Vol is... vol voor mannen!
Gelukkig zijn er ook dames die niet goedgekeurd zijn door de vakkundige jury 'de uitsmijters', eentje staat er achter mij. Aangezien ik met alles blij ben wat een *** heeft, begint mijn avond dus best leuk, voor de deur. Waar ik goed op dreef ben met mijn aanstaande medium-knappe scharrel, klagen andere mannen.
Discriminatie? Nee joh. Deze dames hebben het in het dagelijkse leven al moeilijk genoeg. Elke dag worden zij op hun 'vrouw zijn' gediscrimineerd. In het weekend wordt dat weer goed gemaakt en zijn vrouwen even vergeten dat ze de rest van de tijd op aarde niet voor vol aan worden gezien en dat ritueel herhaalt zich elke week.
Jammer dat de keuring niet kijkt naar het welzijn van de dames. Dames die niet recht kunnen lopen, mogen wél naar binnen. Heren die drankgeur nét niet kunnen onderdrukken met 25 smintjes mogen niét naar binnen. Verder zie ik nog een paar dames met volgekraste polsen naar binnen gaan. Nee, dat willen mannen zien?! Ik hoef toch ook geen auto met krassen! Pff, dan die dunne dames, tja dat past wel. Jammer voor ze dat Anorexia wel altijd honger heeft... hun lichaam is bijna 'op'. Scheelt weer een drankje uitdelen...
Van lang wachten word ik altijd erg melig, en aangezien we toch al op de Grote Markt in Den Haag staan, lijkt het me toepasselijk om Monopoly maar te voorschijn te halen. Na een uurtje spelen, zitten we in de afrondende fase van het spel. We staan inmiddels ook face-to-face met de uitsmijter. "Jongens da's dan 5 Euro." Ik schraap mijn keel: "Wat! Betalen? Haha, jij moet mij betalen. Ik heb een hotel op Grote Markt mannetje!" en ik toon hem het monopoly-bord voorzien van 3 hotels, respectievelijk op Spui, Het Plein en Grote Markt. Natuurlijk zonder enig gevoel voor humor, staart hij voor zich uit. Ik probeer hem op te vrolijken: "Hier neem deze maar, kun je vast wel gebruiken 'verlaat de gevangenis zonder te betalen'." Koeltjes stopt 'ie hem in zijn borstzak. Echt blij is 'íe nog niet en probeert ons af te wimpelen, hij confronteert ons met de nummer één smoes uit het uitsmijter-smoesjesboek: "Verkeerde schoenen jongens, sorry." "Ahh man, we komen helemaal uit Dorpstraat, Ons Dorp, via Station West! Bij ons Station Oost konden we ook al niet vrij parkeren. Kom op please, geef ons een kans. "Ok" en hij pakt een kaart; "Ga drie plaatsen terug. Sjezus... lekker hoor."
Zijn uitsmijtergeheugen laat hem gelukkig niet in de steek: "Verkeerde schoenen jongens, sorry" Ik kijk naar beneden, (besef dat de avond toch al niet meer slechter kan worden) trap mijn schoenen uit en duw ze in zijn hand: "Let jij er even op dan!" en ik loop naar binnen. Mijn 13 vrienden doen hetzelfde en de 9 medium-knappe dames achter mij hangen nog wat handtasjes om zijn nek. "We moesten vorige keer toch ook dames meenemen?" roep ik hem nog even na.
Jammer dat de volle tent toch wel erg leeg is om 4.55 uur...
