Column: Idols - Where's the Quality?
Laten we beginnen bij Frank. Hij zei in vorige aflevering al dat hij nog nooit echt had gezongen en ik zeg er eerlijk gezegd achter dat dát te horen is. Hij is voor mij het grote schoolvoorbeeld van hoe het de mist in gaat bij Idols. Ok, het is knap dat hij zonder het vocale talent zo ver is gekomen, maar waarom heeft de jury hem door laten gaan? Is het omdat hij met zijn zang toekomstige groupies kan bekoren? Is het omdat hij met gevoel de voorgeschreven liefdesliederen kan krijsen? Of is het omdat hij dan meer kans maakt op een eigen geregistreerde website? Nee, nee en misschien. Maar deze keuze druist voor mijn gevoel geheel in tegen het idool en de kwaliteit daarvan die de jury tracht te zoeken. Op dat gebied heeft de jury het met het wegstemmen van de knappe Boris toch beter gedaan, aangezien dat een duidelijk voorbeeld was van 'lekkere jongen zonder zangtalent'. Was het bij Frank ook maar zo gegaan...
Elisaar is iemand die wat dat betreft toch meer gezegend is met een mooie stem, maar die het gewoon niet in zich heeft om een potentiële Idol te worden. Ook hier vraag ik me af waarom dan de jury haar door laat gaan? Zijn ze op zoek naar een huis-, tuin-, en keukenidool of willen ze een vamp die met haar uitstraling en stem haar fans omver blaast? Wederom krijg ik het idee dat Henkjan en co voor de eerste keuze gaan.
Zo zijn er nog veel meer mogelijke Idols bij wie ik enorme vraagtekens zet over de potentie die ze hebben om Idol te worden. En met dat idee ga ik even terug naar de World Idols optredens. Waarom is Jamaï laatste geworden? Omdat hij compleet weggeblazen werd in zowel uitstraling, zangtalent als uiterlijk door de rest van de kandidaten (ok, de Noor had het geluk dat Hobbits in de mode waren). Met dit idee in mijn achterhoofd heb ik elke deelnemer die nu naar de workshop gaat, geprojecteerd op dat grote podium van World Idols. Welke mensen hebben die kracht, uitstraling en zangtalenten om alle andere deelnemers van het podium te vagen. Ik kan me dan iets voorstellen bij Ron of bij Tialda en als Robin wat beter zou zingen zou hij ook ver komen. Maar voor de rest zie ik niemand die ook maar een rimpeling in de grote oceaan kan maken. En met deze gedachte vraag ik me weer af: waar is de jury nou naar op zoek?
Ik kan mijn conclusies wel trekken. Ik kan zeggen dat het ligt aan de laatjes die gespekt moeten worden. Ik kan zeggen dat wij Nederlanders massaal vallen voor underdogposities. Ik kan zeggen dat Jamaï het ondanks het ontbreken van een bepaalde vamphouding het toch best goed deed in Nederland. Toch brengen al deze dingetjes mij naar de weeïge houding dat het product van Idols in Nederland als enige kwaliteit moet hebben dat het tijdelijk is. Hoe lang zou Martijn het als Idol uithouden? Hoe lang zou Eric het als Idol uithouden? En zou een meisje als Fardoe het op het grote podium lang volhouden als artieste? Ik zeg nee. Ik hoop dat Nederland de weinige kansen uit deze 27 mogelijkheden in de vorm van Ron, Tialda en Robin benut en zorgt dat we een Idol hebben die in plaats van een zuchtje blérwind wel een vocale tornado laat waaien over ons land. Dat bespaart meteen een enorme afgang op mondiaal niveau en komen we misschien op muzikaal gebied af van de steeds groter wordende groep kliko-artiesten.
Meepraten over Idols? Bezoek dan ook het Idols Forum
