Theo van Gogh column #289
Ik bedoel, een politicus met een te scherpe mening is levensgevaarlijk bezig, de man kan immers ooit het beleid gaan bepalen. Maar nu blijkt dat ook een columnist een gevaar vormt dat uit de weg geruimd moet worden, omdat hij op tenen is gaan staan. Laat ik me dan als nietszeggend en onbekend schrijvertje maar gedeisd houden.
Theo van Gogh is vermoord! En omdat er zo bijzonder weinig over is gesproken de laatste tijd voel ik mij geroepen wel iets te zeggen over dit gebeuren. We weten inmiddels allemaal dat hij ieder heilig huisje wel een trap heeft gegeven tijdens zijn leven. Zijn laatste doelwit was de Islam. Niet het geloof op zich, maar alle misstanden die uit naam van dit geloof voortkwamen.
Een aantal mensen, imams en anderen die uit naam van het Islam een mening verkondigden, deden uitspraken over homo's en vrouwen. Daar is zijn hele discussie begonnen. Hij bevocht deze personen met woorden, soms wel héle rake woorden, maar nog altijd gewoon letters op papier. Laten we wel zijn, is iemand een geitenneuker of pooier van Allah noemen beledigend? Ja, maar verkondigen dat alle homo's van daken gegooid moeten worden is dat ook. Kwaad met kwaad bestrijden was het dus.
Als treinreiziger kon ik de hele discussie goed volgen in het gratis krantje "de Metro". Nog nooit waren de ingezonden brieven zo fel, en ook nog nooit zo leuk om te lezen. Alles ging over de column van vrijdag, soms wel de hele week lang. Van Gogh kreeg veel bijval maar ook veel kritiek, men citeerde soms hele delen van de Koran om zijn ongelijk aan te tonen. Mooi om op zo'n manier inzicht te krijgen in een geloof dat voor mij onbekend is.
Columnist Theo van Gogh ging echter gewoon door, column na column, hij bleef maar trappen. Ik vond het op een gegeven moment zelfs een beetje gezeik om het gezeik worden. "Verzin eens iets nieuws, Theo", dacht ik vaak. Nu snap ik pas dat doordat hij door bleef gaan pas een discussie kon ontstaan. Je mening geven en verder zwijgen is geen debat, geen discussie, geen kunst. Achteraf moet ik dus vaststellen dat juist het door blijven hakken op dat onderwerp echt een teken van karakter was.
Vlak nadat de grootste bek van Nederland (en dat bedoel ik positief) door een lafaard neer was geschoten kwam onze premier met een oproep aan het volk. Hij wilde dat wij geen overhaaste conclusies zouden trekken en zei dat we vooral kalm moesten blijven. Het was al duidelijk geworden dat een Marokkaanse man de vermoedelijke dader was. Op datzelfde moment zat de heer Cohen met diverse vertegenwoordigers van moskeeën en minderhedenorganisaties om de tafel. Er bleek zelfs door de dader een brief achtergelaten te zijn met een Arabische tekst. Voor de officiële mededeling van de overheid naar buiten kwam, wist heel Nederland al dat dit het werk was van een gefrustreerde moslim fanaat.
Men zegt dat de Marokkaanse jongeren in Nederland nergens aansluiting bij kunnen vinden. In Marokko worden ze als toeristen aangekeken en in Nederland als buitenlander. Dit terwijl ze vaak wel in Holland geboren zijn en dit land dus ook gewoon als hun eigen land zien. Ze worden echter vaak met de nek aangekeken en uit veel clubs en discotheken geweerd. Door dit gebrek aan aansluiting met de rest van Nederland zijn ze in hun eigen groep geïsoleerd en dat kan ze drijven in de handen van extremisten.
Dit werd mij laatst zo uitgelegd in een uitzending van Netwerk. Andere programma's lieten groepen moslims zien die de moord afschuwelijk vonden en er duidelijk afstand van wilden nemen. Ik zag Marokkanen die zich schaamden omdat een andere Marokkaan dit gedaan heeft en zij vreesden dat zij nu met die ene idioot geassocieerd zouden worden. Ik hoorde dat er in moskeeën gepredikt werd om duidelijk afschuw te tonen voor deze misdaad.
De media draaiden dus overuren om de onschuld van moslims te tonen. De media gebruikten uren zendtijd om te laten zien dat Marokkanen ook best aardig kunnen zijn. De premier riep de Nederlanders op geen conclusies te trekken en Cohen was in overleg met moskeeën en diverse organisaties van Marokkanen.
Bedoelde Balkenende alle Nederlanders? Of alleen de bevolking die al vele generaties in Nederland leven. Wilde Cohen overleg met alle groeperingen die de stad Amsterdam rijk is, of alleen met moslims en Marokkanen? Het was zo overduidelijk dat men eigenlijk zei: "Blanke Hollanders, houdt u gedeisd, Marokkanen en moslims, de blanken zijn nu boos op u, doet u even wat meer politiek correct? We willen namelijk geen rellen, dus als u even het boetekleed aan wilt trekken, graag. De diverse media doen er verder wel verslag van."
Op de dag van de moord zijn diverse mensen gearresteerd omdat zij racistische uitlatingen deden. Op zo'n emotionele dag zijn emotionele uitingen, die niet altijd even slim zijn, begrijpelijk. Maar wat deed de overheid? In de kiem smoren! Oppakken die meningsuiters! Achter gesloten deuren overleg voeren en dan gezamenlijk een verhaal naar buiten brengen. Een poppenkast opvoeren met een lawaaiwake. Ik bedoel de dagjesmensen die daar rond liepen waren drukker bezig met fotootjes nemen, zingen en dansen dan met hun rouwverwerking.
Had die racisten gewoon laten lopen en roepen. Maar nee, het moet gecontroleerd zijn. Waarom komt die imam met zijn uitspraken over homo's gewoon weg en mag een neo-nazi geen achterlijke mening verkondigen? Is het juist niet omdat we deze discussie in politiek correcte banen willen leiden dat de mening van Theo van Gogh ineens zo schokkend was? Is het niet juist een signaal afgeven om in overleg te treden met verenigingen van moskeeën? Dat stigmatiseert juist! Het is toch maar één extremist? Maar alle mensen die met die idioot geassocieerd kunnen worden moesten zich verantwoorden. "Nee hoor, wij zijn niet zo, kijk maar."
Met andere woorden wie scheert de moordenaar nu over één kam met alle andere Marokkanen en moslims, het volk of de media en de overheid? Er bestaan racisten, er bestaan criminele Marokkanen, er bestaan moslims die homo's haten en vrouwen slaan (of erger), er bestaan mensen die bang zijn voor buitenlanders, er bestaan buitenlanders die bang zijn voor Nederlanders, er bestaan linkse en rechtse extremisten, er bestaan mensen die geweld niet schuwen, er bestaan grafschenders, er bestaan geloofsfanaten. Waarom worden we met die ongecensureerde waarheid niet geconfronteerd?
Er bestaat extremisme, zowel links als rechts, zowel onder moslims als onder niet-moslims, maar extreem geeft al aan dat het een randverschijnsel is, het merendeel zit in het midden, is een beetje racistisch, is een beetje bang, is een beetje gelovig. Laat iedereen maar gewoon eens echt zeggen wat hij vindt, dat kan schokkend en beledigend zijn maar dan zien we vanzelf hoe Nederland echt in elkaar steekt en hoeven we niet te schrikken van één fanaat omdat we weten dat hij de uitzondering op de regel is. Nu beweren we dat alleen maar.
