Het slagveld der liefde

De liefde uit zich op vele manieren. Men kenne de verloren liefde, de onbereikbare, de vergankelijke, de broeder, de zuster, de onbaatzuchtige, de opofferende, de lankmoedige, de platonische, de eeuwige, maar bovenal, de echte liefde.

Echte liefde. Als puber kom je in aanraking met de eerste mengelmoes van lust en liefde. Je hartje slaat over bij het zien van de eerste vrouwelijke vormen. Ineens zijn rondingen niet meer gewoon rondingen, maar oorzaak van een vreemd gevoel in je onderbuik en steigerende lichaamsdelen. Blijkt je stemband kuren te vertonen wanneer je de oorzaak probeert aan te spreken. Wordt je verstand vertroebelt en regeert de onzekerheid ondanks dat de aanwijzingen tot wederzijds gedeelde verlangens open en bloot voor een iedereen zichtbaar zijn. Maar uiteindelijk maak je het mee, de eerste zoen, echte liefde.

Bij sommigen zal het hierbij blijven. Zij vinden in de eerste letterlijk de echte. Maar voor de meeste wordt het daarna een slagveld van gebroken harten. Bloederig laat een ieder zijn onschuld achter en worden gouden harten doorstoken met vlijmscherpe speren. In hun doodstrijd grijpen ze om zich heen, vallen in de armen van onschuldigen, smekend met de dood in ogen, slaan ze hun armen omhoog. 'Liefde, liefde waarom hebt gij mij verlaten.' Maar de hemel antwoordt niet, de maan verduistert en bloedrood vallen de sterren van de hemel. En daar liggen zij, alleen en verlaten wachtend op wat gaat komen. Reddeloos verloren...

En 's ochtends, wanneer de zon ontluikt en de stinkende massa rottende liefde zijn geuren verspreidt tot ver in de omtrek, waar moeders huilen en kinderen vragen, staan zij weer op. Als spreekwoordelijke zombies gaan zij terug naar de wereld, op zoek naar een nieuw hart, naar echte liefde. 's Nachts verleiden zij de onschuldigen of bezondigen ze zich aan elkaar op demonische feesten. Slechts enkelen zullen de ware liefde vinden, slecht enkele van deze zullen weer worden als ze ooit waren. Zullen weer van de liefde houden zoals ze bedoeld was. Dit zijn degene die terugkeren naar het slagveld van weleer.

En hun hart begraven, met een glimlach.