Vier keer gelijk

Over de rand van mijn monitor kijkt Ashley, de tijger, me tevreden aan. Hij heeft het op die plek prima naar zijn zin, want warm, en dicht bij mij. Hij interesseert zich niet voor wat er op het scherm gebeurt. Kijkt niet eens op als de deurbel, of de telefoon voor de zoveelste keer klinkt. Hij heeft namelijk al gegeten, dus is het tijd voor een dutje.

Ik heb vier van die types. Slapen de hele dag. Ik geloof heilig dat katten het geheim van het leven hebben ontdekt. De hele dag loom op je rug liggen, en bediend worden. Een beetje zoals de bewoners aan de rijke kant in het BB-huis. Zo gek is die vergelijking niet eens. Mijn katten hebben ook een team-captain. Die ligt nu dus te pitten op mijn monitor.

Een a twee keer per week hebben ze ook een battle. De ene keer beklimmen ze mount-rol-gordijn, de andere keer spelen ze tikkertje. De leukste battle is schijnbaar wie als eerste de prullenbak omver krijgt en de meeste rotzooi door de keuken kan gooien. Ik heb dus twee prullenbakken, elk voorzien van een stoeptegel op de bodem. Dat maakt de battle wat spannender.

Wie wint mag de hele dag rondlopen als de keizer van de keuken. Meestal komt daar niet veel van, want ik grijp te vaak in. Wat dat betreft ben ik Big Brother. Mijn huis is niet voorzien van een dagboek kamer. Maar de katten komen wel een voor een hun gram halen als ze bijvoorbeeld weer eens honger hebben. Ze werken je net zo lang op je zenuwen totdat je van ellende maar weer een blik opentrekt. Net als de bewoners van het BB huis dus.

Om wat spanning aan hun saaie leventje toe te voegen, is aan de oorspronkelijke groep van 3 katers laatst een poes toegevoegd. Deze moest wel eerst even gesteriliseerd worden. Dat viel niet lekker in de groep. Uit protest wordt de gang om de dag besprenkeld met protest urine. Tjah, Big brother had moeten buigen voor het protest. Te laat. Er is al geknipt.

Over achtentwintig dagen gaan de bewoners hun huisje hier verlaten. Dan krijgen ze een luxer huisje om te bewonen. Ze weten het nog niet, en om protesten te voorkomen vertel ik het ze ook niet. Voor je het weet besproeien ze het hele huis. Ashley, de tijger, heeft de monitor reeds verruild voor de bank. Daar is het wat gezelliger. Hij ligt nu tussen Tobie, zwarte dikzak, en Ottie, een witte kat met tijger resten, te vechten voor een plaats.
Foetsie, het vrouwtje, komt er met gratie bijliggen. De groep is even onrustig, maar valt dan vredig terug in hun dutje.

Vier tevreden bewoners, knus tegen elkaar aan gevleid in een Oase van rust. Zij weten wat leven is. Niks geen deadlines die gehaald moeten worden, afspraken die gehouden moeten worden. Niks geen zorgen over morgen. Vier keer lekker genieten, morgen weer een dag.
Vier keer gelijk