Heel gelukkig
Om de een of andere reden wordt ik van langere (trein)reizen altijd moe en/of chagarijnig, zo ook van deze. De trein was gelukkig niet zo vol en gelukkig hadden we ook meteen zitplaatsen, maar van dat gezit wordt ik gek. Ik was dus blij toen we na twee uur in Antwerpen waren. Dan ga je op zoek naar het hotel, in het foldertje aangeprezen met een zonovergoten bloemenperkje voor de deur. De waarheid kwam hard aan. Net als Den Haag was het gedeelte van Antwerpen wat ik gezien heb, een grote bouwput. Normaal gesproken stap je het station uit, en zie daar, het hotel. Maar nu was het zonovergoten bloemperkje een grote zooi, alsof er een meteoriet ingeslagen was, een groot gat met allemaal bulldozers. De weg langs dat meteorietgat was nog erger, het stonk er naar de riolering en de bedelaars zaten je al met smart aan te kijken.
Gelukkig was het hotel dan dichtbij. We liepen het hotel in (sjiek!), ik met mn oranje rugzakkie en m'n vriend dan nog iets netter. De mensen die achter in de rij hoorde ik gewoon lachen over mijn mooie oranje-halfversleten-bijnadoorhetbodemstikselheen rugzak. Maar goed, ik laat mijn pret niet bederven. Dus wij ingecheckt en op naar de kamer, eveneens supersjiek. Er stond een tweepersoonsbed, zo groot dat het waarschijnlijk berekend was op twee personen a 150 kilo pp. Wij, als twee lichte mensen, hadden dus veel ruimte, heerlijk!!
Toen we 'gesettled' waren, oftwel gewoon domweg je rugzak de hoek in smijten, zijn we stad eens ingegaan. En daar, in het eerste winkelcentrum stond mijn schatje! In zo'n artwinkeltje, met allerlei prullaria stond een groot erg groot knuffelschaap, bijna natuurgetrouw qua grootte. Zo'n groot knuffelbeest, je kent ze wel. Hij was zo lief!! Ik had die nieuwe soort al in Den Haag gezien, en ik was verkocht. En dan nu, zo'n grote!! Ik wilde hem hebben maar hij was belachelijk duur. Dus toen zijn we maar doorgelopen.
We hebben gegeten in een pizzeria, niets bijzonders, en 's avonds wilde we naar de bioscoop. Na eerst gigantisch verkeerd gelopen te zijn, vonden we ons hotel terug, lagen we op ons superkingsize bed, keken we naar de Olympische Spelen en was ik in slaap gevallen. Dus toch maar geen bioscoop..
