Erectiestoornissen, compilatie-cd's en neukmuziek

Het zijn van een muziekliefhebber brengt vele lusten en lasten met zich mee. Gelukkig domineert de eerste categorie. Hier wil ik er graag drie behandelen, namelijk de muzikale erectiestoornis, de compilatie-cd en het concept neukmuziek.

Het eerste probleem hangt nauw samen met het concept neukmuziek. Stel je eens voor, op een geweldige zomerse avond met een prachtige dame (of heer) in de armen naast je stereo van waaruit de klanken van een pas aangeschafte Japanse ambient-cd stromen. De golven van muziek vormen de zeeën van genot en liefdessappen die overweldigend vloeien. Je hebt een geweldige nacht. Stel je nu voor dat je de week daarop datzelfde cd’tje hoort. Onmiddellijk denk je terug aan die nacht. De passie, het lichaam van de persoon waarmee je een geheel vormde, de vunzige geluiden. Daar sta je dan, met een harde. Een zogenaamd geconditioneerde erectie. Onlosmakelijk verbonden met deze cd is nu de pose van jouw lid. Iedere keer wanneer je ook maar de begintonen hoort, zal het paardje steigeren. Ook op momenten waarop dat wellicht minder zal uitkomen. Een serieuze erectiestoornis. Maar niet getreurd; na verloop van tijd zal de fysiologische reactie uitblijven indien deze niet versterkt wordt en misschien dat het nog handig is op momenten waarop de lusten het enigszins af laten weten.

Aan deze last zit nog een hele voorgeschiedenis vast. Een rituele cyclus van bronstige muziekliefhebbers op zoek naar gelijkgestemden. Het gaat hier om het samenstellen en uitwisselen van cd’s (vroeger cassettes). De lezers onder u die bekend zijn met de film of het boek High Fidelity zullen hetgeen nu komen gaat niet als nieuw ervaren.

Het samenstellen van een cd is een kunstvorm. Zeker voor die ene bijzondere persoon voor wie de gelijkgestemdheid wat verder gaat dan het slechts delen en bekend maken met nieuwe muziek. Een compilatie maken voor die ene bijzondere persoon is een helse aangelegenheid. Nauwkeurig afstemmen van stijlen, nummers en andere zaken op de smaak van de ander, waar je wellicht nog niet helemaal bekend mee bent… Een cd terugkrijgen, hier vakkundig naar luisteren en een nieuwe compilatie vakkundig bijschaven tot het is, waarvan jij denkt dat de ander het een waar genot zal vinden om naar te luisteren. Tot het moment van kraken komt, waarop je feedback krijgt. Met de handen vol zweet neem je je telefoontje op, klik je het mailtje aan of wacht je in spanning de woorden van de ander af… om vervolgens in een golf van vreugde uit te barsten wanneer de ander er net zo van kan genieten als jij.

Je wisselt verder uit en raakt dieper en dieper verstrengeld in elkaars voorkeuren. De vele muzikale uitwisselingen vormen inmiddels een symfonie bestaande uit een totale chaos met als enige overeenkomst dat jullie er hetzelfde voor voelen. Totdat je dat ene intieme moment bereikt waarop je jouw meest geliefde, meest gekoesterde band aan de ander offert. Dat ene stukje muziek dat je alleen met een bijzonder persoon wilt delen. Een pianissimo in de chaossymfonie, een Werthers Echte die je aan je kleinzoon schenkt, en een daaropvolgend spontaan orgasme van blijdschap wanneer die persoon hetzelfde met haar intiemste muziek doet en jullie beide genieten van elkaars meest intieme oorstrelingen.

Wellicht dat het nu ook fysieke vormen aan gaat nemen. Passionele nachten vol geneugten die verder gaan dan het strelen van de wederzijdse oren. Natuurlijk hoort hier muziek bij. Muziek waarvan jullie beiden weten wat het voor elkaar betekent en waar de intieme plekken liggen. Muziek waarop hevig geketst kan worden, muziek waarop haar boezem rustig kan meedeinen en muziek waarop je na afloop liefdevol kunt knuffelen. Het concept neukmuziek. Niet de sleezy geluiden van een pornosaxofoon zoals iedereen wel kent uit goedkope namaakseksscčnes van de commerciële zenders, maar muziek waarvan je weet dat het je raakt.

En zo, na de lasten van het maken van de compilatie-cd, de lusten van het welbevinden van de ander en de fysieke (en geestelijke) geneugten van het genieten van elkaars lichaam, ben ik weer terug bij de last waar het aan het begin van dit stuk over ging; de geconditioneerde erectie. Zo zie je maar, het leven van een muziekliefhebber is niet makkelijk.