De ontgroening

Na de zinderende tropische julimaand, valt augustus een beetje tegen. Het is koel, winderig en regenachtig. Of de waterhoeveelheden toereikend zijn voor het herstel van het grondwaterpeil is de vraag. Zeker is dat een aantal bomen al veel blad verliest. De ontgroening heeft vroeg toegeslagen dit jaar.

Een andere ontgroening is weer in aantocht, namelijk de massale ontmenselijking van nieuwbakken studenten bij de verschillende studentencorpsen in den lande. Iedere studentenstad heeft zo zijn eigen macabere voorbeelden. Voor de objectieve buitenstaander vallen de steden Leiden en Groningen vaak in negatieve zin op.
Volgens aloud gebruik is de waarborg voor een rijk studentenleven, veel drank en het uitstrooien van een onethisch gedachtegoed, in woord en daad. Het bijbehorende spraakgebruik, weerzinwekkend van inhoud, gaat bij voorkeur vergezeld van de overbekende hete aardappel.
Voor acceptatie en deelname bij de groepjes egozwakkeren met de grote bek, dient men echter eerst als feut door het leven te gaan om zichzelf te bewijzen. Indien alcoholvergiftiging, verstikkingsgevaar en de diverse inbreuken op de geestelijke gezondheid zijn doorstaan, dan mag men toetreden tot de club. Als ook de rest van het lidmaatschap conformistisch is doorlopen, dat wil zeggen zich gedragend als een zwakzinnige met een arrogantie jegens de buitenwereld, dan kan men ook nog toetreden tot 'the oldboys network'. Zij besturen het land, via overheid, maar vooral middels belangrijke posities in het bedrijfsleven. Maar eerst dus de ontgroening.

Het moge duidelijk zijn dat de schrijver van dit stukje niet tot de burelen van 'the oldboys network' behoort, vandaar ook zijn aanwezigheid als columnist op FOK.

De machtigste wereldleider schijnt ook student te zijn geweest en gezien zijn gedrag en uitspraken, ook lid van een even dubieus als gerespecteerd clubje. En hun oldboysnetwork is er niet minder op, zoals de hele wereld al aan den lijve heeft mogen ervaren. Een netwerk waarbij de oliebelangen als een rode draad lopen, ter versteviging van hun eigen clubbelangen en waarbij president Bush als een soort Preases in Washington zit.
De belangen van het mondiale olie-imperium van Bush en de zijnen, is medebepalend voor de positie van de Verenigde Staten in de oorlog tussen Israel en de Hezbollah, uitgevochten in Libanon.

Juist deze oorlog zorgt voor mijn eigen ontgroening. Ik zal me nader verklaren. Al vanaf 1973 volg ik, eerst als kind, later als scholier en weer later als student (u weet het inmiddels, niet ontgroend) het nieuws vanuit het Midden-Oosten. Het is een kakofonie van berichten over vrede en oorlog, over bestanden en geschonden bestanden, over sjeiks, koningen, olie, Palestijnen, Joden, Israëli's, Arabieren en Christenen, over ego's en geschonden ego's, die je als geïnformeerd burger op de voet volgde. Soms begreep je het en soms was er hoop, vaak ook niet.

De laatste jaren zijn termen als heilige oorlog, as van het kwaad en terrorisme in toenemende mate bij in het conflict geslopen. En ik begrijp het nu helemaal niet meer. Wie zijn 'the good guys' en wie 'the bad ones'. De wirwar van internationale, nationale en regionale conflicten die nu zorgen voor de zoveelste brandhaard in het Midden Oosten, bezorgen mijn gewetenswroeging. Ik ben namelijk op het punt gekomen van ONTGROENING.

Ik laat mijn naïviteit vallen. Ze zoeken het namelijk allemaal maar uit. Ik verdiep me er niet meer in wie nu gelijk heeft en wie niet. Het zal me een zorg wezen. En als de benzineprijzen nog meer de pan uitrijzen, dan pak ik de fiets wel. Geen enkel probleem.

En hiermee ben ik ontdaan van enig gevoel voor de mondiale politiek, geen compassie meer voor onderdrukten en geen spirit meer om te vechten voor een betere wereld, kortom murw geslagen en ontgroend van jeugdig elan. Da's pas erg.