Column: SunChaser heeft het licht gezien

Ik heb veel ziek thuis gezeten. Tussen groep één van de basisschool en vijf havo zat ik regelmatig op de bank, in mijn pyjama en onder een deken. En om mijn eczeem en ontstoken voorhoofdholte even te vergeten keek ik veel films. Ik keek alles wat los en vast zat, of het nu was op video of op de televisie. Ik zag zelfs Duits nagesynchroniseerde B-films. En de plaatselijke videotheek heeft jarenlang alleen al kunnen draaien op mijn huurgeld. Ik leende meestal vijf films voor een week. Na twee dagen was ik er al doorheen.

Ik heb mijn ziekte overleefd. Deels door er mee te leren leven, deels door medicatie en deels door een ander leefpatroon. Maar de liefde voor film is altijd gebleven. Nog steeds kan ik mezelf verliezen in die negentig minuten waarin een verhaal aan mij voorbijtrekt.

Toen ik deze week las dat de Vrienden van het Sophia Kinderziekenhuis een actie bedachten waarmee een eigen bioscoop wordt bekostigd was ik in eerst instantie verbaasd. Verbaasd omdat niemand eerder op dat idee is gekomen. Er zal ongetwijfeld wel eens een televisie een slaapzaal zijn ingereden, waar 30 kinderen gezamenlijk naar een klein beeldscherm een Disneyfilm konden kijken. Maar dat haalt het toch niet bij een film in het donker zien, op een groot scherm en met geluid aan alle kanten. Desnoods met knisperende snoeppapiertjes en chipszakjes.

Dat Fok! meedoet aan de actie Een Lichtje voor Sophia is natuurlijk geweldig. Voor slechts vijf euro koop je een lichtje in een 24-meter hoge boom. Dat lichtje gaat speciaal voor jou branden en het geld gaat in een grote pot. Vijf euro is niet al te veel, voor dat bedrag kun je bij Pathé niet eens een bak popcorn en een cola kopen. En met één lichtje zal de boom er heus niet mooier op worden. Maar alle lichtjes bij elkaar levert een zee van licht op, licht dat rechtstreeks in het hart van de zieke kinderen van het Sophia Ziekenhuis zal schijnen.

Misschien merk je het wel, ik praat een beetje in op jouw gemoed. Niet dat ik je een schuldgevoel wil aanpraten als je niet meedoet, want dat maakt mij niet uit. Ikzelf steun bijna nooit een goed doel. Bij collectes doe ik de deur al niet eens meer open.

Wat ik probeer is de discussie over deze actie weer te focussen op het doel zelf, namelijk de bioscoop voor het Kinderziekenhuis Sophia. Want helaas, hoe eenvoudig deze actie ook is, er barstte op Fok! natuurlijk meteen een discussie los. Hoe eerlijk was het om te collecteren voor een ziekenhuis in Rotterdam en niet in Eindhoven of Groningen. Hoe eerlijk was het dat je gratis 20 Frontpage punten kreeg voor elk lichtje dat je kocht? Hoe triest was het als je een speciale tag kreeg na een donatie? En heeft Fok! dit nu allemaal nodig om reclame te maken?

Maakt het iets uit? Mij niet. Of iemand nu meedoet uit gemoedsrust, een tag, bonuspunten of omdat anderen ook een lichtje kopen, het doet er niet toe. Waarom moet het toch altijd zo moeilijk? Het doel heiligt al deze middelen. In eerste instantie wilde ik ook geen tag. Ik vond het zo lullig staan, laten zien dat je vijf euro hebt overgemaakt. Maar ineens zag ik het licht. Stel dat er één user is die denkt: als die lul van een SunChaser meedoet, dan doe ik het ook. Dan heeft die tag toch nog zin.

Trouwens, als je buiten Fok! om de actie wilt steunen, ook prima, je kunt rechtstreeks een donatie doen.

Een Lichtje voor Sophia. Het is wat mij betreft de leukste actie sinds Open het Dorp met Mies Bouwman. Ik vraag me trouwens af of degene die de actie heeft bedacht zich ook realiseerde dat licht in het Frans lumière is. Want de gebroeders Lumière introduceerden in 1895 de filmprojector en hielden op 28 december van dat jaar de allereerste filmvoorstelling in Parijs.

Een leuk detail, dat de kinderen van het Sophia Ziekenhuis waarschijnlijk zal ontgaan. Hopelijk ontgaat hen meer. Hopelijk ontgaat hen in die negentig minuten dat ze in het donker naar een film kijken ook even dat ze ziek zijn.