"Ik ben blij dat je geen MS meer hebt"
Twijfel is er of ik het op moet schrijven. Een klein stukje van mijn privé-leven delen met de rest van de wereld alleen, omdat ik er wel de mogelijkheid toe heb en zoveel anderen niet. Of mijn familie wel zou willen, dat ik er iets over schrijf, hoewel zij überhaupt niet op de hoogte zijn van mijn columneren. Veel vragen. Een van de dingen die een overlijden altijd bij mij oproept. Vragen.
Mijn oom is omgekomen op vakantie in Sri Lanka. Nu iets meer dan een week geleden. Hij wilde twee van zijn kinderen laten proeven van het land waar zij 'oorspronkelijk' vandaan komen, maar al op dag twee werd deze droomvakantie op gruwelijke wijze verstoord door een plots ongeluk. Onbegrijpelijk. Het spreekt voor zich dat dit voor iedereen een enorme schok is geweest. Voor zijn vrouw, zijn drie kinderen, mijn oma, die een tweede kind overleeft, voor mijn vader die na zijn zusje nu ook zijn broer verliest, voor al die anderen die hem hebben gekend. Zoveel is plots anders. Zoveel zal nooit meer hetzelfde zijn. Niet te bevatten.
Woensdag was de dienst en hoewel ik veel ervan reeds vergeten ben, zullen enkele dingen mij altijd bijblijven. Zijn kinderen die mochten spreken voor een volle kerk en de gedraaide muziek. "Ik ben blij dat je geen MS meer hebt," sprak mijn jongste neefje. Of dit de precieze zin was, kan ik mij niet herinneren. Het was in ieder geval de feitelijke inhoud. Wanneer ik eraan terugdenk, moet ik moeite doen om niet in tranen uit te barsten. Kinderlogica is zo mooi, zo puur en zo direct. Tastbaar. Net als de muziek die werd gedraaid. Zijn levenslied.
Het roept vragen bij me op en wellicht ook wat morbide gedachten. Tijdens gesprekken met vrienden heb je het er wel eens over. Hoe zoiets zou zijn. Je eigen dienst. Stiekem zijn we er, denk ik, allemaal wel nieuwsgierig naar. Wie er zal spreken, wat er gezegd zal worden, wie er zal zijn, maar ook vooral welke muziek er gedraaid zal worden. Er zijn zelfs heel wat mensen van mijn leeftijd die dat al weten of het zelfs al vast hebben laten leggen. Muziek is niet alleen vermaak, maar zegt ook wat over wie je bent. Het is een kleine directe opening voor anderen tot jouw wereld, maar bovendien is het een klein stukje van jou dat bewaard zal blijven voor de mensen die je achterlaat. Licht in de duisternis. Een benadering van een kleine jongen, die zegt: "Ik ben blij dat je geen MS meer hebt."
Iemand vroeg me gisteren waar toch de liefde voor muziek vandaan komt. Wellicht is dit een van mijn antwoorden.
