Het studentenleven
Dus daar kwam ik aangelopen, ik voelde me moeilijk cool, ik bedoel, je moet toch een goede eerste indruk maken wil je wat van je studietijd maken, toch? Om me heen zag ik allemaal mensen met uitpuilende weekendtassen en opgerolde slaapzakken. De moed zonk al wat richting schoenen. Ik ben namelijk niet echt zo'n slaapmens. Er zijn maar twee bedden waar ik slaap, die van mij en die van m'n vriend. Kijk, het is natuurlijk leuk aangeboden dat je bij alles en iedereen mag blijven slapen, dat niets een probleem is en dat ze allemaal even blij lijken te zijn met een groentje als logee. Maar zo ben ik nou eenmaal niet. De laatste trein pakken was voor mij dan ook echt geen probleem, liever nam ik nog de tien-na-laatste-trein...
De moed zonk nog verder richting schoenen toen ik mijn mentorgroepje niet kon vinden. Het werd drukker om me heen, en het hele alfabet was al verschenen, behalve 'mijn' letter C, de groep waarmee ik twee knallende dagen mee ging beleven!! Toen ik eindelijk twee knullen zag verschijnen met de letter C, moest ik volgens de brief die ik gekregen had op ze af rennen en ze omhelzen. Is een handje ook goed?
Daar stond ik dan. Tussen 13 onbekende mensen. Je begint maar wat tegen elkaar aan te lullen over het weer (ja, inderdaad mooi), of je op kamers gaat (nee, jij?), waar je dan vandaan komt (Den Haag, en jij?), hoe lang ik dan onderweg ben (mwah, uurtje max en jij?) en, de vraag der vragen in studieland (naast 'Biertje?' uiteraard), of je je ingeschreven hebt bij een studentenvereniging. Want daar draait het volgens de studenten allemaal om. Dan moet je nog opletten wat je zegt ook, want als je in Leiden laat vallen dat je bij Minerva hoort (no offense) dan krijg je meteen een afkeurend geluid te horen.
Tsja, als je je dan naar de wc begeeft hoor je overal om je heen verhalen over KMT, en de ontgroening. Het duurde echt heel lang voordat ik doorhad dat KMT KennisMakingsTijd betekende, synoniem voor aankomend eerstejaars voor schut zetten, uitschelden of domme/zielige dingen laten doen. Zag je me meelullen; 'Joh, hoe was je KMT, beetje te doen?' Niet echt he.. Ik ben nou eenmaal ook niet het studentenverenigingentypje. Maar ja, zonder nieuwe vriendjes en vriendinnetjes kom je nergens, dus ook ik vond dat ik er maar aan moest geloven. Omdat ik bij de 'grote' verenigingen de KMT gemist had, kon ik me dus niet meer inschrijven voor vernederende praktijken. Ik koos dus voor de gezelligheidsvereniging die het eerstejaarspannekoekvreetfestijn organiseerde (kijk, en dat trok me dus weer wel aan
). Maar dat vond ik niet genoeg. Een sportvereniging? Leek me wel leuk, ik was ook heel enthousiast, maar nu niet meer.. Sporten is leuk, en mag ook wel weer eens een keer, maar die vereniging paste toch niet helemaal bij mij (wat is er toch met dat gratis bier?).De introductie ging verder. Mijn aanzien was al lichtelijk gestegen omdat ik me had ingeschreven bij die gezelligheidsvereniging, dus dat leek goed te gaan. Mijn mentoren waren van het type 'gratis bier is waar wij voor komen' en elk feestje was geil. Hmm, je raad het al, niet echt mijn types dus. Verder waren ze natuurlijk hartstikke aardig, ze hebben hun baantje goed gedaan. Maar toch. De ingedrienten voor het ideale studentenleven (Bier, het liefst nog gratis, en De Studentenvriendjes/innetjes om dat gratis bier mee te drinken) ontbreken bij mij. Mijn studentenvriendjes en vriendinnetjes wonen voorlopig nog in Den Haag en Bier vind ik helemaal niet lekker. En dan kunnen ze wel mooi zeggen dat je ook best een colaatje kan drinken, maar dat is toch niet helemaal hetzelfde..
Het enige wat ik dus voorlopig kan doen, is me op m'n studie storten en m'n punten maar eens zien te halen. Ik heb er echt superveel zin, ik ben heel benieuwd of ik de juiste keuze heb gemaakt. En ik vind het gewoon stoer om m'n OV te pakken en al die mensen af te troeven die wel een kaartje hebben gekocht!
Marjolein
