De seksdate
Internet is natuurlijk een geweldig medium om aan je seksdates te komen en mensen lijken zich er ook steeds minder voor te schamen om de vraag te stellen. De eerste keer dat ik zo'n verzoek kreeg werd ik privé aangesproken op een chat door iemand die ik nog nooit eerder had gezien of gesproken. Hij stelde zich voor, zei dat hij een foto van me gezien had en stuurde me een foto van zichzelf. Daarna kwam hij al vrij snel to the point. Hij vertelde dat hij niet lang daarvoor via dezelfde weg een seksdate geregeld had en dat het hem goed was bevallen. Had ik daar ook niet eens zin in?
Ik voelde me op een vreemde manier gevleid. Hij was een paar jaar jonger dan ik en aan zijn foto te zien was het nog een lekker ding ook. Een mooie jonge god, wie zegt daar nou nee tegen? Tja, ik dus. Even speelde ik nog met de gedachte om er op in te gaan, maar al snel bedankte ik toch maar vriendelijk voor de eer, me ondertussen steeds truttiger voelend. 'Geen probleem,' was zijn antwoord, 'maar dan ga ik nu weer verder'. En weg was hij.
Wat is er mis met mij? Wat was er in godsnaam op tegen geweest als ik een keer met die knul had afgesproken, een drankje had gedronken en daarna een lekker potje had geneukt? Zolang je er niemand mee bedriegt en je het veilig doet, helemaal niks lijkt me. En het heeft ook z'n voordelen. Als het niet bevalt hoef je elkaar nooit meer te zien, zonder een smoes te moeten verzinnen. Als het wel bevalt kun je altijd besluiten nog een keer af te spreken. Bovendien, ik heb natuurlijk ook wel eens zin op een moment dat ik niemand heb om het mee te doen, dus dan is zo'n seksdate ideaal. En toch deed ik het niet.
Ik weet niet waar het aan ligt, maar iets staat me tegen aan het idee om van tevoren af te spreken om seks te hebben. Natuurlijk, als je gewoon met iemand wat gaat drinken en het is gezellig kan het er ook van komen, maar toch voelt dat anders. Spontaner, ook al heb je allebei misschien al condooms op zak met in je achterhoofd dat het wel eens zou kunnen gaan gebeuren. Het is dan ook niet zo'n verplichting. Als je op een gewone date geen seks hebt kan het toch gezellig zijn geweest, maar een seksdate zonder seks is per definitie een fiasco.
Na de eerste heb ik nog een paar keer zo'n verzoek gekregen. De ene wat anoniemer dan de andere, maar ze hadden allemaal gemeen dat er vooraf een deal zou worden gesloten om te gaan neuken. Ik heb ze allemaal afgeslagen. Waarom? Ben ik ouderwets of toch gewoon een hopeloze romanticus? Sommigen zullen het misschien ook wel hypocriet noemen. 'Maar je houdt toch van seks?' vroeg een van mijn potentiële seksdates ooit verwonderd. Ja, ik houd van seks en van de one-night stands die ik gehad heb, heb ik ook nooit spijt gehad, maar kennelijk draagt de spanning en nieuwsgierigheid naar wat er wel of niet komen gaat ook bij aan mijn opwinding. Een hand op je knie, een zoen, de langzame bevestigingen van wat er gaat gebeuren, tot je uiteindelijk bijna niet meer kunt wachten om met iemand in bed te liggen. Dit soort mannen wil graag duidelijkheid vooraf, maar voor mij voelt het net alsof iemand het einde van een spannende film verklapt, nog voordat ik een stap in de bioscoop heb gezet.
En toch... toch fluistert een stemmetje in mijn hoofd dat ik het gewoon een keertje had moeten doen. Ja, ik geef het toe, ergens was ik toch wel nieuwsgierig. Misschien had ik het wel geweldig gevonden en dan was dit een lyrisch verhaal geworden over de voordelen van de seksdate. Nou ja, wie weet dat het er ooit nog eens van komt. Tot die tijd moet ik alle rompslomp vooraf maar voor lief nemen. En mijn dates ook.
