StoneHenge

Ruïnes en dat soort dingen kunnen me totaal niet boeien. Nou ja, totaal niet is overdreven, maar ik zie de lol van het bekijken ervan niet zo in. Vaak zijn het niet meer dan een paar muren waarvan alleen nog de eerste twee rijen stenen liggen, en waaraan we dan moeten kunnen zien hoe de mensen zoveel duizend jaar geleefd hebben.
Sorry, maar als je mijn huis tot bijna op de grond toe afbreekt vind ik je een knappe kerel als je aan de ruïne die overblijft kunt zien hoe ik geleefd heb.
"Kijk, zie je dat stukje daar ? Dat MOET ooit de keuken geweest zijn, en volgens mij vond de bewoner een paardenbiefstukje wel lekker! En DAAR dan ? Da's de badkamer geweest schat ik in. Ja hoor, duidelijk geval van doppeldouche !"
Het kinderlijke enthousiasme is bijna aandoenlijk. En ik zeg bewust BIJNA, omdat ik echt geen flauw idee heb wat er nou zo interessant is aan het bekijken van rommel.

Neem bijvoorbeeld StoneHenge. Mensen die er geweest zijn komen met de meest wilde verhalen. "Ja, en het is zoveel en zoveel duizend jaar oud en het is een klok/astronomisch meetinstrument/offerplaats voor satanisten/vul maar in".
Sja, dat zal allemaal best, maar een klok hang bij mij zowel aan de muur als om m'n pols, van astronomie boeit alleen de theorie me en offerplaatsen bekijk ik liever 'in action'.
Als je dan vervolgens vraagt hoe StoneHenge eruit ziet krijg je als antwoord; "Grote stenen die in een circel zijn geplaatst".
Verwacht men nou écht dat ik een paar uur ga reizen om te kijken naar een aantal stenen die ze rechtop in een circel hebben neergezet ? Ik bedoel, er is in de buurt vast wel ergens een torentje of iets dergelijks waarbij óók stenen in een circel zijn geplaatst, en zo niet heb ik in de tuin nog een stuk of dertig grindtegels liggen, waarmee ik in principe prima m'n eigen mini-stonehenge zou kunnen bouwen. Daar hoef ik echt niet voor naar Engeland.

Pyramides exact hetzelfde. Meest indrukwekkende bouwwerken ooit. Allemaal leuk en aardig, maar het enige dat er indrukwekkend aan is is dat ze uitgelijnd zijn met de sterrenbeelden, dat ze ontzettend groot zijn, dat ze de absolute polen van die tijd aanhouden en dat er schatkamers in zitten.
Nou kan ik dat uitgelijnd zijn met de sterrenbeelden tóch niet zien, dus dat is al geen reden om er een te bezichtigen. Een kompas benaderd wat mij persoonlijk betreft de polen meer dan voldoende trouwens, en de schatkamers zijn ook al leeg.
Blijft als enige reden over dat het groot is. Maar ja, we beschikken hier in Rotterdam over een flink aantal ontzettend grote gebouwen, dus waarom zou ik ?
Een pyramide is in weze niets meer dan heel veel vierkante blokken die in een pyramidevorm op elkaar gestapeld zijn, en vroeger had ik zelf een blokkendoos, dus ik ken de pyramidevorm inmiddels wel. Hoef ik niet zo nodig voor naar Egypte af te reizen.

Toch schijnen er miljoenen mensen te zijn die dolenthousiast in een museum gaan staan staren naar een platgeslepen steen waaraan een stuk hout geknoopt is met een stuk touw.
"Kijk, dat gebruikten de holenmensen nou als mes !"
Nou, geweldig. Boeiend.
Heb een hele la vol met messen. Het lijkt me sterk dat die over duizend jaar bezichtigd worden.

Archeologische rommel. We snuffelen door het duizenden jaren oude afval van anderen en noemen dat 'culturele vorming'. Bekijken de duizend jaar oude, gebroken potten en menen daaraan te kunnen zien hoe een complete cultuur ooit heeft geleefd, alsof aan de hand van de manier van pottenbakken van een volk hun cultuur, normen en waarden bepaald kan worden.

Doe iets nuttigs met je tijd als je archeoloog bent.
Graaf eens wat dinosauriërs op. Dat lijkt me een stuk leuker en interessanter om naar te kijken dan afgebroken muren, opgestapelde stenen en geïmproviseerde werktuigen.