Burnout
Kent u dat?
U wordt 's ochtends wakker en de vreemde aan de andere kant van de spiegel kijkt blank en leeg terug, als u op de automatische piloot het onkruid van uw tronie afschraapt. Uw routine loopt op u vooruit. De linkerhand knijpt met perfecte timing op de tube tandpasta en uw rechterhand brengt de laffe menthol-smurrie met ongeïnspireerde cirkelbewegingen aan op uw tanden en kiezen. Na het spoelen, flossen en gorgelen, kijkt die vreemde u nog steeds duf aan vanachter dat zilveren glas.
Goedemorgen, u heeft het weer gered. U bent niet in uw slaap aan een vredig eind gekomen, en om dat te vieren mag u uw lippen branden aan de veel te hete kop koffie waarvan u net nog samen met de krant en een kom muesli had kunnen genieten, als uw vriendin/huisdier/kind dat niet voor u had verpest. Een snelle blik op de horloge, een stille vloek "godver.. al ZO laat?" en u mag net als de buurman en die lul van de tennisclub weer naast elkaar bij het stoplicht, en later in de file gaan staan. Ja die lul van rechts had eigenlijk voorrang, maar dan had 'ie het nog niet hoeven afdwingen! En oranje is OOK groen. Geen parkeerplaats bij de zaak in de buurt sinds die nieuwe stagiaire uw parkeerplek elke ochtend bezet. U parkeert uw auto drie straten van de zaak af, en op de weg terug neemt u zich voor er eens wat van te gaan zeggen.
Bij binnenkomst staat er vlaai op de toonbank van de lekkere secretaresse die al haar charmes in de strijd gooit om indruk te maken op de nieuwe stagiair, die tot overmaat van ramp jarig blijkt. U knikt vriendelijk, doch ongemeend, en de ergernis stapelt zich op als de secretaresse u naroept dat de collega op wiens werk u dringend zit te wachten, zich heeft ziek gemeld, en dat uw baas heeft gevraagd of u dat werk dan erbij kan doen. Omdat u hierdoor nogal ondersneeuwt heeft u geen tijd om uw dagelijkse rondje langs de kantoren te maken, en als u rond elf uur eindelijk tijd ziet om een kopje koffie te gaan scoren, merkt u op dat iedereen al vlaai heeft gegeten, en dat men u niet is komen halen om daar even bij te zijn. Als u met uw kopje koffie terug loopt van de automaat naar uw bureau komt de baas u tegen op de gang. U ziet dat hij op zijn horloge kijkt als hij zegt "ik moet dat rapport om vier uur hebben".
Al uw collega's zijn gaan lunchen, maar om wat tijd te winnen eet u snel een boterham aan uw tafel. De lolbroek van het bedrijf komt even een grapje vertellen waar u niet om moet lachen, en hij stoot per ongeluk uw koffie omver over uw papieren, en uw blauwe hemd en lichtblauwe das hebben nu allebei een bruine koffievlek. Hij rent weg om doekjes te halen, en na vijf minuten gaat u zelf maar doekjes halen bij de koffie-automaat waar u de grapjas in gesprek ziet met de baas. Het gesprek valt even stil als u de doekjes pakt, en als u weg loopt voelt u de blik in uw rug.
Vanaf u kamer hoort u af en toe het gelach uit de koffieruimte voorbij komen terwijl de deadline nadert, en u ervan overtuigd raakt dat u deze niet gaat halen. Om 5 minuten voor vier heeft u het rapport af. U loopt naar het kantoor van uw baas om het rapport af te geven. Deze neemt het rapport aan met de woorden "Dat is ook maar NET op tijd he. Volgende keer je tijdsplanning beter indelen. Minder aan de koffie-automaat en meer aan het werk, dan gebeurt je dat niet." In uw hersenstam is een doffe klap hoorbaar als u de baas verontschuldigend knikkend verlaat.
U zakt verslagen achterover in uw bureaustoel. De parkeerplaats rondom het bedrijf is leeg. Uw baas is al naar huis, en de bedrijfsgrapjas maakt een laatste grapje bij het naar buiten lopen waar de secretaresse niet om lacht. U kijkt naar uw telefoon. "Ik kom vandaag wat later schat, ik moet een belangrijk rapport afmaken."
U rijdt na zessen weg van uw bedrijf, om de file te missen. Uw batterij is helemaal leeg, en op de automatische piloot vindt u ongemerkt de weg naar huis. Met uw jasje over uw koffertje geslagen loopt u naar binnen, waar het eten klaarstaat. Uw vrouw geeft u een zoentje op de wang en na het eten gaat u samen op de bank voor de tv zitten om nergens naar te kijken en samen nergens aan te denken. OM half twaalf gaat u in bed liggen in de hoop dat u morgen niet wakker hoeft te worden, maar de volgende dag wordt u 's ochtends weer wakker en de vreemde aan de andere kant van de spiegel kijkt blank en leeg terug.
Al onze medewerkers zijn momenteel bij een gediplomeerd psychiater in gesprek, probeert u het later nog eens.
