Treinleed? Niet in mijn nieuwe leasebak.

Column door SunChaser


Sinds de bommen in Madrid is het treinverkeer in Nederland niet meer wat het is geweest. Het was al erg, het is nog veel erger geworden. Nog niet zo lang geleden moest je je tas vastklemmen tussen je benen als je niet wilde dat hij werd gestolen. Even een dutje doen? Vergat het maar, want als je wakker werd was je niet alleen je tas kwijt, maar ook je jas en zelfs soms je schoenen.
Als je nu even gaat plassen en je laat je tas onbeheerd staan, dan staan er bij terugkomst twaalf leden van de Explosievenopruimingsdienst omheen om je lunchtrommel onschadelijk te maken. Sterker nog, het zou me niets verbazen als er binnenkort een nieuwe regel komt die verbiedt dat je je tas onbeheerd laat staan. Bij overtreding wordt je meteen afgevoerd en voor een vuurpeloton gezet. Hebben de vertraagde reizigers ook wat afleiding, dus in feite sla je twee vliegen in één klap. Overdreven? Denk je dat mijn fantasie op hol slaat? In Haarlem is een bejaarde vrouw al uitgefoeterd door een NS-medewerker omdat ze een lamp, een cadeautje voor een vriendin, vergat. Ze moest haar naam opgeven en kon een boete tegemoet zien.

Het is vreemd, maar als je vroeger een tas vond in de trein dan keek je eerst of er iemand in de buurt was, daarna nam je hem mee naar een andere coupé en zocht je naar de portemonnaie. Als die er niet in zat liet je de tas gewoon staan. Als er nu even een tas onbeheerd staat, trekken er gelijk hele volksstammen aan de noodrem en kun je er donder op zeggen dat je de komende drie uur niet bij je bestemming aankomt.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik er even over heb gedacht bij de Hema zo’n ouderwetse opdraaiwekker te kopen en in een doos te stoppen die ik dan dichtgetapet in het bagagerek wilde zetten. En snel het nieuws opzetten om te kijken waar die trein tot stilstand zou komen. Is het Alkmaar, Zaandam of toch Nijmegen? Leuk spelletje voor een regenachtige maandag, dat al die chagrijnige forensen ’s avonds niet op tijd bij moeder de vrouw aan de gehaktbal zitten. Want als je het doet, moet je het in de middag doen, niet ’s ochtends want dan is het in de baas zijn tijd.

Het zijn trouwens niet alleen achtergelaten tassen of valse bommeldingen die zorgen voor ellenlange vertragingen De NS kan er zelf ook wat van. Over bladeren op de rails wil ik het niet eens hebben: Oh, het was ineens herfst, we zagen het ook niet aankomen. Om over wisselstoringen nog maar te zwijgen. Elk ander bedrijf was allang failliet geweest na de vijfde wisselstoring, maar de NS blundert gewoon door. Nee, de ergste veroorzakers van vertragingsleed zijn de conducteurs zelf. Ik heb het meegemaakt dat een trein tien minuten vertraging had. In plaats van drie voor negen in de ochtend vertrok hij zeven over negen. De conducteur kwam kaartjes knippen en constateerde dat een reiziger een vervoersbewijs had met 40 procent korting. En de trein stond voor vertrek voor het daltarief aangekondigd, dus mijnheer wou een boete uitschrijven. Toen de reiziger weigerde zijn naam op te geven omdat hij wel degelijk na de spits aan zijn reis was begonnen liet de conducteur de trein stilzetten en trommelde de spoorpolitie op.

Nou moet ik wel iets zeggen over het niveau van de opleiding. twee jaar solliciteerde ik bij de NS en ik kreeg zowaar een uitnodiging. In Amsterdam kreeg je na een korte introductie een test met 50 vragen. Niet zwaar, beetje niveau BNN Kennisquiz, waar alleen Irene van de Laar of Regilio Tuur niets van bakken. Goed, in 30 minuten maak ik die vijftig vragen en ik had er zowaar 2 fout. Kan gebeuren. Maar wat bleek, ik ben geen conducteurmateriaal. Zodra de testuitslagen binnenwaren mompelden ze iets over dat ik te abstract nadenk over het vak en ik kon gaan. Er waren drieduizend nieuwe conducteurs nodig, maar blijkbaar moet je er niet al te slim voor zijn.

Eigenlijk zouden alle conducteurs een vrijwaringformulier opzak moeten hebben. Dat als er weer een bommelding is op Amsterdam Centraal dat je zelf mag bepalen of je in de trein stapt of niet. Ik zou meteen tekenen. Wat is de kans dat er een bom afgaat? Gering natuurlijk. Ik denk niet dat Al Qaeda het station in Zwolle, Wageningen of welke plaats dan ook zou opblazen. De rest van de wereld weet Nederland niet eens te vinden, dus hebben ze er weinig aan. Ja, er is een bom ontploft. Waar? In Heerhugowaard. Waar ligt dat dan? Ja, weet ik niet, ergens bij Parijs. Ik bedoel, dan kunnen ze beter meteen het station bij Gare Du Nord opblazen. Trouwens, het heeft helemaal geen zin om een willekeurig station in Nederland op te blazen, want de treinen komen toch niet op tijd binnen.

Ach, waar maakte ik me ook druk om. De laatste keer dat ik in een trein had gezeten was alweer meer dan een jaar terug. Nooit meer tussen stinkende mensen in de spits, maar lekker warm in mijn auto met een kop koffie en de radio aan. Dat niet meer mensen dat deden.
En zo kwam het dat ik al filosoferend om half zes voor de deur van mijn huis uitstapte, het was intussen zacht begonnen met regenen. In Utrecht kwam de eerste trein weer langzaam op gang. Ik sloot mijn Peugeot 206 af en liep naar de voordeur. Ik rook de gehaktballen al.