intro to memory lane
Het aftellen is begonnen. Met smart wachten op die welverdiende vakantie. Plannen maken, plannen veranderen, plannen weggooien. En dat allemaal voor die week of drie waarin je niets anders hoeft te doen dan waar jij zin in hebt.
Nu nog een maand te gaan, en het is zover. Voor het laatst de telefoon op de haak, en doorschakelen naar het antwoord apparaat, en klaar. Nog een maand van gebruikers die met van alles en nog niks bellen. Nog een maand veranderingen opdrachten, deadlines, telefoontjes, mailtjes, problemen, oplossingen, memo's brieven, en andersoortig gezeur.
Ik ben het stadium plannen van mijn vakantie zelfs al voorbij. Alles is in kannen en kruiken. Drie wekenlang van dag tot dag zo'n beetje ingevuld. Weekje kamp, weekje niets, en een weekje echt weg.
En het aftellen begint nu echt. Alle afspraken die nog zover weg leken verschijnen nu bijna tastbaar aan de horizon. Er word al druk onderling gemaild en voorpret gedeeld over de dingen die komen gaan.
Ik zal het kampweekje er eens uit lichten.
We gaan met onze sport vereniging ieder jaar op jeugdkamp. Iedereen kent dit fenomeen natuurlijk wel, wie is er nou nooit met zoiets meegegaan, of kent anderen die dat wel deden.
Zaterdagochtend al de kids, met gespannen en vrolijke gezichtjes wachtend op wat komen gaat.
Ze weten dat ze een week lang van hun ouders af zijn, en dat er een poort open is gegaan naar een ongekende week van vrijheid. Ze weten dat het thema dit jaar Cartoons is, en dat zullen we weten ook! De ouderen hebben natuurlijk al plannen gemaakt om de leiding te zieken, en de jongeren hebben al hun kunnen aangewend om het nu nog lege kamphuis om te toveren met tekeningen en versiersels waar ze de dag ervoor zich op hebben kunnen uitleven.
Terwijl de leiding nog aan de koffie zit worden de kinderen langzamerhand drukker en drukker. Ze willen weg, en wel nu! De vrachtwagen en de bus worden volgestouwd met koffers, tassen, fietsen, en vooral veel, heel veel snoep. Na een laatste check worden de kids de bus ingeleid, en dat gaat natuurlijk zoals altijd weer gepaard met een hoop ouderlijke adviezen.
Pas als kinderen een tijdje weggaan zie je hoe bezorgd ouders wel niet zijn om hun kroost. Opmerkingen als, "denk je om je tanden", "vergeet je je schone sokken niet";, en "schrijf je wel een kaartje" zijn niet van de lucht, en de kinderen ondergaan de goedbedoelde, maar tijdrovende adviezen met een gelaten blik.
Van de week nog even met de andere leiding overlegd over het te volgen programma. Er zit natuurlijk vanalles in. Van een vossenjacht op de plaatselijke markt, tot een dagje in een pretpark, voor elke dag is er wel een activiteit. Maar hetgeen waar ik zelf naar uitkijk dat zijn natuurlijk de nachtspelen. Elk standaard kamp-spel zal de revue wel passeren, met slechts enige aanpassingen aan het centrale thema.
Zo is het alom bekende "dierengeluidenspel" omgetoverd tot een "cartoongeluidenspel" met 6 stuks leiding beep-beepend, en, minder klassiek, hubba hubba roepend in het bos. Tja cartoon network heeft zich diep in elk kind genesteld tegenwoordig, dus met minder nemen ze geen genoegen meer.
Smokkelspel, nachtwandeling, en de dropping zijn natuurlijk ook in de planning opgenomen.
De week van het kamp zelf zal vermoeiend zijn, zowel voor de kinderen, als voor de zogenaamde leiding. Vroeg eruit, laat erin zal de hele week gelden, en al te veel rust zal er niet bijzijn in die volgepakte week.
Gelukkig heb ik dan nog een week vrij als we terugkomen, want ik ben nu al bang dat we kapot terug zullen komen.
Ik zal proberen elke dag van de kampweek een kort verslagje te plaatsen om jullie deelgenoot te maken van het kamp, en jullie misschien zelfs een beetje terugvoeren naar de tijd dat jullie zelf nog kind waren, en nog niet gehinderd werden door volwassenheid van alles deden op een jeugdkamp.
Want jeugdkampen vormen een groot deel van je latere persoonlijkheid. Je leert met anderen om te gaan, ook als je een week lang op elkaars lip zit.
En iedereen wil toch nog wel eens terug naar die onbezorgde tijd van zijn of haar kinderjaren?
Tot volgende keer.
