Mona slaat terug!
Lieve Fok!lezers
Vandaag werd ik erop gewezen dat een van jullie columnisten een nogal neerbuigend stuk over mij en mijn column heeft geschreven. Zoals jullie je allemaal nog wel van je Big Brother verslavinkje herinneren, ben ik niet de persoon om achterbaks geouwehoer over mijn kam te laten scheren. Ik ben heel erg makkelijk te benaderen via het forum op mediawatchers, reageer daar ook op kritische lezers en ben best wel ondersteboven van de kritiek waarover ik niks vanaf wist.
Mijn verbazing werd nog groter toen ik me na enige tijd lezen realiseerde dat de schrijver van het stuk ook nog eens de 'grote goeroe' achter jullie site bleek te zijn. Ik val persoonlijk wel op grote goeroe's, maar daar heb ik er al eentje van thuis zitten en die weet waar die met z'n kritiek terecht kan.
Danny noemt mij een roddelende gluiperd. Ik weet niet waar hij dat vandaan haalt. Misschien uit de uren dat hij naar mij heeft zitten staren, waarschijnlijk verbitterd dat hij geen deel uitmaakte van de (naar nu toch overduidelijk blijkt) enige echte Big Brother. Ja, ik heb geknuffeld met Ruud. Jij hooguit met je teddybeer. Mijn stukje gebaseerd op mijn eigen persoonlijke vendetta? Waar is dat van jou dan op gebaseerd? Dat is geen vendetta tegen mij? Ik heb tenminste nog een reden, ik ben echt in de kou achtergelaten door Veronica en hun opvolgers. Jou heb ik nooit iets misdaan. Ben in elk geval stukken volwassener dan de dertigennogwatjarige beheerder van een jongerensite die niet meer jongerensite mag heten omdat het 'm maar niet lukt andere vrienden dan 14-jarige neo-nazi's (ja ik heb de reacties op berichten over turkse mensen gelezen) te vinden. Niet vreemd ook als ik jouw stukje lees.
Ook fijn dat je me uitlegt wat voor wereld de tv-wereld is. Ik begrijp dat jij daar veel verstand van hebt. Was jij niet dagelijks door tv's omringd? (En koelkasten, magnetrons, staafmixers en wasmachines) Of heb je alweer een andere baan?
Maar goed, we hadden het over de schrijver van het stukje op Fok! en zijn normen en waarden en zijn reflectie (volg je me nog) daarvan op mijzelf, Mona van Big Brother.
Dacht je echt dat jouw homepage zo populair is omdat jij er stukjes schrijft? Dat mensen daarvoor dit adres intypen? Dat je iets interessants te melden hebt?
Ik maak me tenminste nog oprecht kwaad over dingen die echt ergens over gaan. Honger in deze wereld. Mensen die onnodig verspillen. Hou jij van kaviaar? Ik niet. En ik weet hoe het is om elk dubbeltje om te moeten draaien. En volgens mij deel jij die ervaring. Er moet tenslotte beleg op het brood, nietwaar. Danny, volgens mij zijn wij gelijker dan jij denkt. We zijn tenslotte allemaal mensen. Jij en ik.
Daarom doet het me ook weinig pijn dat je me keer op keer verwijten maakt over mijn figuur. Dat er volgens mijn man best mag wezen hoor. Hij heeft na mijn zwangerschappen gezegd dat hij niet van een lege broodplank houd, dat hij me zo het lekkerst vindt. Dus heb ik het zo gelaten. Niks mis mee, ik eet wat ik wil en voel me perfect. Doe jij iets anders Danny? Als ik de fotootjes zo bestudeer zie ik iemand die - behalve een shirt met bedenkelijke opdruk en een wijkende haarlijn heeft - ook bepaald niet net uit Ethiopië is terug komen steppen. Biertje?
Ik rij inderdaad in een Mercedes. Ben er heel erg gelukkig mee dat ik dat kan betalen. Maar het hoort natuurlijk ook een beetje bij mijn beroep natuurlijk. En inderdaad verdien ik geld met mijn Big Brother bekendheid. Dat is een kans die je maar een keer in je leven krijgt. En kansen zijn er om genuttigd te worden. Heb jij niet hetzelfde met jouw website geprobeerd? Heb jij uitnodigingen om in omroepblaadjes of bij radiozenders op te draven afgeslagen? Wat is er dan anders aan mij? Wat wekt er zoveel haat bij jou op?
Je irriteert je aan mijn stem? Heb die van jou nog nooit gehoord. Maar met de mijne ben ik geboren en ik ga er ook mee dood. Ja ik ga er ook mee dood.
Een ding is zeker ik ben twee keer zoveel vrouw als jij met je beperkte mannelijkheid ooit zult kunnen behappen. En Kelly? Ik heb gewoon verschrikkelijk veel bewondering voor haar durf. Ik heb zelf een neef die zich nicht voelt en hij is bijna zij nu. Echt gezellig om nu vrouwendingen samen te doen. Heb jij stiekem geen zin om samen met mij een middagje op stap te gaan?
Ik hoop dat je vanaf nu met wat positievere ogen naar mijn columns zult kijken want als je dat niet doet zie ik me zeker bezwaard om weer met een reflectie te komen.
Toch veel liefs,
Mona.
