Ik ben geweldig!

Deze week kreeg ik ineens een brief binnen in mijn mailbox. Maandagochtend was hij verstuurd. Toen ik de afzender zag, was ik verbaasd. Dat ik een brief van hem mocht ontvangen. De brief, in keurig Engels, was te interessant om links te laten liggen. Daarom heb ik hem hier zo natuurgetrouw mogelijk trachten te vertalen.

“Er mag geen enkele twijfel over bestaan: ik ben de beste! In de hele wereld is momenteel niemand te vinden die mij zelfs maar benadert. Wat de pers ook mag beweren. Al die zuurpruimen hebben het bij het verkeerde eind. Ze snappen er niets van. Ze proberen onrust te veroorzaken binnen mijn elftal, maar het zal slechts averechts werken. Gisteren was de eerste, er gaan er nog veel volgen. Uiteraard allemaal onder mijn bewind.

Ik heb meegekregen dat Ronald Koeman is ontslagen bij Ajax. Onlangs had ik het al aan de stok met een andere icoon uit het Nederlandse voetbal, Frank Rijkaard. Koeman is er net zo één. Al toen ik nog in Barcelona werkte, zong zijn naam rond als mogelijke nieuwe trainer daar. Ik word er nu nog neergezet als de tolk van een vriendelijke Engelse voetbalopa zonder tactisch benul, terwijl ze mannen als Rijkaard en Koeman blind als trainer willen zien. Nooit wat bereikt als coach. Ik word ook nog wel twee keer landskampioen in een zwakke competitie als die van Nederland. Ik lach er vaak om met Mateja en Arjen. Dan zeg ik tegen Mateja dat hij daar dan wel 35 goals per seizoen kon maken, maar dat ze daar alleen maar keepers van Lehmann-niveau hebben. En als ik zie hoe Arjen hier al voorbij tegenstanders flitst, dan moet hij bij jullie wel buitenaards zijn geweest. Nee, ik was nog wel drie keer kampioen geworden ook, met minstens tien punten voorsprong.

Want ik heb het toch bewezen? Ik heb Portugal gedomineerd met de FC Porto, een club die in nood was toen ik kwam. Ik heb het helemaal omgebogen en zelfs twee keer een Europacup gewonnen. Nu al weer de Carling Cup met Chelsea, terwijl de Champions League en de titel binnen handbereik zijn. Dat kan je geen toeval meer noemen. Toeval is Griekenland dat het EK wint. Toeval is Manchester United dat onder Sir Alex een Champions League wint. Toeval bestaat niet in mijn wereld.

Alles wat ik doe is gebaseerd op mijn buitenaardse tactisch inzicht en enorme voetbalkennis. Geen andere coach in de wereld die spelers zo tot in detail kan preparen op hun directe tegenstander. Ooit zal ik er nog wel een standaardwerk over schrijven dat zijn weerga niet kent. Dat zal verder gaan dan wat sofapraatjes over voetbalpsychologie, zoals die zogenaamde kroonprins in jullie landje. Verbaasd dat ik Maaskant ken? Ik had nog niet gezegd dat ik de breedst geïnformeerde voetbaltrainer in de wereld ben, geloof ik. Anders zeg ik het twee keer, maakt niks uit. Het is allemaal waar.

Nee, die hetze die ze zijn begonnen tegen mijn persoon is flauw en allemaal het gevolg van jaloezie. Dan zeggen ze nu ineens dat ik ook wel goede spelers had bij Porto, zeker omdat die nu bij andere clubs ook goed spelen. Maar wie heeft die spelers neergezet? Wie heeft ze beter gemaakt? Ik. Nu bij Chelsea ook weer. Met al dat geld en al die toppers kan iedereen kampioen worden, hoor je dan. Ja, wacht even. Kijk eens naar Real Madrid. Bovendien koop ik gericht in. Ik kan er niets aan doen dat andere teams Cech laten lopen en dat Makélélé bij Madrid geen salaris naar zijn kwaliteiten krijgt. Alles is mijn verdienste.

Dan hoor je ook na het ontslag van Koeman, maar ook van Ranieri, mijn voorganger hier, dat voetbaltrainer zo’n moeilijk vak is. Dat is een uitspraak voor verliezers. Voetbaltrainer zijn is niet moeilijk, dat bewijs ik al een paar jaar lang elke dag. Want nog iets, hoe komt het dat Ranieri hier dan niets won? Juist, hij is lang zo groot niet als ik.

Helaas beginnen de mensen steeds meer te balen van mijn superieure kwaliteiten en dan gaan zelfs scheidsrechters al heulen met de tegenstander. Want Drogba kreeg echt niet zomaar rood. Dat was een mooie afspraak tussen Rijkaard en Frisk. Je maakt mij niets wijs. Ik heb namelijk naast voetbalkennis ook nog de nodige mensenkennis.

Bovendien schroom ik niet om mijn kwaliteiten te onderstrepen, in woord en gebaar. Dat noemen ze dan arrogant. Zolang ik win, ben ik niet arrogant. Dan heb ik gewoon gelijk en heb ik mijn werk goed gedaan. Het is pas arrogant om een voetbalteam te gaan trainen, terwijl je de kwaliteiten niet hebt. Dat ze daar maar eens over nadenken, als ze mij weer arrogant willen noemen. Als ze me weer willen zwart maken, simpelweg omdat ze niet kunnen verkroppen dat ik de beste ben. Als ik straks landskampioen ben en de Champions League heb gewonnen, is het plaatje helemaal rond. Want dan loop ik daar en hoef ik alleen maar mijn breed glimlachend mijn CV te prevelen. Mijn CV, dat over tien jaar dienst doet als mantra voor winnaars.

Ik kan helaas niet zeggen dat ik het voetbal heb uitgevonden. Wel kan ik zeggen dat sinds mijn intrede als hoofdcoach in het voetbal een hervorming heeft plaatsgevonden. Goed beschouwd heb ik het voetbal gereformeerd. Face it, ik ben de beste coach die er momenteel rondwandelt in het wereldvoetbal. Over vijf jaar ben ik qua prijzen ook nog eens de succesvolste die er ooit is geweest. Ik ben gewoon geweldig en dat zie ik zelf het best. Nu jullie nog!”

Was getekend: José Mourinho.