Het Pi-Air Effect
Ach ja, nostalgie. Wie hangt er nooit naar het verleden en romantiseert het zonder schaamte? Je eerste liefde, je eerste fiets, je eerste plaat, je eerste voetbalherinneringen. Hoe langer het geleden is, hoe mooier het wordt. Nostalgie groeit met de jaren. Zo ook de reputatie van vertrokken voetballers. Dus toen Pierre, na zijn vele omzwervingen, deze zomer weer thuis kwam in Breda, was dat feest. Natuurlijk, ze waren er, de sceptici. De realisten, die wezen op zijn leeftijd, zijn status als bankzitter bij Fenerbahçe en refereerden aan verloren zoon Michael Mols en diens helletocht in Utrecht. Maar ja, Mols, dat is kappen en draaien en dat gaat niet met kapotte enkels. Pierre was topfit.
De media hielpen een handje en de euforie was groot. Samen met de andere aankopen zou NAC minstens meedoen bovenin. Goed, PSV, Ajax en Feyenoord waren te goed, AZ vermoedelijk ook, maar de rest? Nee toch? Pierre zou gaan meedoen om de topscorerstitel en NAC zou vrolijk vijfde kunnen worden. Had men maar wat meer geluisterd naar de wel degelijk aanwezige kritische NAC-fans.
Want waren die aankopen wel zo geweldig? Goed, Elshot en Van Gessel gratis uit Groningen halen was een knappe actie. Goede eredivisievoetballers, die ook in het team passen. Maar als Gudelj min of meer afgeschreven wordt vanwege zijn leeftijd, is het dan logisch om in Tony Vidmar een speler van vergelijkbare leeftijd te halen? Werkt hard hoor, maar is wel duidelijk over zijn top heen. En zou Zwaanswijk zo veel beter geworden zijn van een jaar Japan? Financieel zeker, maar sportief? Hij repte over een verrijking in zijn leven, zijn periode in Japan. Spelers die op relatief jonge leeftijd al de verrijkingen in hun leven zoeken, zijn doorgaans niet meer geschikt om echt te presteren. Die relativeren alles. Drie keer verliezen? Vervelend, maar ik heb rijst gegeten met stokjes in het land van de Rijzende Zon. Zoiets.
Om over Victor Sikora maar te zwijgen. Dat is zo'n gezellig ventje. Pierre wilde hem er graag bij. Wat hadden ze samen bij Vitesse een lol op de spelersavondjes, als ze Mini en Maxi nadeden. Binnen de lijnen klikte het ook aardig, dus dat zou zo weer gebeuren. Voor het gemak vergaten de beleidsbepalers even dat Sikora bij Ajax flopte en ook in Heerenveen niet overtuigde. Daarnaast vergat men ook nog een fatsoenlijke keeper te halen. Davy Schollen was goedkoop, maar het hele seizoen ervoor had men twijfels over hem. Gevolg is dat nu Arno van Zwam keept. Een ervaren rot, maar in Nederland eigenlijk altijd tegen degradatie gestreden. Als dan de in potentie beste aanvaller, huurling Johan Vonlanthen, niet zo goed ligt bij Pierre, vraag je zo om problemen.
Want de komst van Pierre betekende dat Ton Lokhoff aan moest blijven. Ze zijn dikke vrienden, twee handen op één buik, komen op elkaars verjaardag en kennen zelfs de naam van elkaars huisdieren. Dat is erg gezellig, maar schoot NAC daar veel mee op? Lokhoff was vijftiende geworden, in feite een schandalige prestatie. Bovendien stemde hij in met de wensen van Pierre qua systeem en spelers.
Toch was het werkelijke probleem vooral Pierre zelf. Hij werd vooral tot Pi-Airbag. Veel gebakken lucht in de media, maar op het veld niks presteren. Goed, hij schoot twee vrije trappen binnen. Benutte een verdwaalde penalty. Maar verder? Pierre was in Turkije noodgedwongen een linie gezakt, omdat hij als spits niet beweeglijk genoeg was. Blijkbaar zag hij dit zelfs als een promotie naar de positie van spelverdeler. Pierre als Zidane! Niet zelf schieten, nee, voorbereiden. Balletje terug leggen, Pierre ging voor de assists. Kom op Pierre! Ga nu eens doen waar je goed in bent. Het is niet te verdedigen dat een speler met jouw staat van dienst slechts vijf goals heeft gemaakt. Dat je met jouw lengte vrijwel elk kopduel verliest in plaats van wint. Dat je de spelmaker wilt uithangen in plaats van gewoon in de spits te rommelen. Breda is allang wakker geworden, nu jij nog!
Want het is niet uitgesloten dat Cees Lok, als hij het lef heeft, als frisse coach straks besluit Pierre op de bank te zetten. In het stadion zal men er niet om treuren. Nog mooier zou het echter zijn als Lok er in slaagt om Van Hooijdonk weer te laten voetballen. Dan is die opwinding van afgelopen zomer misschien nog een beetje gerechtvaardigd straks.
