Alex kijkt terug...

Alex (L-X)
Het is weer lang geleden sinds mijn laatste stukje en dit heeft alles te maken met het feit dat ik eigenlijk niks boeiends had te melden en om vervolgens pure onzin neer te gaan kwakken tussen een kustenares als Natascha is misschien leuk voor één keer, maar niet constant. Vandaar een rustige denkperiode waaruit dit stukje is ontstaan.

(Lees anders mijn oudere columns getiteld "Alex' Adventures" eens als deze column geen duidelijkheid verschaft)

Waarom ik zo lang gewacht heb, heb je dus (als het goed is) hierboven gelezen. Maar ook heb ik die tijd gebruikt om na te denken over de afgelopen tijden en dan vooral m.b.t. Amerika. Makkelijk is het niet geweest, want het is moeilijk om niet teveel op emoties in te gaan. Eens kijken of het gelukt is.

Het is uiteraard zo'n heerlijke saaie doordeweekse dinsdag en ik kom net helemaal uitgeput m'n kamer binnen. Vervolgens vliegt de sporttas met trainingsspullen over het bed richting de wasmand en ik mopper wanneer er tijdens deze onnauwkeurige vlucht het één en ander sneuvelt. Ach, ik kan me er nu niet druk over maken. Ik groet nog snel ff een huisgenoot die ook zijn veilige bedje gaat opzoeken en ik besluit hem zo ook achter na te gaan. Nog ff wat mail checken spookt het door m'n hoofd en zodoende zit ik al snel achter de bekende pc waarmee ook de USA columns meegeschreven zijn. Met een glas heerlijke lauwe limonade nestel ik mij eens goed achter de pc en klik ijverig op het internetknopje om zo snel mogelijk bij Hotmail in te loggen. Na een paar seconde doemt het wel zo bekende Hotmail interface-je op. "U heeft 1 nieuw bericht", meldt Hotmail braaf en jahoor, het heeft gelijk. Ik zie dat het van een oud vriendje van me is uit Florida, waarmee ik een jaar lang mee ben omgegaan. Vol spanning klik ik op de desbetreffende link en ik lees al snel zijn enerverend verhaal. Mijn ogen zijn vastgelijmd op het beeldscherm en ik absorbeer zoveel mogelijk info, af en toe remmend om het opnieuw te lezen. Met hartkloppingen, maar voldaan zak ik achterover in de bureaustoel, die knarsend meegeeft. Ik denk eens goed na over hoe mooi Eckerd (de college) was en wat de US mij allemaal hebben opgeleverd... Ik sla een bureaulade open en haal de welbekende foto's van die periode achter de studieboeken vandaan. Het ophalen van herinneringen kan beginnen...