Wat nou Mickey Mouse competitie?
Nu begint het erop te lijken dat er een kleine kentering in voetballand begint te komen. Niet zozeer in de verhouding internationaal, maar meer in de beleving van de fans thuis. In Engeland en Spanje staan de traditionele topploegen niet meer ongenaakbaar bovenaan. Veel punten worden verloren tegen kleine ploegen uit de traditionele marge van de competities. Manchester United, Bayern Munchen, Barcelona, Real Madrid, allen hebben zij last van het in Nederland bekende Ajax syndroom. De spelers zijn schijnbaar niet meer te motiveren voor wedstrijden tegen kleinere ploegen, en de managers hebben stuk voor stuk gezworen bij het roulatiesysteem.
Maar wat heeft dit allemaal te maken met de Nederlandse competitie dan? Nou dat is vrij simpel samen te vatten: onze competitie is nog steeds aantrekkelijk voor een voetbalfan om naar te kijken. Wedstrijden van FC Utrecht en Heerenveen zijn sfeervol, strijdvol, en uitverkocht. De grote ploegen zijn nog wel de favorieten voor de titel, maar langzamerhand begint het verschil kleiner en kleiner te worden. Er is ieder weekend wel een wedstrijd die door iedereen gewaardeerd kan worden. Dus wat is nou het probleem van de oh zo kritische voetbalfans in Nederland? Het Nederlandse karakter. Een Nederlander is pas gelukkig als hij anderen kan afzeiken en neerhalen. Puur om de kift dat zij iets bereikt hebben dat de gemiddelde Nederlander wel wilde, maar niet kon. Volgevreten vedettes en niet gemotiveerde geldwolven, zo worden voetballers door de verstandige voetbalfan in Nederland genoemd.
Oranje wist zich niet te kwalificeren voor het WK, dus konden alle registers open. Afbranden, afzeiken en uitjouwen. Dat is wat de Nederlander ging doen. Al het chauvinisme uit het verleden werd meteen vergeten, en iedereen kon weer eens ongegeneerd kankeren tegen de internationals, de coach, de KNVB enzovoorts. "We" bakten er niets van, "We" zijn verwende jongetjes, "We" moeten dit en dat. En daarbovenop kwam nog het gebral van een amusante, doch dommige sigarenrokende snorremans die in zijn eentje de kruistocht tegen iedereen binnen de KNVB begon. Op iedereen had hij commentaar, maar zodra er iets gebeurde had hij slechts twee, door woorden vermomde, reacties over: "ik zei het toch." en "En dat is geneuzel."
Maar nu blijkt ineens dat de supporter, en daar gaat het toch om, stiekem het voetbal toch leuk te vinden. De stadions zitten dit seizoen voller dan ooit, de wedstrijden kenmerken zich over het algemeen door strijd, techniek, en mooie acties. Natuurlijk zeurt iedereen dat Nederland als voetbalnatie is afgeschreven, maar tevens vergeten ze dat voor het eerst in tijden er overwinterd werd in de UEFA cup.
Laten we met zn allen nu eens de kift opzij zetten die we bezitten jegens het buitenland en gewoon naar onze wedstrijden kijken voor wat ze zijn: aantrekkelijk, spannend, leuk, sfeervol, dat zijn slechts enkele termen die op onze competitie van toepassing zijn. Want het algemene verloop is zeer de moeite waard. En dat in tegenstelling wat notoire zeikerds ons willen doen geloven.
