Column: Televisievervuiling

Ik was wat geïrriteerd zaterdagavond, nadat ik Kopspijkers gemist had. Driftig zapte ik van hot naar her om iets te zoeken om mijn avond voor de buis mee te beginnen. Daar zag ik opeens mijn beeldbuis gevuld met de bos krullen van Marc Klein Essink, gevolgd door de grafkop van Bavo Galema. Bavo schijnt zijn draai maar niet te kunnen vinden in televisieland.

Daar zit hij dan, programma's af te kraken die hij kwalitatief slecht vindt, terwijl hij zelf deelnam aan een van de slechte programma's ooit. En dan bedoel ik niet Ook Dat Nog wat sinds het vertrek van enkelen ook flink verwaarloosd is. Ik heb het over het zoveelste dieptepunt van Neerlands campingzender: D'r Op Of D'r Onder. Idols was een geschenk uit de Hemel vergeleken met dat programma. Nee, lieve kijkbuiskindertjes, ik heb het over TV Top 5. Het nieuwe kijkcijferkanon van RTL4.

"Mocht je een week geen tv gezien hebben, dan zie je bij TV Top 5 de tien voor die week meest representatieve fragmenten voorbij komen, inclusief bijbehorend commentaar!"

Is dat even een origineel concept! "Een imitatie van een wisselende tv-persoonlijkheid met zijn of haar column maakt het programma compleet." Goh, een goed alternatief voor het programma wat ik net gemist had. Had ik dat even mis. Het betreft een kloon, maar wel een verdomd slechte. Lekker spontaan programma ook! Je ziet Bavo, sorry dat ik zo blijf gallen over hem, zijn grappen en grollen gewoon van de auto-que lezen. Mijn vingers tintelden. Niet alleen om Bavos rimpelige wallen met mijn vuisten diep te penetreren, maar in de eerste plaats om van zender te wisselen. Mijn nieuwsgierigheid won het van mijn agressieve fantasieën, en ik zat het tien minuten durende reclameblok uit om dit prestigieuze programma met haar professionele critici te kunnen volgen. Waar critici toch wel enig verstand van zaken moeten hebben, met uitsluiting van stukjesschrijvers, heb ik als gewone consument geen idee waar de rest van de jury uit bestaat. Nou ja Sybrand Niessen ken ik wel van De Woonbrigade. Van Herder der Woonconsumenten, tot vakkundig TV-analyst, moeten ze bij HMG gedacht hebben.

Nee, het is lang geleden dat ik echt een goed programma zag bij de zenders 4 of hoger. Televisievervuiling, hoor ik wel eens. Nou ken ik dat woord al sinds de maandverbandhype; de vleugels vlogen om je oren. Want als er iets is waar de doorsnee kijker een hekel aan heeft naast kutprogramma's, dan zijn het wel die kutreclames. En dan heb ik het eigelijk niet over de reclameblokken, maar het uit Amerika overgewaaide concept: winkelen uit je luie stoel.

Wie kent Amazing Mike nog? Halverwege de jaren negentig reageerde iedereen sarcastisch op oninteressante mededelingen met "oh wow thats amazing Mike!" Home shopping was gearriveerd.

Een presenteerduo, met een soort Laurel & Hardy uitstraling, demonstreerde het product dat als warme broodjes over de toonbank moest gaan. De shows kwamen vooral uit Amerika en Engeland. En waarschijnlijk schatte men de potentiële klanten ietwat achterlijk in door de show te nasynchroniseren in plaats van te ondertitelen. Misschien was het domme klootjesvolk dat zo gek was om hun producten te kopen, die rechtstreeks uit een Japanse recyclefabriek leken te komen, ook erg achtergesteld in hun leesvaardigheid.

Bel het number behind your flag and vertrouw in onze 30 dagen niet-good-geld-terug garantie!"

Vanaf nu hoefde je niet meer bang te zijn dat je auto per ongeluk in een ruimteoorlog of een geheimzinnige testsite van de Amerikaanse regering verzeild raakte, aangezien je met het nieuwe ULTRAPROTECTOR-XXX5 goedje je auto zelfs laser proof kon maken. That is gewoon geweldig! Met de speciale Gensai-bo© keukenmessen, speciaal vervaardigd door Tibanese monniken, kon je zelfs dingen doen waar je anders nooit messen voor zou gebruiken. Tuinslangen, bevroren voedsel en zelfs steen, niets was de Gensai-bo© set te dol.

"Maar wij willen more!", roept het publiek. Als u nu belt, krijgt u een krakkemikkig product wat bij de vorige show niet wilde verkopen cadeau!

Waar we toen een grapje over maakten, vind ik het fenomeen home shopping aardig geëscaleerd. Je kunt de televisie niet aandoen of er staat weer een of andere Nol je een boor aan te smeren. Materialisten met een drang om geld te verkwisten aan zooi, kunnen zich dan ook sinds kort wenden tot Yorin Shop. Al weet ik niet zo goed hoe ik het nou moet noemen. Of waar ik het überhaupt moet kijken, aangezien ze het Idols-principe gebruiken door de kijker af en toe even te laten zappen. Ik geloof dat ze dat bedoelen met interactieve programma's. Ik raad onze vriend Bavo trouwens Secret de Star aan, om die vervelende kraaienpootjes te doen verdwijnen.
Maar ik zie nog liever Nol tot een seksueel hoogtepunt lijkt te komen van de warme bakkers oven, dan wat ik laatst aan home shopping materiaal zag op VIA5. Ironisch genoeg was ik onderweg naar mijn examen Duits, toen ik wat Germaans gebrabbel hoorde. Blijkt dus dat we tegenwoordig op de Nederlandse televisie zelfs van Duitse home shopping kunnen genieten.

Hoofdschuddend zet ik de T.V. maar weer telkens uit, het advies dat ik al van jullie zie aankomen na het lezen van mijn schrijfsel. "Je hebt toch een afstandsbediening?", hoor ik sommigen al vragen. Tja, ik als verwende Nederlander heb ook wel wat behoefte aan kwaliteit op de televisie. Vroeger kende ik de gids altijd uit mijn hoofd. Ik wist precies van welk tijdstip ik naar welke zender kon kijken, wat een avond kijkplezier garandeerde. Tegenwoordig moet je goed zoeken wil je nog van goede televisie willen genieten. En dan moet je nog mazzel hebben dat het geen herhalingen zijn ook.