Column: Extreme Makeover

Er is crisis in de wond're wereld van de televisie. Programmaformules slaan niet meer aan, de kijkcijfers vallen tegen en dan lopen de adverteerders weg. Vooral voor de commerciëlen - en daarvan hebben we er nogal wat - is dat een vervelende ontwikkeling.

Met het enorme succes van Big Brother zijn televisiemakers een bedenkelijke weg ingeslagen van 'shock and awe'. Aan alle kanten werd het succes van Big Brother geanalyseerd en de conclusies daaruit waren even talrijk als divers. De ophef die BB had veroorzaakt werd door veel commerciële televisiemakers ten onrechte gezien als de grootste verdienste van het programma. Priesters en andere moraalridders hadden de verderfelijkheid van dit programma-idee luid en duidelijk verkondigd, de kranten stonden er bol van, daarom keken er natuurlijk zoveel mensen! In het begin ja, maar vervolgens namen de bewoners en hun dagelijkse beslommeringen het over en werd het lekker om je te kunnen vervelen met de manier waarop de huisbewoners zich verveelden.

Het internationale succes van Big Brother smaakte naar meer en de 'shock and awe' adepten kotsten de ranzigste programmaformules uit die je maar kunt bedenken. Dagelijks werden op tv maden gegeten, relaties verbroken, huizen gesloopt en drollen gegooid. Real life! Yeah!
Onder het mom van dit is het echte leven, werden de meest verknipte randdebielen voor de lens getrokken om emoties te uiten. En daarvan hebben we inmiddels zoveel voor onze kiezen gehad, dat we helemaal murw gebeukt zijn met emo-tv. We voelen niks meer! En om die afgestompte doelgroep toch te raken, heet het toppunt van de ranzigheid nu Extreme Makeover. Mensen die zich voor een camera plastisch laten verbouwen en zich en passant een leuk truitje en kapsel laten aanmeten, om aan het eind van het programma de reactie van vrienden en familie te peilen. Een beetje als In Holland staat een Huis, waarin de doorsnee woonkamer wordt omgetoverd in een Japanse bami-tuin met, kijk, een echte saké-fontein daar bij de muur! Tja, anders. Tis wel even wennen, zeg maar. Het verschil is alleen dat als de plastische redecorator een aardig Pinoccio thema had bedacht, de in dat thema passende neus minder eenvoudig te herstellen is dan het slopen van de gedroogde bami uit je Japanse woonkamer.

Moet Extreme Makeover de kijkers weer aan de buis gekluisterd houden? Volgens mij doet het ons helemaal niks. Kan mij het schelen dat die idioten het lekker vinden om zich te laten mishandelen? Weet je wat mij nou wel leuke televisie lijkt? De Extreme Makeover van Endemol zelf! Want daar wordt het mes op uiterst inspirerende wijze gehanteerd heb ik zo het idee. En de real life soap van John de Mol erachteraan! Reclameblok ertussen, natuurlijk, de schoorsteen moet ook roken. Internationale productie mensen, wat ik je brom. Van die spanjaarden die zo'n Nederlandse organisatie met de botte bijl doorbanjeren (shock) en het persoonlijke drama van De Mol zelf die het bedrijf, zijn Endemol, moet verlaten (awe). Stel je dat beeld voor. Trekt de deur achter zich dicht, kijkt nog even, vioolmuziek zwelt aan en de camera zwenkt naar het belendende weiland, waar herkauwende koeien hem meewarig nakijken. Fade-out. Kijkcijferkanon.