Ziek van politici

Column door Soundbite

Wat vond ik ze maar vreemd. Mensen die elke avond bij het achtuurjournaal bijna schuimbekkend politici af begonnen te zeiken. Alsof ze er speciaal voor gingen zitten, met een vuist in de lucht, schreeuwend naar hun tv: 'Bezuinigen? Laat ze eerst zelf wat van hun salaris inleveren! Geen hogere straffen? Wacht maar tot hun kinderen worden misbruikt!' Tot voor kort moest ik hier maar weinig van hebben. Het leek me zonde van mijn kostbare energie. Maar na een paar nieuwsuitzendingen over de miljardenverslindende Hogesnelheidslijn (HSL) heb ik dan eindelijk het licht gezien. Inmiddels is ook voor mij elke politicus de rechterhand van El Diablo en is alles wat in Den Haag gebeurt één grote conspiracytheorie. En ik moet zeggen: het lucht enorm op!

Hoe anders was dat toen het Paarse kabinet de zaakjes in Nederland regelde. 'We hebben de HSL nodig,' zei minister Jorritsma, en ik geloofde haar. Er kwamen alternatieven, veel goedkoper en beter voor het milieu. Maar weer riep de minister dat de HSL de beste oplossing was. Weer geloofde ik haar. Het plan voor de bouw kwam zelfs zonder kleerscheuren door de Tweede Kamer. Dan moest het wel goed zijn. Ik was gerustgesteld. Ik was een debiel...

Inmiddels weten we dat de HSL gewoon naast de bestaande spoorlijn gebouwd had moeten worden: veel beter voor de natuur in het Groene Hart, de ligging van stations, de mensen die nu moesten verhuizen, en vooral: véél goedkoper. Maar ja, de HSL van onze Führers zou harder dan 300 km/u gaan en dat kon niet naast die bestaande spoorlijn. Dat zelfs de technisch superieure TGV's in Frankrijk niet boven de 250 km/u uitkomen vergaten ze voor het gemak maar even. Het resultaat: miljarden euro's weggegooid in een land dat zwaar moet bezuinigen.

Maar ik vind het niet erg. Door het HSL-fiasco zie ik politici eindelijk voor wat ze werkelijk zijn: zielige, kennisarme beterweters die niet eens in de schaduw mogen staan van de fatsoenlijke burgers die hen hebben gekozen. Ik kijk al uit naar de opening van de HSL. Alle mensen die voor de spoorlijn uit hun huis zijn verdreven mogen dan plaatsnemen in de wagons, waarna we tergend langzaam over vastgebonden Paarse politici op de spoorbaan hobbelen. In de locomotief installeren we een extra verbrandingsmotor waar we minister Jorritsma onder luid gejoel de oven in jonassen. Biertje erbij en genieten van het vreugdevuur! Wie weet, met haar lichaamsmassa redden we de 300 km/u misschien wel! Andere overheidsprojecten kunnen we net zo aanpakken. De Joint Strike Fighters proberen we als eerste uit op het Binnenhof en de nieuwe inburgeringstest leggen we onverwachts op aan onze nietsnutten in Den Haag; wie een fout maakt zetten we uit naar Irak, waar ze in Najaf deur aan deur de overheidsbelasting op mogen halen.

Ergens weet ik natuurlijk wel dat niet alle politici verdorven zijn en dat ik het zelf niet veel beter kan, maar het is te laat. Ik ben begonnen met het schelden en tieren voor de tv en ik kan niet meer stoppen. Was het eerst alleen maar het achtuurjournaal, nu kijk ik ook het RTL Nieuws en zelf het nieuws op SBS6. Meer politici wil ik zien, ik moet mijn frustratie kwijt! Ik ben pas sinds afgelopen weekend bezig, maar ik ben nu al bijna verloren. Ik zie nog maar één remedie: ik moet zelf de politiek in. Heeft de LPF nog gefrustreerde mensen nodig?