach het is je beroep en je bedoelt het goed.'
Uit de mond van intellectuelen als Kees van Kooten krijgt zo'n uitspraak iets bespottelijks en het is de complete omdraaiing van de werkelijkheid.

Het is natuurlijk wel zo dat de manier waarop een land omgaat met zijn dieren een indicatie is voor de mate van beschaving. Een stelling die ik wel kan onderbouwen. Maar om er nu vanuit te gaan dat wanneer je maar goed bent voor dieren, de rest vanzelf komt, is uiterst twijfelachtig.
Wel eens geconfronteerd geweest met hondenbezitters die een dubieus vechtras in hun bezit hebben en hun 'Fikkie' uitlaten? Een en al passie voor hun trouwe viervoeter, maar kijk ze eens een seconde te lang aan en de mensenhaat spreekt boekdelen. Wel eens een documentaire over een TBS-instelling gezien? Een aantal van hen zit voor gruwelijke misdaden jegens de medemens, maar de zorg voor kanariepiet of hamster is soms vertederend.

Ik vind, wil je veranderingen aanbrengen in de samenleving met betrekking tot waarden en normen, dan zul je je in eerste instantie tot de mens moeten richten. Wat heb ik aan een verzameling onverdraagzame mensen, die zorgzaam is voor de dieren, terwijl ze niet in staat zijn om op humane wijze met elkaar om te gaan? Helemaal niets. Wat is de waarde van een contactgestoorde mafkees, die niet communiceert met zijn buurman, maar hele gesprekken voert met zijn huiskat? Ook helemaal niets. Mogelijk dat het therapeutische waarde heeft voor de persoon in kwestie en dat wil ik hem ook niet afpakken, maar om zoiets nu tot norm te verheffen... Ronduit belachelijk.

En uiteraard moet het streven zijn om een beschaafd land te willen zijn en dus goed met je natuurlijke omgeving om te gaan, inclusief de dieren. En dan bedoel ik ook alle dieren. Sadisme tegen huisdieren mag van mij streng gestraft worden. Het nut van bont is mij nog nooit overtuigend uitgelegd en zaken als stierenvechten geven uiting aan lagere menselijke lusten en dus per definitie onbeschaafd. Ook vragen over de vleesconsumptie kunnen niet kritisch genoeg gesteld worden, al is het maar om daarmee uitdrukking te geven aan hongersnoden elders in de wereld. Want waarom moeten wij dieren vetmesten, terwijl elders mensen niet aan hun eerste levensbehoefte kunnen voldoen?

Voor de beantwoording van deze vragen is de Partij voor de Dieren absoluut niet nodig. Ze zorgen, ondanks de bonte verzameling van bekende Nederlanders, eerder voor het tegendeel. Hun eendimensionale streven krijgt op zijn best iets kluchterigs. Uitspraken als 'na de emancipatie van de vrouw en de homo, is het tijd voor emancipatie van de dieren.' In het ergste geval krijgt het een radicaal tintje, zonder dat ik Volkert van de G. in de discussie wil betrekken.
Want mensen die zo nadrukkelijk het dierenleed op de politieke agenda willen brengen, hebben die wel oog voor andere mensen? Ik denk het niet en het maakt ze in ieder geval wat eng.

Mijn stelling is dus, mensen eerst; en het dierenleed in welke vorm dan ook, zal pas echt duidelijk verminderen als mensen een beetje in evenwicht zijn met zichzelf en hun eigen omgeving.
Maar dat zal wel te simplistisch zijn, want wie ben ik om Kees van Kooten aan te vallen?


Snuffelen met de hond van titi geeft voor deze week het volgende beeld:

08/0922/0905/10
CDA434544
PvdA464544
VVD252626
SP121314
Groen Links778
D66321
Christenunie445
SGP222
LPF000
PvdV433
PvdD111
Eén.nl333