Arnhemse meisjes (7)
Voor ik met dit verhaal verder kan moet ik je even meenemen naar mijn lagere school in Rozendaal, een durpske bij Arnhem. Het was een gebouwtje met vier lokalen en nog eens twee in een noodbouwkeet. Eventjes verderop woonde de bovenmeester, Meneer de Vries. Zijn vrijstaande villa op een heuvel bood uitzicht over alle leerlingen van zijn school. Alleen daarom al sidderde iedereen voor Meneer de Vries, behalve dan zijn zonen, Norbert, Tibert en Herbert.
Met Norbert had ik in de klas gezeten, en me tijdens het omkleden voor zwemles altijd verbaasd over zijn kromme piemel. Er zat een hoek in van bijna negentig graden!
Jaren lang dacht ik niet aan het bochtenwerk in Norberts piemel. Ik was druk met Franse woordjes en Griekse stamtijden. Norbert was misschien druk met zijn mavodingetjes, ik heb er eerlijk gezegd weinig idee van waar Norbert druk mee was. Misschien probeerde hij zijn plasser recht te krijgen met een heet strijkijzer?
Via het gebruikelijke gegiechel over wie er al haar op had en slowen op 'Je t'aime - moi non plus' en verliefdheden op de dochter van de tandarts (Whaaa! Daar moet ik nog echt eens op terugkomen), kreeg ik dan toch eindelijk gewoon verkering. De eerste nacht bij Suzie thuis was een onzetttend onhandig wederzijds gewriemel, maar vanaf de tweede nacht liep het allemaal gesmeerd. Alleen dus dat neuken dan nog. Maar ach. Wat in het vat zit verzuurt niet. (Soms wel natuurlijk, dan ben je opeens 72 en denk je verhip, nog steeds maagd, en verzuurd, maar goed, niet steeds aan alle trieste uitzonderingen denken nu, daar word je maar misantroop van.)
De dag kwam dat Suzie na een goed gesprek met haar moeder de pil had aangeschaft. Die zat toen nog in het ziekenfonds. Aids bestond nog niet en omdat we allebei maagd waren was er ook geen kans op enge soa's. Vergeleken met pubers nu hadden wij het dus maar makkelijk, want van gebruikersonvriendelijke condoomverpakkingen hadden we hoegenaamd geen last.
Suzies mama zal wel een traantje hebben weggepinkt toen ze zich realiseerde dat haar oudste dochter nu geen kind meer was maar een jonge vrouw, maar als jonge man met allerlei hormonen had ik met dat soort sentimenteel gedoe natuurlijk geen zier te maken. D'rauf!
Stom genoeg stelde ik me in de week dat de pil bij Suzie zou worden bezorgd (of hoe gaat zoiets) opeens de vraag of ik wel van Suzie hield. Kon ik mijn vage geilheid meten met de wanhopige liefde van Tristan voor zijn Isolde, was ik even bezeten als Rutger Hauer van Monique van der Ven, wilde ik oud worden met Suzy, haar tampons leegzuigen en haar haren zien uitvallen; ja haar incontinentieluiers verschonen in huize Weldra?
In een plotselinge aanval van Weltschmerz en zelfmedelijden maakte ik het uit. Wij huilden allebei intensief om de kinderen die we nooit zouden krijgen, en we likten elkaars zoute tranen van de lippen en daar ging ze, zo jong nog en toch al voor de eerste keer gedumpt.
Een weekend later (er waren wat feesten geweest vanwege gehaalde eindexamens) kwam ik bij zinnen. Ik belde gauw naar Suzy om haar te vertellen dat het allemaal een groot misverstand was geweest. Natuurlijk zou ik haar luiers verschonen in Huize Avondzin! Ze vroeg me verbaasd waar ik het over had. O ja, stom, zij kon natuurlijk niet weten wat ik me allemaal in mijn hoofd had gehaald.
Ik besloot ter zake te komen.
- Zullen we het weer aanmaken?
- Ja goed. Maar ik moet je wat vertellen. Kom maar even langs.
Op de fiets vroeg ik me af wat er aan de hand was. Zwanger kon ze niet zijn. Ten eerste had ze die pil nu en ten tweede hadden we het nooit gedaan.
Maar er kwam een andere aap uit de mouw.
- Ik ben na het feest bij Willemijn met Norbert meegegaan. We hebben het gedaan.
Gedaan? Met Norbert? Norbert de Vries, de zoon van de bovenmeester? Het eerste wat ik me afvroeg hoe het technisch mógelijk was voor Mr Winkelhaak. Ten tweede besloot ik snel dat Suzie formeel-juridisch in haar recht stond - het was immers uit toen ze zich door deze gehandicapte had laten ontmaagden. En ten derde bedacht ik me dat als ze het nu verder met mij ging doen, het in elk geval geen nare bloedvlekken meer zou geven.
Suzie was blij met mijn kalme reactie, en vertelde me bedremmeld dat Bovenmeester de Vries op de gang had staan bulderen tegen Norbert dat zijn huis geen bordeel was en dat als Norbert sletjes uit Rheden mee wilde nemen, dat hij dan maar beter meteen op kamers kon. Daarna was hij Norberts kamer binnengestormd, en had tegen Suzy geschreeuwd dat ze moest opdonderen, maar hij was wel blijven toekijken hoe Suzy naar de stoel was gelopen waar haar kleren lagen... Onder de woedende blikken van Meneer de Vries had ze zich aangekleed en was snel weggefietst.
Ze had liever even willen douchen om thuis geen argwaan te wekken, maar dat had natuurlijk niet gekund. Tenminste niet zonder toezicht van bovenmeester De Vries...
Ze was blij dat ik gebeld had, want mijn ouders waren immers voor vrije seks en bovendien, ze waren nooit thuis. Nog een keer hoefde ze zo'n scène niet mee te maken! Ik verzekerde haar dat ons huis wel een bordeel was, dat mijn ouders dol waren op sletjes uit Rheden en dat alles nu verder goed zou komen.
Een half jaar later ging het voor de tweede keer uit en al die tijd heb ik Suzie niet naar de haakse bocht in Norberts piemel durven vragen. Daar heb ik nu nog spijt van. Ik bedoel, ik weet al niet eens hoe het voor een meisje voelt met een recht toe recht aan geval als het mijne, maar met zo'n Nürburgring-geval... Het lijkt mij vooral handig als je G-zone een beetje uit het lood is geraakt door een uit de hand gelopen groepsseksding. Maar verder lijkt het me lastig hoor.
Is er iemand die ervaring heeft met haakse lullen? Of heb je er zelf een? Dan graag even een reactie. (Wie weet kunnen alle slachtoffers zich verenigen in een zelfhulpgroep. Leuk samen stickers ontwerpen, 'Haakse lullen doen het om het hoekje'.)
