De nachtrommelmarkt

Zaterdagavond, kwart voor elf. Studio Sport.
Mijn telefoon ligt al een minuut rondjes te draaien op tafel. Trilfunctie. Geen ringtoon.
Het gezoem is echter penetranter dan het irritante riedeltje dat ik eerder vandaag na veel gehannes wist te deactiveren.
Zaterdagavond, tien voor elf. Met gezonde tegenzin begeef ik me naar de badkamer. Ik duw een spuitbus onder mijn oksel en voel me schoon. Schoon genoeg om niet direct af te schrikken. Denk ik.
Zaterdagavond, twee voor elf. Wind tegen. Ik houd best van de herfst. Vooral als de zon schijnt met de gevoelstemperatuur van een graadje of vijfentwintig.
Het is druk in de kroeg. Te druk. Een geurmelange van goedkope parfums, sigarettenrook en zweet slaat me vol in het gelaat. Vrouwen van begin dertig glimlachen verleidelijk terwijl ik passeer. Vrouwen van mijn eigen leeftijd zijn er nauwelijks. Ze werken. Aan hun relatie. Thuis op de bank. Praten hoeft niet, dat doet de TV wel. Spa'tje, chipje, gezellig!
Vanuit achter in de kroeg wordt me duidelijk gemaakt dat ik aan de beurt ben. Vier vingers op één hand gaan de lucht in. Alle vier behalve de duim.
De mannen staan aan de rand van de dansvloer te loeren; als volleerde vissers die zojuist hun nieuwe akte hebben afgehaald bij het gemeenteloket.
Een enkeling begeeft zich moedig tussen het vrouwelijk dansgenot. Ik nestel me aan de bar en geef orders. Net een kapitein.
Ik voel hoe een vrouw achter me, met haar borsten tegen mijn rug gedrukt, het toilet probeert te bereiken. De mannen bij het toilet zijn zichtbaar dronken. Alle subtiliteit is uit hun vergiftigde lijven vertrokken. Middels primitieve gebaren proberen ze de vrouw te verleiden tot de paringsdans. Ze glimlacht wijs en sluit de deur.
Het herentoilet is een attractie op zich. Boven de pot hangt een grote spiegel. Zo sta je dus enkele malen per avond oog in oog met jezelf. Soms begin je zelfs een binnensmonds gesprekje. En omdat luisterende mannen toch niet schijnen te bestaan, valt het nauwelijks op dat er geen reactie komt.
Ik geniet van het dampende vlees op de dansvloer. De vrouwen zweten heftig. De uitgelopen crèmepjes kruipen langs de zijkant van hun gezicht de hals in. De truitjes zitten net iets te strak om hun uitdijende taille. Ik moet denken aan vroeger. Aan hoe mijn moeder op een koude zondagmiddag met een vleesmes het netje van de rollade lossneed. Ik probeer me een passend geluid bij dit effect voor te stellen. Vast iets met weinig klinkers en veel b's.
Zullen ze hier volgende week weer staan? En over een maand? Of over een jaar?
Wetenschappelijk onderzoek wijst uit dat over twintig jaar het aantal vrijgezellen drastisch zal zijn toegenomen. Men spreekt van een verdubbeling van het aantal mannelijke vrijgezellen. Het aantal vrouwelijke vrijgezellen zou zelfs verdriedubbelen. Daarbij komt kijken dat de koopkracht maar blijft dalen. Tweedehands goederen lijken de uitkomst. Kijk naar de massale opkomst van 'online' handelsplaatsen als Marktplaats en Ebay.
Men is dus tevreden met gebruikt spul.
En dat is precies waar ik nu ben. In een kroeg met veel, heel veel gebruikt spul. De Marktplaats onder de kroegen, de Ebay der clubs. Dames en heren, u bevindt zich op de Nachtrommelmarkt!