Tijls tips voor thuis (1)
Ik kwam eens net met mijn toet tussen de benen van een vriendin vandaan toen de bel ging en haar huisbaas opendeed. Net toen we tevreden wilden gaan uitbuiken van deze fijne 69, hoorden we de bekende stemmen van pa en ma. De hare, om het allemaal nog erger te maken. Steil Calvinistisch en de laatste vijftien jaar niet meer aan seks gedaan. De huisbaas hoorden we zenuwachtig mompelen: "ze liggen te relaxen, kom maar even mee naar de keuken", maar de man was klein en Joods en immer stoned, dus ze waren niet erg genegen hem serieus te nemen. "We weten de weg!" hoorden we schoonpa joviaal roepen...In paniek grepen we om ons heen naar kleren, zij had een sok van mij aan en ik trok per ongeluk haar onderbroek over mijn hoofd.
Wat ze altijd wel heel modern deed, mijn schoonmoeder, was me op de wangen zoenen.
Net op tijd hadden we allebei een aselecte steekproef van kleren aan. Voor water over de facie was geen tijd meer. Een zenuwachtige blik in de spiegel: zagen we al te blozend uit? Kon je het zien?
Toen ik mijn schoonmoeder drie ferme zoenen bedeelde, rook ik mezelf (nou ja, mijn vriendin dus eigenlijk) pijnlijk duidelijk. Koortsachtig vroeg ik me af of ze de geur zou herkennen - of zou ze denken, goh, wat lunchen die jongelui tegenwoordig toch lekker, ik zou er honger van krijgen...
Had ik moeten jokken, zeggen dat ik verkouden was en haar ab-so-luut niet wilde aansteken? Nee, ik denk nog steeds dat mijn tadomtadom niks aan de hand-aanpak de beste was. Wie Trainspotting gezien of gelezen heeft, weet dat alles beter is dan diarree over het nette pak en ontbijt van de heer des huizes uit te storten, doordat je probeert het vieze laken uit de handen van de vrouw des huizes te rukken. Beter kun je het bed met vloeibare poep en al het bed (met vloeibare poep en al) laten, fijn aanschuiven voor gebakken eieren met spek en nooit meer terugkomen. Doen alsof er niks aan de hand is, altijd het verstandigste.
Dat geldt dus ook bij het gebruik van vochtig toiletpapier, of, als je al aan baby's toe bent, van die billendoekjes. Mijn advies: zie je niets, dan is het er niet. Gewoon terugproppen voor de volgende gast dus en serviceminded als je bent een puntje eruit laten steken voor makkelijk grijpen. Volgende keer zijn die paar bacteriën die er misschien nog opzaten allang bezweken onder de verzengende aroma's die Henkel en Unilever aan hun vochtige doekjes toevoegen. En kan er iemand mij trouwens uitleggen wat er zo vies is aan een enkel bruin veegje? Op Internet staat dat een gemiddelde menselijke drol zes miljard bacteriën bevat, dan heeft zo'n vaag spoortje er hoogstens drie miljoen. Drie miljoen bacterieën is echt niets hoor, nies voor de gein in de richting van je muis en morgen heb je het zesvoudige aan je fikken, en die bied je ook vrolijk aan aan een wildvreemde. Zo van: ik zie je voor het eerst dus laten we fijn elkaars bacteriën uitwisselen, mingle, work the party, hi I'm colli, how are you, fine thank you, my name is Ghonorreu Streptococci. Oh you're from Italy? How interesting! I'm from Darmstadt... Diarrhea is my line of business. Really? I'm into veneral diseases my self... Tough business, you have to get them between the sheets you know, but the results are great! Green fluid, rather smelly... En terwijl die micro-organismen zo beleefd aan het smalltalken zijn, zich intussen in razend tempo vermeerderend tussen onze handpalmen, zijn wij grote reuzen van mensen soortgelijke beleefdheden aan het uitwisselen. Ons van geen kwade bacteriën bewust...
Daarom, die hele microwereld moet je zijn gang laten gaan, wat je niet ziet is er niet, zo zie ik het hoor. Die moeder van mijn ex is inmiddels overleden, maar bewijs maar eens dat die beleefdheidszoenen van mij (precies na etc) er iets mee te maken hebben! Dat kan zelfs Ab Osterhaus niet!
Over Osterhaus gesproken, wat vind jij nou van die paniek om die vogels? Ik maak mijn gasten tegenwoordig wijs dat het tofu is als ik ze een kipfiletje voorschotel. Wat niet weet, wat niet deert. Die paniek om HN51! Aan de Hongkong-griep gingen er ook miljoenen dood, en, zijn wij er als soort nog of niet? Precies, sterker dan ooit tevoren. Er wordt hier ten huize binnenkort een baby geboren, en je wilt natuurlijk niet dat zij één van de toekomstige miljoenen slachtoffers wordt van de vogelgriep, zelf zou ik er ook liever van verschoond blijven, maar om nou een hele samenleveing te gaan lopen ontwrichten voor een griepje... Dus tofu zeggen en kip koken, dat is Tijls tip voor thuis van deze week.
Volgende keer (twee weken na heden) moesten we het maar eens hebben over het schoonmaken van de natte groep. Tenzij er dan al een dochtertje geboren is hier, dan pakken we het onderwerpje afnavelen met alcohol. Dus tot dan!
