Een man een man, een woord een woord!

Column door Archaon

Zodra je kinderen krijgt en deze gaat opvoeden, probeer je ze bepaalde dingen mee te geven. Je probeert ze te leren om onderscheid te maken tussen goed en slecht. Je probeert ze te leren een eigen mening te vormen en die te kunnen verdedigen met argumenten. Je probeert ze te leren wat ze wel en niet mogen en misschien nog wel belangrijker, waarom wel en waarom niet.

Maar het kan niet altijd goed gaan. We lezen het vaak genoeg in het nieuws, de laatste tijd naar mijn smaak zelfs te vaak. Jongeren ontsporen, veroorzaken overlast en buurtbewoners klagen steen en been. Althans, enkel en alleen in de media, waar dat anoniem kan. Ook kunnen ze gelijk nog een trap nageven richting de overheid, dat is immers in de mode. Ze melden echter niets aan diezelfde overheid, uit angst voor represailles. Een houding waar ik van walg! Als je zelfs de moed niet kunt opbrengen om naar M. (Meld Misdaad Anoniem) te bellen, heb je ook geen recht van spreken. Dat is immers even anoniem als in de betreffende media en er kan misschien nog eens daadwerkelijk worden opgetreden. Voor de mensen die zich nu gaan bedenken, het nummer is 0800-7000 en de site www.meldmisdaadanoniem.nl. De mensen die zich liever tot de media wenden om te proberen een relletje te schoppen, grow up!

Dit kan overigens ook gezegd worden van het CDA, onder de bezielende leiding van Maxime Verhagen regelmatig in het nieuws. Zo ook inzake de Nederlandse troepenmacht in Irak. Eerst heel hard roepen dat Nederland in Irak moet blijven en nu, uit angst voor represailles (lees: verlies van stemmen), is de kamerfractie alsnog tegen. Nee dan ben je een bikkel! Je eerst door valse voorwendselen laten lokken door die cowboy en vervolgens met hangende pootjes op je beslissing terugkomen. Of de aanwezigheid goed is of niet, als je ergens aan begint, hoor je het ook af te maken. Dus geen misschien, waarschijnlijk wel, onder voorbehoud, mogelijk etcetera, maar gewoon een duidelijk ja of nee! Wel of geen hulp geven, het zal mij een rotzorg zijn, zolang je maar duidelijkheid geeft.

De politiek vertegenwoordigt het volk. In feite als een soort vader en moeder. Dit houdt ook in dat je af en toe een voorbeeld naar je ‘kinderen’ moet zijn. Af en toe een daad stellen. Maar wat je ook doet, doe het rechtlijnig, zoals alle ouders zouden doen. Het volk zal je dan respecteren, vertrouwen in je hebben en je uiteindelijk belonen. Doe je dit niet, ben je inconsequent, vaag en hou je je niet aan je woord, dan is het niet meer dan logisch dat je er keihard op wordt afgerekend. Je verpest dan niet alleen jezelf maar ook je kinderen / volk.

Ofwel Maxime, zoals wij onze kinderen leren: een man een man, een woord een woord!