Column: Netiquette, alleen een mongool begrijpt dat niet.

Netiquette is iets dat je doet, zonder dat je precies hoeft te weten wat het inhoudt. Eigenlijk is het raar, want er is geen officiële instantie die zich bemoeit met gedragsregels op internet. Je mag gerust iemand verrot schelden als je het ergens niet mee eens bent en je mag gerust een foto bewerken tot een parodie.

Wanneer iemand over de schreef gaat verschilt dan ook per geval. De een vindt een grap over de Tweede Wereldoorlog te ver gaan, een ander gaat geen grap te ver. Waarschijnlijk moet je zelf aanvoelen wat kan en wat niet kan.

Nu geef ik toe dat het soms al scheelt als je bij een bepaalde opmerking een post-icon of een smiley toevoegt. Je kunt dingen nu eenmaal relativeren als je ze in het ludieke trekt.

Bijvoorbeeld op FOK! Neem Harrie. Hij kan mij nog zo erg aan het gas wensen, hij kan mij het spoorboekje van de NS toesturen of mij virtueel door het toilet trekken, als we elkaar spreken op meetings gaat het altijd over andere en serieuzere zaken, zoals wie er aan de beurt is om bier te halen.

Nu vind ik het best moeilijk soms om evenwicht te vinden in wat vertel op de radio. Ik moet bekennen dat ik de impact er van onderschat heb. Je kunt namelijk van alles roepen op de radio en het klinkt allemaal heel erg gezellig, maar het leidend voorwerp kan zich niet verdedigen. Hier verantwoord mee omgaan, zonder dat het gezapig wordt, is een kunst op zich en je zou het Netiquette kunnen noemen. Rekening houden met dus. Moeilijk, zeker voor mij, maar naar andermans advies luisteren helpt soms.

In principe is netiquette niets meer dan gewoon je gezond verstand gebruiken op FOK! En dat kan dus niet iedereen.

Soms heb je voorbeelden nodig om te begrijpen wat netiquette precies inhoudt. Laten we eens een fictief voorbeeld nemen. Stel je bent een jongen van 25 jaar en je hebt al 2,5 jaar een relatie met een meisje van 17. Je ziet elkaar elke week en je neemt haar, zoals de Engelsen het zo mooi kunnen zeggen, for granted. Kortom, ze is voor jou een stuk meubilair, dat lekker zit, of ligt net zoals het jou uitkomt. Rekening houden met wat zij wil, dat vind je niet nodig. Signalen dat ze het niet meer fijn vind bij jou pik je niet op, nee, je gaat haar meer controleren en gooit haar steeds voor de voeten dat ze aandachtsgeil is. Let op, op dat moment heb je dus niet door dat ze ook echt aandacht te kort komt, je hebt immers een betonnen plaat voor je kop.

Nu komt het. Op een ochtend vertellen anderen jou op het internet dat jouw vriendin een relatie met iemand anders heeft gehad. Iemand die ze kent van school, iemand die jij kent en aan wie je een hekel hebt. Diegene ziet jou ook niet zitten, want hij weet hoe je bent.

Op dat moment denk je natuurlijk als gezond denkend mens. What the fuck? Ik ga haar nu bellen om te vragen hoe het zit. Je wilt naar haar toe om haar in de ogen te kunnen kijken om te kijken of het waar is. En zo ja, waarom.

Maar je bent geen gezond denkend mens. Je gaat meteen in haar privé-mail zitten wroeten en als je een hartverscheurend liefdesverdrietbriefje vindt, zet je dat meteen op internet. Daarbij zeg je tussen neus en lippen door dat ze zich door iedereen laat nemen als een hoer, en dat ze meespeelt in pornofilms. Want jij bent natuurlijk het slachtoffer. Dus gedraag je je zo, door aan iedereen duidelijk te maken wat voor slet dat ze wel niet is. Let wel, op dat moment heb je haar niet even gebeld om te vragen hoe het zit.

Als je er dan vanuit gaat dat netiquette onder meer betekent dat je in geen geval in andermans privé-berichten snuffelt, en dat je ze in geen geval op het internet zet, wat voor een randdebiel ben je dan als je beide doet zonder eerst met je vriendin te praten?

Ja sorry, ik weet het niet. Wie het wel weet, mag het zeggen. En wat mij betreft mag je dat dan op internet zetten, wat mij betreft hier op FOK!, en van mij mag je al jouw netiquette eventjes helemaal vergeten.