Menselijke natuur

Het zijn van die kleine stukjes tekst die je soms waanzinnig in de war kunnen brengen.

"De Wieden is deels ontstaan, doordat er tot omstreeks 1930 turf werd gewonnen. Het open water dat toen is ontstaan, verlandt langzaam en zal uiteindelijk bosgebied worden. Natuurmonumenten graaft gaten om het bijzondere laagveenmoeras in stand te houden."

Dus we hebben hier een door menselijk handelen ontstaan gebied, dat langzaam weer terug gaat naar de staat zoals de natuur het wil: bos. Maar Natuurmonumenten weet het gelukkig beter. Door mensen gemaakte natuur is namelijk veel mooier dan door natuur gemaakte natuur. En dus gaat Natuurmonumenten gaten graven om te zorgen dat het gebied blijft zoals het is. Eigenlijk mag het amper een natuurmonument genoemd worden. Het is een afvalproduct van een menselijke commerciële activiteit, en kan slechts door menselijk ingrijpen tegen de onverbiddelijke natuur in stand gehouden worden.

Ligt het nou aan mij of begrijpen we gewoon absoluut niet meer wat het woordje "natuur" betekent? De van Dale geeft als definitie: "niet door de mens gewijzigde omgeving of omstandigheden". Dat klinkt mooi. En dan snap ik best dat Natuurmonumenten ook geld moet verdienen om stukjes grond te kunnen kopen, dus die natuurgebieden moeten wel een beetje aantrekkelijk zijn. Paadje erdoor, bankje hier of daar, bezoekerscentrum met restaurantje en een folderbakje bij de ingang, geen probleem. Maar op het moment dat de beheerders wijzigingen gaan aanbrengen om de werking van de natuur tegen te gaan of om sommige planten tegen andere te beschermen, heb je geen natuur meer, maar gewoon een heel grote tuin. Ook mooi, maar noem het dan geen natuurgebied.

Op zich geldt dit voor praktisch ieder natuurgebied in Nederland, maar nu ik toch als voorbeeld de Wieden heb gebruikt, dit is ook de omgeving waar die schattige ottertjes uitgezet zijn. Die horen van oorsprong thuis in Nederland, dus goede actie om die weer uit te zetten in het natuurgebied, dat dan weer niet oorspronkelijk thuis hoort in Nederland. Maar goed, het nadeel van wilde dieren in voor mensen toegankelijke gebieden, is dat wilde dieren nog wel eens wild willen zijn. Dus als zo'n wild dier lekker op een steiger ligt te zonnen, moet je hem niet eerst proberen weg te jagen, en daarna aaien. Daar zou ik ook chagrijnig van worden. Ik bijt dan meestal niet, een wild dier wel, en terecht.

Maar gelukkig hebben we in Nederland dan wel weer die regels zijn regels mentaliteit, en daar gaan we natuurlijk geen uitzondering op maken omdat iemand dan toevallig van een andere diersoort is. Discrimineren mag niet, dus als een wild dier zich niet keurig volgens onze regeltjes gedraagt, zal dat dier opgespoord en opgesloten worden. Als het niet meteen wordt afgemaakt, zoals arme beer Bruno in Duitsland. En wij maar denken dat het gebrek aan een verblijfsvergunning bij ons hard wordt aangepakt. Wel opvallend trouwens, dat wekenlange pogingen het dier te verdoven en te vangen volledig mislukten, maar dat amper 24 uur nadat er toestemming kwam om met scherp te schieten, de beer gevonden en afgeschoten kon worden. Duitse jagers zijn in ieder geval betere schutters dan de Finse jagers die voor het vangen waren ingehuurd. Maar dat verbaast me dan weer niets.

Maar goed, ik dwaal af. Het gaat eigenlijk hier om: willen we natuur in Nederland, en zo ja, zijn we bereid om die natuur te accepteren zoals ze is? Zijn we bereid te aanvaarden dat wilde dieren zich soms niet aan onze regels houden? Zijn we bereid te aanvaarden dat in de natuur mooie planten en bomen soms het onderspit moeten delven tegen onkruid en parasieten? Of willen we tussen onze steden en dorpen gewoon zo veel mogelijk botanische tuinen waar alleen de planten en dieren die onze goedkeuring kunnen wegdragen mogen bestaan?