Sinterklaas; Feest?!
Ik herinner me het geweldige gevoel van spanning, aftellen tot de vijfde en 's avonds je schoentje zetten. Heb ik wel mooi gezongen, zou de Sint weten dat ik dit jaar een koekje heb gepakt? Helaas gaat Sinterklaasavond het de laatste jaren niet meer gepaard met de 'ik kan niet langer wachten' stemming...
Ook dit jaar moet ik weer komen opdraven op Sinterklaas avond, onder het mom: het is zo gezellig! Of nog beter: dit is het laatste jaar en hij vindt het nog zo leuk. Hij wel ja, ik niet! Het enige probleem is dat ik weet hoe leuk hij het vindt, maar ik vraag me af of hij mij daar bij nodig heeft. De hele familie zal er zijn, en de zak zal weer rijkelijk gevuld zijn. We zullen allemaal in een kringetje elkaar aan zitten te staren en te kijken hoe hij in z'n eentje anderhalf uur lang cadeautjes aan te uitpakken is.
Wat is er met de Sinterklaas viering gebeurd?!
Thuis waren we altijd met z'n viertjes. Lekker eten, altijd iets wat we normaal nooit aten, 'Bert & Ernie vieren Sinterklaas' luisteren, en bij ieder geluidje opspringen, denkend dat het de Goedheiligman is.
En dan dat moment; de deurbel! Rennen naar de deur, de straat in kijken of je Piet en Sint misschien nog ergens ziet. Als ik nu stiekem achterom naar de voordeur sluip en hard op de deur klop, dan is het enige wat ik hoor: "De cadeautjes zijn er!"
Had ik nou maar nooit op de deur geklopt.
Ik heb afgezegd voor dit jaar. Ik heb geen zin om te zien hoe ieder cadeautje op een stapel verdwijnt, en aan het einde van de avond kan niemand zich meer herinneren wat er ook alweer gegeven was. Egoïstisch? Ja, het gaat om het kind, en ik denk alleen maar aan mijn eigen ongenoegens. Wel gaan? Nee, dan zit ik daar een partij geïrriteerd te zijn en kan niet genieten van de blijdschap op z'n gezichtje bij ieder cadeautje. Maar het zijn ook zoveel cadeautjes! Anderhalf uur lang genieten van hebzucht?
Een kind kent geen hebzucht! Het is ook niet de schuld van het kind. De ouders boksen tegen elkaar op. Wat nou als mijn kind dat niet krijgt? Wordt het dan gepest? En hij is zo lief geweest dit jaar...
Blijkbaar zijn alle cadeautjes voor de zwemdiploma's, inentingen, vallen en niet te vergeten 'zomaar', niet genoeg geweest. Welke waarde wordt er nog gehecht aan dingen krijgen? De verwachtingen van een kind liggen veel hoger, ze weten wat er gaat komen, en als dat er niet komt...Ben je dan een slechte ouder? De waarde van houden van je kind staat gelijk aan een Playstation 2. Met spellen en een stuur natuurlijk.
Ik hou van hem, en ik gun hem alles van de wereld. Maar ik ben er niet bij dit jaar. Hou ik dan niet genoeg van hem, ben ik egoïstisch? Door er wel te zijn, laat ik dan zien dat ik echt van hem hou, en dat ik waarde hecht aan dit mooie 'familiefeest'? In de andersmans ogen waarschijnlijk wel.
Kerst komt er ook bijna aan...Wat ligt er dit keer onder de kerstboom? Of moet ik zeggen, waar staat de kerstboom dit jaar op?
