Samenlevingspartner IKEA

Vroeger als kind was ik nooit blij wanneer mijn ouders me meesleepten naar de IKEA. Het Småland bestond toen nog niet. Dus als gedumpt kind moest je je zien te vermaken in de bak met Zweedse balletjes. En nog voordat mijn ouders goed en wel neer konden ploffen in een bank of op een bed, klonk mijn naam al door de intercom. Of ik opgehaald kon worden uit de ballenbak. Niet zozeer omdat ik het zat was, maar eerder omdat men mij daar zat was. Tenminste, dat vermoed ik.

Tegenwoordig is mijn relatie met IKEA een stuk beter, mede omdat ik nu ook verder kom dan enkel de ballenbak. En IKEA heeft niet alleen vrienden gemaakt met mij alleen. Een vriendin van me noemt de IKEA-gids zelfs haar bijbel, Zweden hét beloofde land en de gehaktballetjes het lichaam van Christus. Dus toen ik een maand of twee geleden de sleutel voor mijn eigen huis kreeg, wist ik het al zeker: IKEA trekt bij me in.

En dat heb ik geweten. Na ieder bezoek aan het dichtstbijzijnde filiaal, kom ik met steeds meer spullen thuis. Eenmaal thuisgekomen hang ik mijn jas op aan IKEA en duik ik de keuken in om te koken in IKEA. Vervolgens schep ik mijn eten op met IKEA en nuttig de maaltijd al zittend op en aan samenlevingspartner IKEA. Uiteraard bijgestaan door verlichting van, jawel wederom IKEA. We doen écht alles samen. Want zelfs bij het vallen van de avond, stort ik me languit op IKEA. Omarmt IKEA me de hele nacht en houdt me warm. En wanneer ik 's morgens weer ontwaak, is IKEA nog steeds bij me. Is dat geen ware liefde? Door al die liefde en aandacht, neem je twee ontbrekende plankjes in de verpakking van je nieuwste aanwinst voor lief.

Ondertussen is mijn woning geworden tot een klein IKEA-filiaal dat vierentwintig uur per dag geopend is en waar je nog kunt blijven eten ook! In ieder vertrek een andere opstelling. Ik noem ze ook geen kamers of vertrekken meer. Nee, ze zijn omgedoopt tot afdelingen. Een badkamer-, keuken-, eetkamer-, werkkamer-, woonkamer- en slaapkamerafdeling. Allemaal zijn ze van de partij in mijn kleine IKEA-filiaal. En in de kelder bevindt zich mijn magazijn. Het geheel uiteraard compleet met intercom. Ik raad gezinnen met kinderen, die op een druilerige zaterdagmiddag een bezoekje wil brengen aan dit kleine IKEA-filaal, aan hun koters thuis te laten. Het enige dat er namelijk bij mij thuis nog aan ontbreekt, is een Småland.