Louis wordt bedankt!
een club fascinerend, altijd apart.
Met deze regels opende Louis van Gaal zijn bespottelijke gedicht, waarmee hij zijn terugkeer bij Ajax in de functie van technisch directeur luister bij wilde zetten. Nadat Leo Beenhakker wegens privé-omstandigheden uit zijn functie was getreden, zocht Ajax een flinke periode naar een nieuwe sterke man. Van Gaal leek de ideale keuze. Hij leek niet meer de ambitie te hebben terug te keren naar het veld en kende de club door en door. Bovendien had Ronald Koeman al eerder met Van Gaal samengewerkt, dus ook dat moest geen problemen opleveren.
Door velen genoemd naar godenzonen,
voor mij de bakermat van voetbaliconen.
Van Gaal maakte als trainer naam bij Ajax. Zijn visie sloeg aan bij de destijds erg jonge selectie, waarmee hij in 1995 zowel de Champions League als de wereldbeker won. Alleen dat al deed vele Amsterdamse fans tintelen van verwachting. Wie herinnert zich niet die punter van Kluivert in Wenen en de rondtocht door de grachten? Ook nu stond er weer een jonge selectie vol talenten. Van Gaal zou met zijn ervaring Ajax kunnen helpen om weer zo ver te geraken. Dus schreef Louis al vrij snel een dik beleidsplan, met duidelijke doelstellingen. Ajax moet elk jaar meedoen om de titel. Dat was niet onlogisch. Maar Van Gaal wilde meer. Hij wilde de halve finale van de Champions League. Ronald Koeman was op slag niet meer zo blij.
Mijn herinneringen gaan terug naar De Meer,
ook daar heerste een bijzondere sfeer.
Ja, De Meer. Dat waren andere tijden. Koeman had al lang in de gaten dat het vrijwel onmogelijk was om met deze onervaren selectie echt heel ver te komen. Misschien als Ajax veel geluk zou hebben, maar toch. Van Gaal hield bij zijn plan totaal geen rekening met de veranderde voetbalwereld. Onder zijn bewind mochten teams nog maar maximaal drie buitenlanders opstellen. Alleen de echte toppers, die over een langere periode hadden bewezen top te zijn, werden weggekocht door buitenlandse clubs. Van Gaal stelde in de finale destijds negen Nederlanders op, die ook nog eens allemaal international waren of nadrukkelijk aan die poort rammelden. Hoe anders is het nu, voor Koeman. Een blaag als Daniël de Ridder, die op vijf leuke bewegingen na nog niets heeft gepresteerd in Ajax 1, durft het aan om na acht gespeelde wedstrijden al te roepen dat hij maar weg moet. Bovendien was het team van 1995 in alle rust opgebouwd en had Van Gaal tijd die Koeman nu niet heeft. Chivu was bijvoorbeeld cruciaal in de jonge ploeg, maar werd al weer verkocht. Het dikke epistel van Van Gaal werd zodoende een loodzware steen om de nek van Koeman.
Nu ga ik mijn gevoelens weer achterna,
en treed technisch toe in de Arena.
Van Gaal is ook al niet de makkelijkste man om mee te werken. Misschien is dat nog niet zo’n groot probleem, maar zijn manier van communiceren ging velen tegen staan. Van Gaal verheft namelijk nogal snel zijn stem en wanneer hij zijn visie geeft, legt hij die eigenlijk op. Er is geen ruimte voor tegenspraak. Van Gaal ging wel even bepalen wat goed was voor Ajax en stuitte steeds meer mensen tegen de borst. Koeman zag zijn selectie niet versterkt worden en moest lijdzaam toezien hoe zijn beste aanvaller verkocht werd. Tevens is het een publiek geheim dat Van Basten best bij Ajax had willen blijven, maar zich stoorde aan Louis van Gaals optreden. Baas Louis botste in Portugal ook nog met Zlatan Ibrahimovic, die juist een verhelderend gesprek over spits zijn had gehad met Van Basten en van Van Gaal het tegendeel kreeg te horen. De andere mensen uit het kamp Cruijff begonnen zich ook steeds meer aan de betweterige Van Gaal te ergeren. Alleen Danny Blind, die intern al “Scholletje” genoemd wordt omdat hij overal handig tussendoor zwemt, leek Van Gaal nog openlijk te steunen, tezamen met de door Louis aangestelde A1-trainers Van den Brom en Grim.
In mijn levensfase is dit een nieuwe kans,
en mijn jeugdliefde krijgt een extra stimulans.
De stimulans van Louis heeft totaal niet gewerkt, kunnen we nu wel stellen. Zijn openlijke botsing met Koeman na de uitwedstrijd in München over de mogelijkheden van de selectie was één van de vele kleine dingen die naar buiten kwamen. Ik noemde al de situatie rond Van Basten en Ibrahimovic, die mede op voorspraak van Van Gaal verkocht is. Verder weigerde Van Gaal lange tijd om Koeman een rechtsbuiten te laten aantrekken, omdat “talent” Tom de Mul dat prima zou kunnen spelen. Tegen de Zilvermeeuwen en andere amateurs speelde De Mul inderdaad prima, maar bij de grote jongens komt hij nog veel te veel tekort. En nu, na nog net geen jaar in functie te zijn geweest, stapt Van Gaal op. Meningsverschillen over de te varen koers, luidt de officiële lezing. De ware reden lijkt echter gewoon een ordinaire bak geld van Chelsea-eigenaar Roman Abramovich te zijn, al zegt Louis zelf dat het gebrek aan vrijheid hem parten speelde. Louis van Gaal laat Ajax nu achter, met een selectie met acht matige aanvallers en nauwelijks ervaren spelers, om straks poen te gaan scheppen in Londen. Louis, je wordt bedankt. Graag refereer ik nog even aan je eigen slotwoorden, uitgesproken bij je aanstelling:
En daarom klinkt het vol overgave uit mijn mond,
vandaag is de cirkel echt rond.'
