Weg met wiskunde
Sinus en cosinus gaan op reis. De broertjes willen wel eens weg uit het land dat Wiskunde heet omdat ze het steeds aan de stok hebben met de geodriehoek. Z|e hebben gehoord dat er ook nog landen bestaan die bijvoorbeeld Geschiedenis of Maatschappijleer heten. Weg hier, roepen de inwoners van die landen. Jullie krijgen geen verblijfsvergunning want jullie maken de sfeer hier kapot met je stomme getallen en ingewikkelde formules.
Tot zover de aanzet tot een maatschappelijk-realistische sprookje dat bij voorbaat tot mislukken gedoemd was. Wiskunde leent zich niet voor een spannend jongensboek. Wiskunde is namelijk saai, vervelend en vooral verschrikkelijk overbodig. Schrijf het op de muren, schreeuw het van de daken en vertel het vooral voort: WEG MET WISKUNDE
Nog ver voor een echte meid op haar toekomst was voorbereid riep ik al: een echte vent is er één die zijn talen kent. Toen al was ik een roepende in de woestijn. Ik zie me zelf nog zitten met mijn moeder in de kamer van de conrector. Ik had het verzoek ingediend een jaar over te mogen doen en dat moest ik maar even uitleggen. Doodongelukkig was ik in 4 Havo met mijn scheikunde, natuurkunde en wiskunde. Daar was thuis niet eens over gesproken. Mijn vader was exact ingesteld, mijn broers idem dito en mijn moeder geloofde hen als ze zeiden dat je toekomst van de exacte vakken afhing. Wiskunde was heilig. Wat ik wilde heette volgens mijn familie een pretpakket. Ik wierp ze dan voor de voeten dat mijn broers vrij slecht waren in talen, hoezo dan pretpakket? Moest je dan perse vakken volgen waar je niet goed in was? Ik wilde later helemaal geen beroep waar ik wiskunde voor nodig had. Alleen van de woorden sinus en cosinus werd ik al een beetje misselijk. Ik kon me niet voorstellen dat ik daar later ooit nog iets mee te maken wilde hebben.
Het werd een compromis. Scheikunde en natuurkunde mocht ik schrappen maar wiskunde bleef. Zonder wiskunde was de toekomst bij voorbaat hopeloos en kon ik net zo goed direct een uitkering aanvragen. Dus nog jaren geploeterd met de sinus en met de cosinus. Dat zijn de enige termen die ik van wiskunde onthouden heb. Ik weet nog steeds niet waar ze voor staan en wat ik met ze kan. Sterker nog: ik heb ze na de middelbare school nooit meer nodig gehad. Er is nooit iemand geweest die zei: hoe zit dat nou met de sinus. In mijn werk is de diepere betekenis van de cosinus nooit meer ter sprake gekomen. En met mijn maatschappelijke carrière zit het wel snor. Ik ben best goed terecht gekomen, al zeg ik het zelf.
Ik heb te doen met al die ploeterende jongelingen die net als ik gedwongen worden formules in hun hoofd te stampen zonder dat het voor ze tot leven komt. Stop er direct mee. Wiskunde is vast heel nuttig maar zeker niet voor iedereen. Ook zonder wiskunde ben je op toekomst voorbereid! Oh ja, sinus en cosinus zijn snel teruggekeerd naar hun eigen land en leefden nog lang en gelukkig.
