Even over de blote reet van Inge Schrama
Stel je bent een niet zo heel erg bekende soapie en wil toch wat bekender worden. Dan kun je gewoon je ding doen en afwachten of je talent genoeg hebt om beroemd en rijk te worden. Maar je kunt ook proberen een en ander te forceren. Je kunt een hype creëren, de boel opkloppen en de publiciteit zoeken. Een voorbeeld: Mieke de Boer (een redelijke dartster) staat in de Playboy en er moeten exemplaren verkocht worden. Dan kun je als uitgever advertenties kopen, maar je kunt ook het nieuws zoeken en dan op de voorpagina van de Telegraaf verkondigen dat je foto’s worden gejat. En het lijdend voorwerp zelf voegt er dan nog eens aan toe dat ze het smerig vindt dat haar smaak- en stijlvolle foto’s op vunzige websites staan. Welke foto’s denken al die vaders ’s ochtends aan het ontbijt en rijden ’s middags even langs de benzinepomp. Kassa!
Iets soortgelijks gebeurde Inge Schrama. Deze actrice is te zien als Sjors in GTST (heb ik me laten vertellen) en ze heeft een vriendje dat speelt in het semi-bekende bandje The Sheer. Wat ik nu ga vertellen is het officiële verhaal. Ze was op vakantie, lazerde van de trap en van de blauwe plekken maakte ze een paar kiekjes. Handig om achteraf aan te tonen dat het een ongelukje was en dat je niet (heel Rock & Roll) in elkaar bent getrapt door je muziekmakende lover. Maar ja, dan ben je weer thuis en is je rolletje vol en wil je toch alle herinneringen ophalen aan de koffietafel. Je brengt hem dan naar het Kruidvat in Almere, logisch, want daar is het ontwikkelen gratis en kost het afdrukken ook geen moer. Je bent immers nog niet zo bekend als Katja, Georgina of Reinout en moet op de centen letten. Bovendien timmert The Sheer wel aardig aan de weg van 3FM maar een echte hit is er nog niet gescoord. Dus je kiest de goedkoopste oplossing.
Een week of wat later staan Inge's foto’s op het internet en ziet heel webloggend Nederland hoe ze haar blote reet laat zien door haar onderbroek (ook Hema?) te laten zakken. Niet dat het schokkende foto’s zijn, want het had net zo goed een Breezer-drinkend buurmeisje met een webcam kunnen zijn, maar die is natuurlijk niet bekend. Uiteraard, de privacy is flink geschaad door zo’n puisterige student die de foto’s jatte en online zette. Alsof ze bij je binnenkijken terwijl je op het toilet zit of naar je gluren terwijl je slaapt. Maar het is natuurlijk óók een beetje naïef. Kom op zeg, als je een BN’er bent dan koop je een digitale camera waar je net zoveel erotische foto’s of wat dan ook kunt maken. (En dan natuurlijk niet je camera verliezen of een en ander in een open directory zetten, maar dat geheel terzijde.)
Terwijl ik afgelopen week naar de twee foto’s keek (waar blijft de rest van het rolletje eigenlijk?) vroeg ik me af waarom Inge dit in hemelsnaam naar het Kruidvat had gebracht. Ineens besefte ik dat ze helemaal niet dom is. Want de GTST-actrice is namelijk nog geen echte BN’er, en wat kun je dan het beste doen? Juist, een rel veroorzaken. De hele wereld kent Paris Hilton dankzij haar filmpje waarin ze een vriendje pijpt, Pamela Anderson krikte haar marktwaarde op dankzij een vakantiefilm met ex-man Tommy en Madonna wist haar bekendheid in 1985 een boost te geven door een poging om een soft-erotische film te verbieden. Er was geen reet te zien in 'A Certain Sacrifice', maar de rechtszaak zette haar op de kaart.
Daarom bedachten Inge en haar manager Spiros een duivels complot. Op een woensdagmiddag (het zal vast geregend hebben buiten want dat doet het altijd tijdens het smeden van complotten, beetje onweer erbij je kent het wel) ergens in november 2004, klopt Inge aan bij haar management SilvaScreen en vraagt aan manager Spiros (die ken je nog wel van zijn hit 'Denk ook aan mij') hoe ze haar marktwaarde kan verhogen. Spiros, op dat moment net bezig met de knipselkrant van Kim-Lian die alweer een nummer 1-hit heeft in een Indonesische deelrepubliek, denkt even na, denkt nog even iets langer na en dan heeft hij het. ’We gaan rel veroorzaken, Ing’, roept Spiros uit en pakt zijn Kodak wegwerpcamera. ’Kom, laat me je billen eens zien.’
Inge vindt het geen goed idee, maar Spiros gooit zijn Griekse, gespierde lichaam in de strijd, pakt haar stevig vast bij haar pols (vandaar die krassen en striemen op haar arm, zie foto) en neemt slechts één foto. Dan laat hij haar een foto van zichzelf maken en zo schieten ze tien rolletjes vol die op verschillende plaatsen in de Randstad worden afgeleverd. Totdat iemand hapt in Almere.
De rest is bekend. De foto’s bereikten het internet, Spiros kwam op televisie om er schade en schande van te spreken, stuurde een brief naar RTL Boulevard die uiteraard de foto’s toch liet zien om een dag later een schadevergoeding te eisen. Weer publiciteit, want Albert werd boos en als Albert Verlinde boos wordt is dat altijd goed voor je marktwaarde.
Het enige dat nog ontbreekt aan dit duivelse plan is dat Inge zelf op televisie verschijnt, gekleed in stemmig zwart, met haar vriendje naast haar, gekleed in een T-shirt met zijn bandnaam erop gedrukt natuurlijk, en zeggen dat ze alle fotozaken in Almere, alsmede RTL 4 en Albert Verlinde persoonlijk met de grond gelijk gaan maken. Dán zal je marktwaarde pas echt omhoogschieten.
Voor we het weten vraagt Inge een ton aan de Playboy en verschijnt ze met diezelfde blote reet op de cover. Geniaal!
