Met stijve tepels naar de overwinning - 1
“Ik wil geen beker! Ik wil een medaille!”
“…Pardon?”
“Die beker zegt me niets! Ik wil een onderscheiding die geld symboliseert!”
Welkom in de wereld van de Geld. Pardon, de Sport. De wereld waar zo veel over geschreven wordt, en die ik dan ook hevig probeer te begrijpen.
Keeper van Benin doodgeschoten door boze supporters
Hm, even het woordenboek openslaan…
sport: ‘ontspannende lichaamsbeweging’. Nou, het is een feit dat Yessoufou er momenteel heel ontspannen bij ligt. Ach, een incident. De meeste voetballers overlijden stokoud in bed of op het veld van eer tijdens een onweer. En al dat anti-Ajax geschuimbek op de publiekstribunes, ach, dat menen die supporters niet echt. Ze begrijpen toch ook wel dat het holocaust-toerisme niet zit te wachten op een wederom in bedrijf gesteld Auschwitz?
‘Meisje van 17 jaar afgetuigd omdat ze op het stationsperron verscheen met de sjaal van een op dat moment eventjes verkeerde voetbalclub.’
Een nieuwsbericht van de straat, dus mogelijk liggen de feiten iets anders: ‘Meisje tuigde bende supporters af vanwege hun provocerend goedkope clubsjaaltjes.”
Maar laten we ons niet op supporters fixeren, zij sportpresteren niet zo veel.
Grootscheepse omkoopschandalen in Duitsland
Mja, banden met Oost-Europese oorlogsmisdadigers. Moeten we daar nou echt over vallen? Het gaat toch om voetbaltalent ? En talent is lucratief!
Stadion met miljoenenschuld wegens wanbeleid
Met veel nullen omgaan is heus niet makkelijk, hoor.
Clubdirecteur veroordeeld wegens onveilige seks met minderjarige jongens.
Ach, de frequenter van dat Kronenburgparkje voor pedo’s; die was toch alleen maar een beetje ingestort omdat een bestuursfunctie in de sportwereld nu eenmaal iets méér is dan een ontspannende hobby? We houden het dus maar op: ‘burnout wegens overmatig bubbelbadderen met de spelers’.
…Ik trek nu zo’n prijzig merksportbroekje aan. Ik hoop dat het blijft zitten, ik heb nogal afgeprijsde heupen.
‘Gevallen van huiselijk geweld onder boksers verontrustend.’
Ja, aan deze prachtige en zowel voor mannen als vrouwen bloedgeile sport zit een nadeeltje: de hersens worden wel eens iets te ver de oren uitgeslagen. Eindelijk beginnen hier medisch-wetenschappelijke artikeltjes over te verschijnen. Och, als je genoeg boksaandelen bezit, heb je de macht en de middelen om zulke voor de sport zo schadelijke onderzoeken te saboteren lijkt mij.
…Maar dan gaat het wel weer even om geld. Zoals de nagedachtenis van de Holocaust tegenwoordig ook om geld gaat. Wat komt dat woord hier vaak terug, hè? Geld?
Sport drijft niet alleen maar op geld. Ook op agressie. Tekkelen, schoppen tegen de schenen, elkaar de -edited- en de -edited- schelden, bespuwen, etc. Zo’n voetballer die zijn tegenstander de hiel aftrapt of hem even vermanend in het zakje knijpt, het levert beslist heel expressieve sportfoto’s op. Ik vraag me hier wel bij af: als spelers hun agressie op het voetbalveld al niet kunnen beteugelen, hoe kunnen we dan verwachten dat die jongelui uit Laagvoorhoofdwijk en Kleinoogjesoord op de tribune dat dan wel doen?
Ergens kwam ik de stelling tegen dat agressie in sport een testosteronkwestie is. Toch vermoed ik dat er tijdens damestoernooien ook wel eens een knietje in een baarmoeder verdwijnt of dat er een sportstijve tepel wordt omgedraaid. Zo werd ijsmuts Tonya Harding ervan beschuldigd haar schaatsrivale met een honkbalknuppel benevens voorbedachte rade een rolstoel in te hebben willen slaan (of het niet bezwaarlijk vond als een ander dat deed). Waar of niet waar; het deed de vrouwenzaak geen goed.
Het is wel duidelijk dat de sportieve Joop ter Heul-jubel “Hup Jan, dek Mina!” plaats gemaakt heeft voor de oorlogskreet "I could kill for a gold medal! Let’s go and kill!”
Agressie, agressie. Weleens zo'n amateurwedstrijd voor Junioren meegemaakt? Onder het grut gaat het niet altijd sportief toe, ach het zijn kinderen tenslotte, maar van het commentaar aan de zijlijn van de ouders gaan je haren overeind staan. Jantjes zo charmante moeder die daar ineens als een SS-commandante staat te schreeuwen, en vaak is zoontjelief zelf het doelwit. Mevrouw, het is maar een spelletje…
Als je wacht tot ze bedaard is en haar vraagt: “Waarom wordt u hier zo agressief van?”, krijg je als antwoord: “Mag ik effe, ja? Het gesport van dat jong kost al genoeg!” Geld, geld, geld.
Hijs, hijs. Nee, ik heb duidelijk geen sportheupen.
Doping. Wat een woord.
“Topsport is onmogelijk, zonder doping.”
Iemand uit de wielren-sector (in een Langs de Lijn aflevering, weet helaas niet meer wie dit zei). Ik denk dat vele topsporters het zullen beamen. De lat moet immers steeds hoger gelegd worden. De zichzelf serieus nemende sporter zal uiteindelijk, wanneer de middelen daar zijn, bereid zijn zichzelf te laten versleutelen tot een kruising tussen robot Archie en Superman. Maar is het kicken, wanneer een hardloper dermate opgepept en gemodificeerd is dat hij of zij de honderd meter horden weet te doen binnen 3,4 seconden? Misschien gebruikten de oude Olympiërs ook al één of ander kruidje waar hun spieren van gingen gieren, dat kan best. Evengoed; waar is het eind? En bovenal; waar is de sportiviteit?
ze zijn erg individualistisch ingesteld. Dat moet ook wel, voetballen vergt
veel tijd en intensiteit. Als topsporter kun je nauwelijks anders dan
alleen daar mee bezig zijn.”
(Jan Mulder)
Jan vermeldt ook nog:
en sportartikelenfirma's is groot. De spelers verdienen zo enorm veel,
dat die zich steeds meer gaan schikken in de rol van pion, van fortuin verdienende marionetten. Ze waken er voor hun mening te geven
en conformeren zich aan de business.
Eh, het ging toch om lichamelijke ontspanning?…
Flop- mijn mucho euro sportbroekje ligt nu rond mijn enkels. En er moet nog een ‘Met stijve tepels naar de overwinning' deel II geschreven gaan worden!…
©2005doubleu-eenwilvanblootenbilproductie
