Het Binnenhofklasje - Speelkwartier
De tekenles was voor meester Frans hét rustpuntje van de week. Even geen elkaar in de haren vliegende kinderen. Geen linkse en rechtse hoeken. Geen moties van wantrouwen. Slechts het rustgevende geluid van de ontmoeting tussen potlood en papier. De opdracht van deze week was simpel doch leerzaam: het inkleuren van een rondje met rood potlood.Meester Frans liep de tafeltjes langs om te kijken naar de vorderingen. "Ben, je potlood is Bot", merkte de meester op in de richting van Ben die drukdoende was met het inkleuren van het rondje. Karla Peijs daarentegen zat al met beide armen over elkaar. "Volgens mij ben je nog niet klaar?", oordeelde meester Frans na een blik op haar papier. "Ik zie nog een witte balk in het midden van je rondje." Karla, die de opdracht blijkbaar niet helemaal goed had begrepen, antwoordde de meester vriendelijk: "Had ik soms ook nog een onderbord moeten maken met de tekst dat het verbod om in te rijden niet op fietsers van toepassing is?"
Aangekomen bij het tafeltje van Rita, bleef de meester verbaasd staan. "Wel binnen de grenzen tekenen, Rita", sprak Frans streng. Pas toen viel zijn blik op Rita's potlood dat uit haar mond bungelde. "Waarom pak je het potlood niet met je rechter hand beet?", vroeg meester Frans. Rita liet het potlood uit haar mond vallen en antwoordde: "Nou meester, ik ben niet links, ik ben niet rechts... Snapt u?"
Na de tekenles - het zuur - was het tijd voor het zoet in de vorm van het speelkwartier. Clubjes vrienden dromden samen. De D66'ers kozen voor een potje verstoppertje. Niet voor een nieuw potje overigens. Het vorige potje is nog altijd niet afgemaakt. Boris en Thom zijn namelijk nog altijd niet gevonden. En de arme Lousewies, die is belast met die zware taak, is ook nog altijd naarstig opzoek naar de o zo goed verstopte identiteit van de partij zelf. En dan moet ze ook nog eens waken voor D66-leden die op de loer liggen om "buut vrij voor de hele pot" roepen om zo dit partijtje te doen opheffen.
In de CDA hoek was het niet veel minder spannend. Daar was een heuse battle aan de gang. De Don en zijn homies nemen het met woorden op tegen de wietrokende bende van Leers. "Hier spreekt Donner van Justitie" van de ene partij werd dan weer beantwoord met een "Leers doet het desnoods met munitie". Normen, waarden en hoekstenen van de samenleving vlogen over en weer. Maar aan het eind van de battle was er respect.
De vrienden van de VVD speelden al weer enkele weken een nieuw spel: Lijsttrekkerschaptikkertje. Hoewel niet iedereen daar zin in had. Ook vandaag deed Gerrit niet mee aan dit spel. "Ik ga weer voor de knikkers", had hij zijn vrienden gezegd. Hij haalde zijn gevulde koffertje tevoorschijn en vervolgens ging samen met Jan knikkeren net zolang totdat de partijkas van de SP was leeg gespeeld.
"Ik wil hem zijn", sprak Jelleke Veenendaal moedig. Maar daar had de rest zo te zien weinig trek in. "Jij doet voor spek en bonen mee", was het antwoord op haar moedige zet. "Ik ben hem, geen discussie mogelijk", las Rita van een blaadje voor. "Geen discussie?", vroeg Mark. "Nou ja, hooguit 3 debatten dan", was Rita's toeschikkelijke reactie. "Maar ik was eerder", zei Mark op een flauwe toon. "Jelleke, wil jij hem zijn zolang Rita en Mark er nog niet uit zijn?", stelde de meerderheid voor. Jelleke stemde in en zo dartelden uiteindelijk ook de VVD'ers over het Binnenhof.
