al-Nakba

Ik ben een echt poldermodel, sta stevig met mijn voeten in de klei en met mijn kop onder het maaiveld. Een gewone gemiddelde Nederlander die jarenlang net als de andere gemiddelde Nederlanders een duidelijke mening had over Israël (goed) en de Palestijnen (niet goed). Mijn eerste kennismaking met een Palestijn in het wild dateert van de jaren tachtig, zijn naam was Ahmed, hij nam vlieglessen en was in het bezit van een roze Nederlands paspoort (hij was nl. statenloos) en werd heerlijk Arabisch woest als collega's hem dan probeerde wijs te maken dat alleen homo's een roze paspoort kregen in Nederland. Wat hij met vlieglessen moest hoop ik verder nooit te ontdekken maar Ahmed was een aardige vent. Maar hij was vast de uitzondering die de regel bevestigde dat verder alle andere Palestijnen terroristen waren. En Israël gaf Nederland natuurlijk hoge cijfers met het songfestival en was het enige democratische land in het Midden-Oosten. Israël was dus goed. Palestijnen waren fout. Zo simpel lag dat toen.

Op een dag besloot ik echter mijn kop boven dat maaiveld uit te steken en bedacht ik me dat het toch wel heel raar was dat een land democratisch is als het niet eens een grondwet heeft. Is dat nl. niet het ijkpunt van een democratie, dat voor alle burgers in een land gelijkheid telt. Nou niet in Israël, want dat heeft geen grondwet want met een grondwet zou men moeten erkennen dat een Palestijn net zo gelijk is als een Israëliër en als iemand gelijk is aan een ander heeft die iemand ook dezelfde rechten. Zonder grondwet is het veel makkelijker en tellen de rechten van Israël alleen voor burgers van Israël en als Palestijn ben je geen burger van Israël maar veelal statenloos, en altijd een gevaar voor de veiligheid maar een volwaardige burger van Israël ben je beslist niet als Palestijn. De rest van de wereld heeft daar blijkbaar vrede mee. De puberale zelfmoordpalestijn die zichzelf opblaast in een drukke winkelstraat heeft tot nu toe nooit iets meer weten te bereiken dan de "zie-je-wel-allemaal-terroristen" veronderstelling waar wij Westerlingen ons in wentelen. Hoe wanhopig ben je als je jezelf opblaast voor, ja waarvoor eigenlijk. De reden is mij nooit duidelijk, die hoor je dan ook nooit. Het is een Palestijn en dat is blijkbaar genoeg om automatisch te denken "oh ja natuurlijk een Palestijn" wat eigenlijk hetzelfde is als "oh ja natuurlijk een terrorist" want Palestijnen blazen zichzelf op om welke duistere reden dan ook, alsof het een soort van levensvervulling is, iets wat bij geboorte is vastgelegd. Israël is namelijk het zogenaamde land van melk en honing en die Palestijnen zijn gewoon nergens tevreden mee, Een gangbare mening die het al jaren aardig goed doet, jammer genoeg TE goed doet.

Het is natuurlijk wel zo dat in 1948 besloten werd dat de joden een eigen staat hoorde te krijgen en daarom werd er een gedeelte van Palestina (dat toen bezet werd door de Engelsen) aangewezen. Daar een stuk voor de joden dat Eretz Israël genoemd werd en daar een stuk voor de Palestijnen dat Palestina zou worden. Zo kocht Europa meteen zijn schuld af aan al die Joden die vermoord werden voor en tijdens en de tweede wereldoorlog. terwijl de rest van de wereld het te druk had met belangrijker zaken. Het kwam de toenmalige gezaghebbers van Israël prima uit dat de Palestijnen het niet eens waren met de verdeling van Palestina en zo begon Israël met de voorloper van wat tegenwoordig ethnic cleansing genoemd wordt. Zij kwamen en de oorspronkelijke bewoners konden opkrassen, ophoepelen en opzouten, als ze maar weg waren, genoeg landen voor Arabieren in de omtrek, nu was het tijd voor de Joden. En zo kwam er een enorme stroom vluchtelingen op gang, Palestijnen voornamelijk. Wel eens gehoord van het Kfar Shaul Mental Health Center, dat is een psychiatrisch ziekenhuis, gebouwd voor de overlevenden van de holocaust. Een specialistisch ziekenhuis om slachtoffers op te vangen, maar voordat dat ziekenhuis er stond, stond op die plek het dorp Deir Yassin waar in 1948 meer dan honderd dorpelingen werden afgeslacht. Deir Yassin hield daarmee op te bestaan en de bewoners waren slachtoffers van al-Nakba, de grote ramp, zoals de Palestijnen het ontstaan van Israël noemen en jaarlijks gedenken. Honderden dorpen zijn verdwenen of ze bestaan nog maar hebben een naamsverandering ondergaan. Toeristen komen op historische plaatsen die in hun oorspronkelijke staat heel anders heten en denken dat "het" daar gebeurd is in het heilige land, vervelend alleen dat de hele regio het heilige land is van zoveel geloven.

In 1937 zei Ben Goerion (één van de oprichters van Israël) "het land is in onze ogen niet van de huidige bewoners" maar was die Ben Goerion dan niet degene die het land wel wilde delen met zijn huidige bewoners? Op papier wel maar in de praktijk niet want als de Palestijnen akkoord waren gegaan met de verdeling in 1948 dan had Israël moeten accepteren dat de Palestijnen waren gebleven, op hun grond, in hun woningen en dat was niet wat Ben Goerion wilde. Er moest een Joodse meerderheid komen om een Joodse staat te vestigen dus toen de Palestijnen weigerde was de weg vrij om de bezem door het gebied te halen. En die ging erdoor heen hardhandig, in 1967 werd dat nog eens dunnetjes overgedaan.

Veel Palestijnen wonen in vluchtelingenkampen, niet tijdelijk maar al sinds al-Nakba en moeten toezien hoe Israël onder het mom van vredesonderhandelingen nog steeds grote stukken inlijft van het oorspronkelijke Palestijnse gebied. Land dat is onteigend werd en wordt voor de oorspronkelijke bewoners onaantrekkelijk gemaakt door de eeuwenoude olijfbomen om te hakken en er "Joodse" bomen te planten (zo heet het project dan ook "Joodse" bomen). Een oude koe?? Nee ook in 2002 gaat het project Joodse bomen nog steeds door dus bedenk de volgende keer waar je aan bijdraagt als iemand met een collectebus voor je neus staat voor de actie "plant een boom in Israël".

Verder met de geschiedenisles.
In december 1948 nam de VN resolutie 194 aan. Deze resolutie zegt dat de oorspronkelijke Palestijnse bewoners terug mogen keren naar hun huizen en om hun bezittingen terug te eisen van de bezetters. Resolutie 194 is echter nog steeds niet in werking getreden omdat Israël weigert mee te werken. Er zijn talloze mensen die hun bezittingen opeisen die werden ontvreemd door de nazi's voor en tijdens de tweede wereldoorlog, af en toe duikt dat op in de Nederlandse kranten en ieder weldenkend mens is er voor dat deze mensen hun eigendom terug krijgen. Dat is ook niet meer dan normaal, maar waar het Palestijnse bezittingen en claims betreft blijft het angstvallig stil, drie regels op bladzijde 30 of een stuk in een links blad en bijna niemand die zich daar dan verder over druk maakt, moeten ze zich maar niet opblazen en met stenen gooien. Als resolutie 194 echt zou worden uitgevoerd dan zouden er meer Palestijnen in Israël wonen dan Israëliërs en dat is natuurlijk niet de bedoeling! Israël voor de Israëliërs en nog beter Israël voor de Joden, want in dit land zonder grondwet mogen Joodse vrouwen niet van hun man scheiden zonder zijn toestemming, worden er geen burgerlijke huwelijken gesloten, hoeven orthodoxe joden niet in het leger terwijl seculiere Joden (de niet zo fanatieken) wel negen jaar in het leger doorbrengen. Toen Israël vijftig jaar bestond brak er een rel uit omdat de orthodoxen niet wilden dat balletdansers in blote benen zouden dansen. Als we horen dat voetballers in Afghanistan niet met blote benen mogen voetballen hangen we aan de lampen van het lachen om die middeleeuwse cultuur maar over het dagelijkse leven in orthodox Israël hoor je bijna niemand terwijl het toch een land is dat geloof en staat niet gescheiden kan houden.

Zo zijn er nog zoveel andere redenen op te noemen om de Palestijnen en hun strijd anders te bekijken. Niemand staat te juichen als een verdwaasde puber zichzelf opblaast, ook de gemiddelde Palestijn in het vluchtelingenkamp niet. Het zou simpel moeten zijn, resolutie 194 moet uitgevoerd worden, Israël moet een grondwet aannemen, Palestina moet een staat worden naast Israël en haal dan daarmee gelijk beroepsterroristen als Osama de wind uit de zeilen. Het kan toch zoveel mooier zijn. Steun de Palestijnen en vergeet niet dat er in Israël mensen wonen, van welk geloof dan ook. Niet goed-niet slecht.

Ahmed het ga je goed!

Doet Israël eigenlijk nog mee met het songfestival?