Den Haag als babysitter
Eerst werden sigarettenreclames verboden, omdat dat de jeugd zou aanzetten tot roken. De reclames verdwenen, maar de jeugd steekt nog steeds vrolijk een peuk op.
Toen was het de beurt aan films. Een beetje leuke film mag nu pas na tienen worden uitgezonden, waardoor je tot die tijd vast zit aan zoetsappige kutprogramma’s.
Een goede oplossing is trouwens gewoon het zoeken naar hete sex op de diverse teletextpagina’s, die kennelijk wel gewoon zijn toegestaan, en het zoeken op internet naar allerhande filmpjes van mensen die hun strot in close-up finaal worden doorgesneden.
Kinderen van nu zitten meer op internet dan voor de televisie, en met dergelijke onzinnige verboden maak je het leven van de gemiddelde puber er echt niet veiliger of beter op. Materiaal dat vele malen grafischer is, omdat de beelden doorgaans echt zijn en niet met behulp van allerhande special effects tot stand zijn gekomen, ligt letterlijk voor het oprapen. Je wordt er nog net niet mee doodgegooid zou ik bijna zeggen.
Het volgende slachtoffer in de eeuwige bemoeizucht is de o zo immorele en traumatiserende snoepreclame. Snoepreclames mogen niet meer tijdens kinderprogramma’s worden uitgezonden, omdat het de jeugd dik zou maken. Geen van de malloten in Den Haag heeft kennelijk bedacht dat het nog steeds de ouders zijn die het kind opvoeden en te vreten geven, en dat het slechte vreetgedrag van veel ouders direct in verband staat met het overgewicht bij hun kroost. Waarom zou je ouders ook gewoon verantwoordelijk houden voor de gezondheid en het welzijn van hun kinderen, als je het als regering gewoon weer een stuk makkelijker kan maken voor je kinderen ?
Kinderen van nu worden dik omdat ze geen flikker meer uitvoeren en omdat ze vier keer in de week MacDonald’s, Burger King of Sjaak’s Frietcornervoer vreten, omdat de ouders niet meer weten wat een simpele prak inhoudt. Omdat de ouders beiden de hele dag hun carrière moeten uitstippelen en ’s avonds snel een magnetronmaaltijd in de over flikkeren of omdat ze gewoonweg geen zin hebben in een jengelend kind als ze ‘nee’ zeggen.
Nee, hoera, de snoepreclame verbannen et voila, binnen een paar jaar is heel de Nederlandse jeugd weer op een acceptabel niveau – gewichtshalve dan.
Wat de juichende ouders nog niet beseffen is dat de reclamezendtijd wel op een andere manier moet worden opgevuld. Iets dat weleens heel vervelend kan zijn voor de portemonnee.
Waar nu het kind jengeld om een snoepje, per stuk omgerekend hooguit een paar cent, gaat het kind nu jengelen om Bob de Bouwer, Nijntje, Dierendokter Tom en andere vormen van speelgoed die exorbitant prijzig zijn. De zwakke ouder die nu blij is met het verbannen van de snoepreclame, kan uiteraard ook tegen deze dringende verzoeken van de kids geen ‘nee’ zeggen en dus zal diep in de buidel moeten worden getast.
Mijn dochtertje is nu bijna twee, en die krijgt dagelijks een snoepje. Eén snoepje, en als we in een goeie bui zijn of er is een bijzondere gelegenheid krijgt ze er wel ’s een extra, maar al zouden er elk kwartier honderd snoepreclames zijn. Ze krijgt in principe maar één snoepje.
Wat is het probleem dan precies ? Dat wat oudere kinderen op school een zakje chips snoepen tussen de middag ?
Die paar extra calorieën verbranden ze nog voor ze goed en wel thuis zijn.
Wat veel slechter is is het pas om half acht ’s avonds eten dat steeds meer mensen doen.
Half acht een bord vreten bij het kind naar binnen proppen en vlak erna naar bed, zodat elke calorie goed blijft hangen. Dát is wat kinderen dik maakt.
Ik vraag me wel af wat de volgende stap zal zijn wat reclame aangaat. Ik vermoed dat gewelddadige tekenfilms als Pokémon of Powerballz weleens verboden zouden kunnen worden. Sinds kennelijk wetenschappelijk is aangetoond dat kinderen die met een plastic pistooltje spelen gedoemd zijn later seriemoordenaar te worden is die kans vrij aanwezig.
Zonder de meest voor de hand liggende oorzaak, namelijk gebrekkige opvoeding, in ogenschouw te nemen worden allerhande excuses verzonnen die die gebrekkige opvoeding als argument compleet van tafel vegen.
Een kind schiet een kogel door de kop van een leerkracht ? Da’s geïnspireerd door het televisiejournaal.
Een tiener rijdt opzettelijk een oud vrouwtje dood ? Thuis is het spel Carmageddon gevonden, dus daar ligt het aan.
Een tiener hangt zichzelf op ? Hij keek graag Jackass.
En zo wordt voor alles een excuus gevonden. Geen enkele psycholoog zal ooit zeggen ‘dat kind spoorde niet’ of ‘normen en waarden zijn hem nooit bijgebracht’.
De regering hapt en begint met het verbieden van vanalles en nogwat, en doet dit net zo lang tot er niets meer te verbieden valt.
En de ouders ? Die kunnen vrolijk hele dagen werken en hun kind tot ze uit huis gaan bij een oppas of op een kinderdagverblijf dumpen. Waarom zou je immers zelf je kind opvoeden als de overheid je de belangrijkste taken uit handen neemt ?
Lang leve Den Haag, de meest bemoeizuchtige babysitter van Nederland !
